28 лістапада пачалася Піліпаўка — пост перад Раством, названы ў гонар святога апостала Піліпа. Яшчэ яго называюць Воўчым святам. Маўляў, самыя доўгія ночы — бонус шэрым галодным драпежнікам. Але не гэта для мяне галоўнае. На Загавіны перад Піліпавым пастом у аграгарадку Скірмантава, што ў Дзяржынскім раёне, адбываецца гульня “Ката пячы”. Гэты факт надзвычайна мяне зацікавіў і паклікаў у чарговую журналісцкую дарогу. У наступных нумарах “К” я падрабязна распавяду вам, за што на Койданаўшчыне з жывёлінкі здзекаваліся… З першым днём зімы, шаноўныя чытачы!

Аб краязнаўчай эстафеце “Беларускае! Роднае! Сваё!”, што ладзілася ў бібліятэках ЦБС Браслаўскага раёна, загадчык аддзела маркетынгу Ірына Макарэвіч пісала яшчэ ў чэрвені. Эстафета прымяркоўвалася да Года малой радзімы і прадугледжвала шэраг мерапрыемстваў гістарычнай, краязнаўчай, этнаграфічнай тэматыкі. Адным з этапаў стаў фотакрос-конкурс “Я люблю кнігу! Я люблю радзіму!”, які праходзіў з чэрвеня па кастрычнік.

Партрэтам людзей культуры наш паштовы агляд заўжды аддае перавагу. Вельмі шкада, што мала нам іх дасылаюць. У большасці выпадкаў прыходзяць лісты з пераказам біяграфічных фактаў абранага па заслугах героя. Нарадзіўся, вучыўся, працаваў — за гэтымі фактамі няма асобы з яе характарам, не прасочваецца, так бы мовіць, кухня творчых эксперыментаў, не адчуваецца тэхналогія культурнай вытворчасці. А менавіта гэта найперш і цікавіць прафесіяналаў ад культуры. Але, зрэшты, намаляваць такі партрэт і майстру не заўжды па плячы.

У лістападзе спаўняецца 30 гадоў ансамблю народнай песні і музыкі “Сузор’е” Пратасевіцкага сельскага дома культуры, што ў Асіповіцкім раёне. Прыдумала і стварыла яго Соф’я Мароз. Тады ў калектыве бабулькі былі. Цяпер “Сузор’ем” кіруе дачка Соф’і Віктараўны Наталля Еўдакімовіч. Ансамбль памаладзеў, з’явіліся ў ім танцавальная ды інструментальная групы. Варта дадаць, што першым у склад памаладзелага “Сузор’я” ўвайшоў муж Наталлі — Аляксандр.

Нечаканая навіна з сеціва. Інстытут сацыялогіі Нацыянальнай акадэміі Беларусі правёў даследаванні чытацкай актыўнасці беларусаў. Выснова наступная: мастацкай літаратурай цікавіцца менш за палову жыхароў краіны. Астатнія да кніг не дакранаюцца ўвогуле. Навуковы супрацоўнік установы Кірыл Стаселька агучыў і такі факт: найбольш упадабаныя намі беларускія аўтары — Уладзімір Караткевіч, Святлана Алексіевіч, Васіль Быкаў, Іван Мележ і Наталля Батракова… І ў той жа час Белстат сцвярджае, што ў Беларусі чытаюць лепей у параўнанні з іншымі краінамі постсавецкай прасторы. Калі паверыць і першай, і другой крыніцы, дык становіцца ніякавата. Калі так і далей пойдзе, адданы чытач стане неўзабаве музейным экспанатам. Словам, бібліятэкар на сёння ў нечым падобны да супергероя, чыя місія — выратаваць сусвет.