Са знешнасцю кінагероя
У кампазітара Уладзіміра КАНДРУСЕВІЧА— нават знешнасць кінаартыста. Што ўжо казаць пра яго музыку для кіно! Тым больш, яна вольна пачувае сябе як “за кадрам”, так і на філарманічнай сцэне: у яго ёсць, дарэчы, сімфонія “Плач перапёлкі”, напісаная “па матывах” не толькі аднайменнага рамана Івана Чыгрынава, але і тэлефільма (вядома, з ягонай жа музыкай). Ды ўсё ж, на мой погляд, у кіно кампазітару бліжэй не эпіка-трагічныя палотны, а мульцяшныя казкі, гуллівыя стужкі “з прыгодамі”. Бо ён — з тых шчаслівых творцаў, якія і ў свае шэсцьдзесят не страчваюць кранальна-дзіцячай усмешкі, падлеткавай іроніі, юначага запалу.
Далей