Камертон № 16 / 884 за 2009-04-18
Казанскі вопыт і “Царская нявеста”
Дырыжор Нацыянальнага акадэмічнага Вялікага тэатра оперы і балета Рэспублікі Беларусь Вячаслаў Воліч цягам ужо некалькіх гадоў запрашаецца на Міжнародны оперны фестываль імя Ф.Шаляпіна ў Казані. Вось і сёлета ён дырыжыраваў “Царскай нявестай”, над прэм’ерай якой працаваў з тамтэйшай трупай летась. Яшчэ адным яго творчым здабыткам трэба лічыць назапашаны ў Казані фестывальны і ўласна оперны вопыт, які можа быць карысным для нашага тэатра і, шырэй, Беларусі.
Далей
|
№ 15 / 883 за 2009-04-11
Вечны рухавік спыненага часу
Канцэрт “Гімн роднай зямлі”, прысвечаны 65-годдзю вызвалення Беларусі ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў, Дзяржаўны харэаграфічны ансамбль “Харошкі” спалучыў са сваёй чарговай фотавыстаўкай — наўмысна чорна-белай. І гэтыя стылізаваныя пад рэтра здымкі дазволілі ўбачыць ва ўсёй творчасці калектыву новыя, не заўважаныя раней, рысы.
Далей
|
І Агінскі, і “Лявоніха”!
ІХ Міжнародны конкурс камерных ансамбляў імя М.К. Агінскага, які прайшоў 22 — 27 сакавіка ў Смаргоні (гл. “К” № 12 за 2009 г.), завяршыўся ў Мінску, на сцэне Беларускай дзяржаўнай філармоніі. Менавіта тут, у Малой зале імя Р.Шырмы, адбыўся 7 красавіка пост-заключны канцэрт пераможцаў.
Далей
|
№ 12 / 880 за 2009-03-21
Настрой — “бяседны”
Ансамбль народнай музыкі “Бяседа” Нацыянальнай дзяржаўнай тэлерадыёкампаніі Рэспублікі Беларусь — бы той фірменны знак, эмблема, ужо амаль брэнд добрага настрою, якім пазначаны многія нашыя святы. Нязменны ўдзельнік “Дажынак”, гэты калектыў ужо сам па сабе асацыюецца з багатым творчым ураджаем: новыя песні, адна за другую лепей, з’яўляюцца ў яго, бы грыбы пасля дажджу ці маладыя вясновыя парасткі пасля снежнай зімы. Тут і ўласна народныя песні ў адметных апрацоўках, і аўтарскія кампазіцыі, блізкія да народных (часам і не адрозніш: ці то народная гэта песня, што прайшла шліфоўку стагоддзямі, ці то — створаная і аранжыраваная літаральна сёння), і шырокі разліў узнёслай лірыкі, пазначанай кампазітарскай пячаткай кіраўніка ансамбля — народнага артыста Беларусі Леаніда Захлеўнага.
Далей
|
Цымбальнае сугучча плюс…
У тым, што беларускія цымбалы патрабуюць далейшага ўдасканальвання, сёння ўжо ніхто не сумняваецца. І пакуль майстры ўсё яшчэ шукаюць новыя тэхналогіі вырабу гэтага музычнага інструмента, выканаўцы і кампазітары знаходзяць у ім новыя магчымасці для выразнасці. Адна з іх — у спалучэнні цымбальнага тэмбру з іншымі.
Далей
|
№ 11 / 879 за 2009-03-14
Вясна-красна на ўвесь тэатр
8 сакавіка, як і планавалася, прайшоў першы канцэрт у адноўленым будынку Нацыянальнага акадэмічнага Вялікага тэатра оперы і балета Рэспублікі Беларусь. Наступны канцэрт адбыўся ўжо праз дзень — 10 сакавіка. Што яшчэ чакае гледачоў у бліжэйшы час? Калі мы ўбачым на сцэне тэатра, начыненай найноўшым тэхнічным абсталяваннем, не толькі канцэрты, але і спектаклі? З такімі пытаннямі мы звярнуліся да галоўнага дырыжора тэатра, заслужанага артыста Украіны Віктара ПЛАСКІНЫ.
Далей
|
Мінская версія данской “Лісістраты”
У Беларускім дзяржаўным музычным тэатры паставілі “Бабскі бунт” Яўгена Пцічкіна. Гэтая музычная камедыя паводле “Данскіх апавяданняў” Міхаіла Шолахава ўпершыню была пастаўлена ў нашым тэатры ў 1976-ым — праз год пасля прэм’еры твора ў Растове-на-Доне. Чым жа быў абумоўлены новы зварот да вечнай, вядомай са старажытнагрэчаскіх часоў гісторыі пра тое, як жанчыны ўзбунтаваліся супраць мужчын?
Далей
|
Нэмен эксперыментальны
Сёлета легендарнаму кампазітару, спеваку, рок-музыканту Чэславу Нэмену, які нарадзіўся ў Старых Васілішках на Шчучыншчыне і зрабіў значны ўнёсак у польскую і сусветную культуру, споўнілася б 70 гадоў. У дзень ягоных народзін землякі ўзгадвалі яго ў горадзе над Нёманам. Арганізатарамі гэтага вечара памяці выступілі ўпраўленне культуры Гродзенскага аблвыканкама, Гродзенскі дзяржаўны універсітэт імя Янкі Купалы і “Кронан Парк Гатэль”, які прадаставіў сваю пляцоўку для сустрэчы. Творы Ч.Нэмена гучалі ў выкананні салістаў і універсітэцкага эстраднага аркестра “Капрыз”.
Далей
| |
№ 9 / 877 за 2009-02-28
Гітара “прымерыла” сітар
“Гітарны трохвугольнік” — так называўся нядаўні сольны вечар маладога беларускага музыканта Рамана Ташпулодава. Але насамрэч тых “вуглоў”, што сімвалізавалі розныя кірункі яго дзейнасці, аказалася больш. І, галоўнае, усе яны станавіліся абсалютна натуральным, гарманічным працягам адзін аднаго, быццам ператвараючы рэзкасць зігзагаў у плаўнасць, закругленасць ліній.
Далей
|
Назад
|
Цікавосткі: варта прачытаць! Гісторыя і лёсы: культура Беларусі ад мінулага да сучаснасці
|