Майстэрства продкаў і цяпло драўляных сцен
Падыходзіць да фіналу лета, набліжаецца пачатак новага навучальнага года. Для многіх гарадскіх жыхароў Беларусі летняя пара, відаць, дагэтуль у значнай ступені асацыюецца з дзіцячымі гадамі, канікуламі і вёскай. У дзяцінстве я і сам любіў улетку бавіць час у гасцінным доме ў бабулі і дзеда на Вілейшчыне, альбо ў вясковай хаце непадалёк ад Мінска, збудаванай яшчэ маім прадзедам. На жаль, гэты будынак, які перажыў амаль усе трагічныя і бурлівыя падзеі ХХ стагоддзя, сёння ўжо знаходзіцца не ў лепшым стане — рана ці позна з хатай давядзецца развітацца. Няма ўжо і маіх вясковых дзеда і бабулі, няма да каго мне прыехаць у нашай вёсцы.
Далей