аКно ў свет № 15 / 1350 за 2018-04-14
Завядзёнка Фукада
Кодзі ФУКАДА — рэжысёр новага пакалення японскага кінематографа, чые працы прыцягваюць увагу адборшчыкаў буйных фестываляў. Пазалетась яго стужка “Фісгармонія” атрымала прыз журы ў катэгорыі “Асаблівы погляд” у Кане. А ў конкурс сёлетняга кінафоруму мае шанцы патрапіць і новая праца кінематаграфіста.
Далей
|
№ 12 / 1347 за 2018-03-23
Брадвейская гісторыя на нашай тэрыторыі
28 сакавіка ў тэатры “Тэрыторыя мюзікла” адбудзецца прэм’ера папулярнага ў Амерыцы мюзікла “Непадалёк ад нормы”. Ці лёгка набыць ліцэнзію сапраўднага брадвейскага спектакля, “К” распавяла рэжысёр пастаноўкі
Настасся ГРЫНЕНКА.
Далей
|
Статус багемнага месца,
Лофты, крэатыўныя прасторы, галерэі…
Прыватныя культурныя інстытуцыі з’яўляюцца ў нас бы грыбы пасля дажджу. У Мінску іх лік ужо перавысіў дзясятак, на чарзе — буйныя гарады Беларусі. Пра ролю гэтых устаноў
у агульным працэсе, пра магчымасць іх супрацоўніцтва з дзяржавай і выхавальніцкую місію мы гаворым з сузаснавальнікам адной з самых старых, атмасферных і аўтарытэтных такіх “кропак” у пост-СССР.
Гэты ўтульны і дзівосны закуток на Вірменскай запомнілі, напэўна, усе, хто калісьці шпацыраваў вулкамі старога Львова. “Дзыга” (па-нашаму, “ваўчок”) — праект купкі энтузіястаў, які вырас у маштабны арт-цэнтр
і з году ў год утрымлівае занятыя пазіцыі, дбайна захоўваючы пры гэтым свой нонканфармісцкі дух. Адзін з тых нястомных энтузіястаў — знакаміты львоўскі мастак і культуртрэгер Улодка КАЎФМАН.
Далей
|
№ 11 / 1346 за 2018-03-17
Сіндром сінестэзіі
Грэчаскі рэжысёр Кірынеас ПАПАДЗІМАТАС — госць і ўдзельнік Міжнароднага фестывалю кароткага метра “Нефільтраванае кіно”, які напрыканцы лютага прайшоў у Мінску. Яго карціна “Манера Грэцыя”, прадстаўленая ў конкурсе ігравых фільмаў, у лік пераможцаў не патрапіла, але стала адным з фаварытаў гледачоў і журы. Зацікавіў гэты твор (а разам з ім і ягоны аўтар) і журналіста “К”. Чым не нагода даведацца пра сучасны кінематограф той краіны, дзе ў свой час нарадзілася ўся еўрапейская культура?
Далей
|
№ 10 / 1345 за 2018-03-08
Чытаеш Літву — а між радкоў Беларусь
Міжнародны Вільнюскі кніжны кірмаш адбыўся амаль адначасова з мінскім — у канцы лютага. Як і ў нас, наведвальнікаў зусім не бракавала. Да выставачнага цэнтра Litexpo было не прабіцца: усе пад’езды застаўлены машынамі, а перад касамі — немалыя чэргі. Сёлетні кірмаш наведалі 67 тысяч чалавек — на
5 тысяч больш, чым летась. І гэта нягледзячы на досыць высокі кошт уваходу — 6 еўра.
Далей
|
№ 8 / 1343 за 2018-02-24
Канкрэтныя чалавечыя гісторыі
Беларускія радыёспектаклі — яскравая з’ява мінулага стагоддзя і ўжо гісторыя айчыннага тэатральнага мастацтва. У Вялікабрытаніі ж такія пастаноўкі застаюцца вельмі папулярнымі і дасюль. Чаму там па-ранейшаму ўключаюць радыё і якія гісторыі слухачы хочуць пачуць ад акцёраў, распавяла “К” тэатральны рэжысёр, кіраўнік аднаго з найбуйнешых у свеце аддзелаў радыёпастановак — на BBC — Элісан ХІНДАЛ. Па запрашэнні беларускіх калег яна наведала Мінск і патлумачыла, чаму варта вярнуцца да стварэння аўдыёспектакляў.
Далей
|
№ 7 / 1342 за 2018-02-18
“Лесвіца ў неба” над Дняпром
Усё было, як у 2013-м, калі я ўпершыню наведаў гэты міжнародны кінафестываль: той жа лютаўскі Дняпро, які за чатыры дні скінуў з сябе ледзяны панцыр, той жа неўтаймоўны, клапатлівы дырэктар штогадовай “Асамблеі на Дняпры” протаіерэй Ігар (Сабко), тая ж гасціннасць і душэўнасць каманды цэнтра праваслаўнай культуры “Лесвіца”, такое ж шырокае кола творцаў — “дзяцей розных народаў”, такая ж моцная праграма фільмаў з розных краін Еўропы, тыя ж перапоўненыя зацікаўленымі гледачамі залы горада Днепр (былы Днепрапятроўск), тая ж урачыстая цырымонія ўзнагароджання…
Далей
|
№ 52 / 1335 за 2017-12-30
Парасткі будучыні
Паводле дадзеных ІСОМ, у 202 краінах свету ў наш час існуе 55 тысяч музеяў. І кожны год іх колькасць павялічваецца ў геаметрычнай прагрэсіі. На розных рэгіянальных, нацыянальных і сусветных форумах прадстаўнікі музейнай супольнасці працягваюць абмяркоўваць розныя мадэлі ўстаноў будучыні. Прэваліруе разуменне музея не як інстытуцыі, якая абцяжарвае нацыянальную эканоміку, але як лакаматыва культурнага і сацыяльна-эканамічнага развіцця.
Парасткі будучыні можна ўбачыць у сённяшніх наватарскіх праектах, аўтары якіх спрабуюць пашырыць паняцце “музейная архітэктура”, зразумець запыты наведвальніка, выкарыстаць інфармацыйна-камунікацыйныя тэхналогіі. Нарэшце, стаць арганічнай часткай сучаснага жыцця, а не толькі захавальнікам мінулага.
Далей
|
№ 51 / 1334 за 2017-12-22
Без удакладнення “сацыялістычная”?
Як ужо не раз пісала “К”, сталічны праспект Незалежнасці мае ўсе шансы патрапіць у Спіс сусветнай спадчыны UNESCO — не паасобку, а ў рамках вялікай транснацыянальнай намінацыі. Працэс яе падрыхтоўкі спакваля прасоўваецца. Чарговы, ужо чацвёрты семінар, арганізаваны фондам “Культурная спадчына і сучаснасць” у супрацоўніцтве з Інстытутам кіравання спадчынай універсітэта Котбус-Зенфтэнберг (Германія), адбыўся ў снежні ў Мінску. Ён сабраў прадстаўнічых экспертаў з Беларусі, Расіі, Украіны і Германіі. Сярод яго вынікаў — працоўная назва намінацыі, кожнае слова ў якой запатрабавала працяглых дыскусій.
Далей
|
·
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 .. 34
Назад
|
Цікавосткі: варта прачытаць! Гісторыя і лёсы: культура Беларусі ад мінулага да сучаснасці
|