Соцыум № 48 / 1288 за 2016-11-26
Адвечны Марозка на першай прыступцы
У дзяцінстве я прыдумала сабе гульню: брала ў бібліятэцы фотаальбом балетнай трупы якога-небудзь вядомага тэатра і па касцюмах вылічвала, пра які балет пойдзе размова. Рэбус разгадваўся проста: за савецкім часам большасць тэатраў арыентавалася на “ўзорныя” пастаноўкі Вялікага тэатра ў Маскве, таму практычна дубліравалі рэпертуар, харэаграфічны малюнак, строі. Сёння, калі я падыходжу да касы чарговага айчыннага тэатра, мне так і карціць сыграць у варыяцыю той дзіцячай забавы: можна да бабкі не хадзіць — сярод дзіцячых спектакляў абавязкова сустрэнеш пастаноўкі пра Папялушку, Дзюймовачку, Чырвоны Каптурок і яшчэ з дзясятак назваў, што віруюць з году ў год па сталічных і рэгіянальных афішах.
Далей
|
Без маленькіх “штангістаў”
19 — 20 лістапада ў Наваполацку, у Палацы культуры “Нафтан”, прайшоў ХV Адкрыты рэспубліканскі конкурс юных выканаўцаў эстраднай песні “Халі-Хало”. З больш як 120-ці дасланых заявак адабралі 51 фіналіста ў трох узроставых намінацыях — ад 8 да 16 гадоў. Гран-пры атрымала 15-гадовая Ірына Круглік з Магілёва. Усяго лаўрэатамі і ўладальнікамі спецыяльных прызоў сталі 16 эстрадных спевакоў з розных куткоў Беларусі і, улічваючы адкрытасць конкурсу, Расіі.
Далей
|
№ 47 / 1277 за 2016-11-19
Чаму б дызайн не “зафрахтаваць”?
Днямі Беларускі саюз дызайнераў выдаў ілюстраваны даведнік “Тутэйшы дызайн. Асобы. Рэчы”. Больш за 500 старонак, больш за 300 персаналій, блізу 170 прадметаў (ілюстрацыя і кароткая нататка). Праца над праектам доўжылася чатыры гады.
Далей
|
Рэжысёры не “ідуць да гары”?
“Адзіны фільм з Беларусі, які быў дасланы на конкурс фестывалю ў Карлавых Варах за апошнія шэсць гадоў, — “Граф у апельсінах” Улады Сяньковай”, — адборшчык вядомага кінафоруму Усходняй і Цэнтральнай Еўропы Ленка ТЫРПАКОВА адным сказам пазначыла прысутнасць беларускага кіно на міжнароднай кінасцэне. Але канстатацыяй у гэтай падборцы матэрыялаў мы не абмяжуемся. Гаворка пойдзе пра індустрыяльную платформу “Лістапада-2016”, Дзень міжнародных фестываляў і актуальныя магчымасці развіцця і фестывальнага пракату ўласных кінапраектаў ды адукацыйны пітчынг. І, дарэчы, усё не так страшна, як падаецца спярша, але не так проста, як можна падумаць.
Далей
|
Прадай сябе! Калі здолееш...
За гісторыяй, расцягнутай на гадзіну-паўтары на вялікім экране, стаяць месяцы, а часам і гады карпатлівай працы. Вядома, як і ўсялякі прадукт, кіно патрабуе сродкаў, не толькі творчых, але і матэрыяльных. З апошнім у беларускіх кінематаграфістаў справы ідуць пакуль што аб’ектыўна слабавата. “Беларусьфільмаўцы” спадзяюцца на Рэспубліканскі конкурс кінапраектаў. Незалежным аўтарам і зусім даводзіцца здымаць выключна за свой кошт. Індустрыяльная платформа фестывалю “Лістапад” нагадала яшчэ адзін спосаб, калі годны сцэнарый можна пераўтварыць у кіно — пітчынг.
Далей
| |
№ 46 / 1276 за 2016-11-12
Кінапракат не любіць наша?
Не ведаю, з чаго пачынаецца індустрыя кіно, але, падаецца, менавіта з ініцыятывы. У тым пераконваешся, пабываўшы на новай пляцоўцы кінафестывалю “Лістапад”.
Далей
|
№ 45 / 1275 за 2016-11-05
Арэнда карцін: у нас не спрацавала?
Твор мастацтва, вядома, каштуе не тры капейкі. Таму арэнда карцін, магчыма, выйсце як для мастакоў ды галерэй, так і для пакупнікоў. Гэта менавіта той варыянт, калі палатно спадабалася, а набыць — не дазваляе кішэня. Ці перспектыўны такі від дзейнасці ў нашай краіне і ў нашых умовах?
Далей
|
№ 43 / 1273 за 2016-10-22
Фармулёўкі мінскага праспекта
Семінар “Сацыялістычная паваенная архітэктура краін Усходняй і Цэнтральнай Еўропы” стаў падзеяй папраўдзе знакавай. Прычым справа нават не ў тым, што ён сабраў даволі статусных спецыялістаў з шасці краін. Бо сабраліся яны не проста “каб пагутарыць” — сустрэча мае стаць адпраўным пунктам на пакручастым шляху падрыхтоўкі адпаведнай міжнароднай намінацыі ў UNESCO. І самае прыемнае для нас заключаецца ў тым, што гэтым разам наша краіна — якая, па шчырасці, прызвычаілася “даганяць” і далучацца да ўжо існых культурных працэсаў — мае шанец стаць ля самых вытокаў новай ініцыятывы. Як адзначалі эксперты, Мінск быў абраны “цэнтрам зборкі” вялізнай серыйнай намінацыі зусім невыпадкова.
Далей
|
Для сябе ж рупяцца…
У Нацыянальным цэнтры мастацкай творчасці дзяцей і моладзі паказалі лепшыя работы рэспубліканскага конкурсу дзіцячай творчасці “АрхНавацыя — 2016”. Адразу скажу, што выстава вартая ўвагі, але яе назва ў нейкай ступені ўводзіць гледача ў зман. Слова “навацыя” з дарослага лексікону. Дзіцячыя практыкаванні пад гэта вызначэнне не трапляюць у прынцыпе. Тым больш, калі гаворка ідзе пра архітэктуру — сферу, дзе “новае слова” можна пачуць хіба раз на стагоддзе. Больш карэктным для вызначэння сутнасці конкурсу быў бы тэрмін “архітэктурныя фантазіі” .
Далей
|
Назад
|
Цікавосткі: варта прачытаць! Гісторыя і лёсы: культура Беларусі ад мінулага да сучаснасці
|