І вось надышоў час, калі на даляглядзе яго жыцця замільгацела лічба “70”. У біяграфіі мастака — тэрмін нежартоўны. Асабліва калі гаворка ідзе пра творцу, які зрабіў ужо нямала, але прагне зрабіць яшчэ больш — бо гэтага патрабуе назапашаны досвед, сталасць, майстэрства, глыбокі выпакутаваны погляд на навакольны свет, на спадчыну беларускай зямлі з яе добрымі і таленавітымі людзьмі, на тое, што саграе сэрца.

Героя гэтага нарысу Адама Глобуса пры жыцці спярша ўзносілі да вяршыняў, потым зневажалі, а ўжо пасля смерці — у адзін голас ідэалізуюць. А вось у гэтых радках няма ні знявагі, ні ўзвышэння — толькі сяброўская шчырасць. І, зразумела, перасцярога.

Герой новага сяброўскага нарыса Адама Глобуса — паэт родам з Касцюковіцкага краю. Ён адышоў у лепшы свет усяго ў 47 гадоў, пакінуўшы па сабе не толькі дыхтоўныя ды шчырыя радкі, але і добрую памяць ва ўсіх тых, хто яго ведаў.

Пяць гадоў таму, 26 жніўня 2013-га, у лепшы свет сышоў легендарны беларускі графік, які пакінуў вялікую спадчыну ў малых фарматах. Літаратар і мастак Адам Глобус прысвяціў свой нарыс “механіцы творчасці” майстра і некаторым малавядомым дэталям яго біяграфіі.

Герой новага нарыса Адама Глобуса — культавая і знакавая для беларускага сучаснага мастацтва постаць, якая мела трагічны лёс.

Неспадзяванак на апошнім “Славянскім базары ў Віцебску” было нямала. Адной з іх для многіх гледачоў стала прымеркаваная да фэсту выстава інсітнага жывапісу мастака Сяргея Каваля з вёскі Якімава Слабада. “Проста шыкоўна!” — коратка выказаў пра яе свае ўражанні небезвядомы ўсім Уладзімір Пракапцоў.

Героя чарговага сяброўскага нарыса ведае не раўнуючы кожны беларус. Але мастаку і літаратару Адаму Глобусу ўдалося знайсці тыя штрыхі да партрэта класіка, якія засталіся па-за ўвагай яго шматлікіх біёграфаў. У нечым гэта нагадвае падмалёўванне рожак у падручніку — занятак трохі хуліганскі, але па-свойму творчы і, несумненна, шчыры.

Герой чарговага сяброўскага нарысу мастака і літаратара Адама Глобуса — яго стары сябра і паплечнік, які нядаўна нас раптоўна пакінуў.