Тэндэнцыі сферы № 36 / 1214 за 2015-09-05
Рацыянальна і эканомна
У апошні дзень лета прайшло пасяджэнне калегіі Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь, на якім было разгледжана адзінае, але выключна важнае пытанне — “Аб выкананні арганізацыямі сістэмы Міністэрства культуры эканамічных паказчыкаў развіцця сферы культуры ў першым паўгоддзі 2015 года і прагнозе іх выканання за 2015 год”.
Далей
|
№ 34 / 1212 за 2015-08-22
Навошта вам, культура, мецэнат?
Журналісты “К” пастаянна дзеляцца з чытачамі вопытам музейшчыкаў, бібліятэкараў, дырэктараў сельскіх дамоў культуры, якія змаглі прыцягнуць увагу прыватных прадпрыемстваў ці індывідуальных прадпрымальнікаў да сваіх цікавых ідэй ды ўвасобіць іх у жыццё… Але ж, думаю, не памылюся, калі скажу, што чытачам цікава не толькі даведацца пра пэўныя праекты, рэалізаваныя з дапамогай фундатараў, але і пачуць пра саміх гэтых людзей: пра тое, чым яны жывуць, чаму звяртаюць увагу на сферу культуры свайго раёна ці нават рэгіёна... Бо без гэтага ведання рэальнага “аблічча” беларускага мецэната немагчыма зразумець, чым сёння можна яго зацікавіць, чым можна яго закрануць “за жывое”… Пасля наведвання Браслаўскага раёна Віцебшчыны і знаёмства з Юрыем Жэрко, які ўкладае ў развіццё тамтэйшай сферы культуры даволі вялікія грошы, я зразумеў, што аднаго такога чалавека я адшукаў. Дадам, што герой артыкула з’яўляецца ўладальнікам дзвюх аграсядзіб, якія заваявалі прыхільнасць як у турыстаў з Беларусі, так і з замежжа. Але гаворка будзе пра тое, як Юрый Жэрко з дапамогай гэтых аб’ектаў шчыруе на ніве культуры…
Далей
|
№ 33 / 1211 за 2015-08-15
Будоўля пад кантролем
13 жніўня ў Нацыянальным прэс-цэнтры прайшла прэс- канферэнцыя “Аб захаванні гісторыка-культурнай спадчыны Рэспублікі Беларусь”. На пытанні журналістаў рэспубліканскіх і замежных СМІ адказвалі намеснік Міністра культуры нашай краіны Аляксандр Яцко і начальнік упраўлення па ахове гісторыка-культурнай спадчыны Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь Ігар Чарняўскі.
Далей
|
Унікальнае… гумно
Навальніца, якая пракацілася па Беларусі некалькі тыдняў таму, нарабіла шкоды і ў знакамітай сядзібе Рэйтанаў у Грушаўцы. Паваленыя дрэвы і вецце ўжо прыбралі валанцёры з розных куткоў краіны пры непасрэдным і самым актыўным удзеле старшыні Начаўскага сельвыканкама Вячаслава Новіка. Значную падтрымку аказалі і раённыя ўлады Ляхавіччыны. Прадастаўлены імі трактар для вывазу ламачча толькі за адзін дзень зрабіў дзесяць рэйсаў з прычэпам, поўным да бартоў. Але ці не самы згубны вынік стыхіі пакуль не ліквідаваны. Адна з сядзібных пабудоваў — старое драўлянае гумно — сёння, лічы, пазбаўлена даху.
Далей
|
За два месяцы да новага ЦСМ
Праз два месяцы ў нашай краіне мусіць запрацаваць Нацыянальны цэнтр сучасных мастацтваў Рэспублікі Беларусь. Адпаведную пастанову аб стварэнні дзяржаўнай установы змяшанага тыпу 10 жніўня прыняў Савет Міністраў Рэспублікі Беларусь.
Далей
|
Не на словах...
“Амаль усё вялікае створана маладымі”. Як на мой крытычны погляд, гэта досыць спрэчнае выказванне колішняга прэм’ер-міністра Вялікабрытаніі і пісьменніка Бэнджаміна Дызраэлі. Спрэчнае тым больш, калі ўлічыць, што, прыкладам, Гётэ дапісаў свайго “Фаўста” тады, калі яму было каля 80 гадоў, а Талстой тварыў увогуле да смерці. Але ж ніхто, у тым ліку і я, не будзе адмаўляць, што менавіта ў маладым узросце кожнаму хочацца шмат ведаць, шмат чытаць, тварыць, шукаць, памыляцца, блукаць па новых дарогах ды краінах і, канечне, кахаць…
Далей
|
№ 32 / 1210 за 2015-08-08
Што абмяркоўваць будзем? І дзеля чаго?
Чарговы, чацвёрты па ліку, Форум бібліятэкараў Беларусі пройдзе з 15 па 17 верасня ў Маладзечанскім раёне. Назва-дэвіз мерапрыемства за апошнія гады не змянілася: “Гуманітарна-асветніцкая дзейнасць бібліятэк у кантэксце агульначалавечых каштоўнасцей і беларускай дзяржаўнасці”. Пагадзіцеся, такое сталае пазіцыянаванне абавязвае нашы бібліятэкі да многага.
Далей
|
Дзе прытуліцца ўніверсал?
Мне не аднойчы даводзілася пісаць пра дызайн і дызайнераў, але кожны раз, прыступаючы да гэтай тэмы, я наноў вырашаю для сябе пытанне: “Што такое дызайн?” Яно зусім няпростае. Гэтае пытанне я часта задаю людзям, якія маюць непасрэднае дачыненне да дызайну. Яшчэ ніколі я не чуў двух аднолькавых адказаў. Разбежка ў меркаваннях — велізарная: ад схематычна-простых “Дызайн — від мастацтва” да разгорнутых, кшталту — “від праектнай дзейнасці, што мае мэтай фарміраванне такога матэрыяльнага асяроддзя чалавека, якое дазволіць яму максімальна раскрыць свае станоўчыя, з пункту гледжання грамадскай маральнасці, якасці”; ад сітуацыйна-канкрэтнага “Вызначэнне функцыянальных якасцей прамысловых вырабаў” да метафізічнага “Дызайн — гэта любоў”. Апошняе вызначэнне асабіста мне найбольш блізкае, прытым што яно з прычыны сваёй эмацыянальнасці нічога не тлумачыць і ўвогуле цягне ад канкрэтыкі замоўленай тэмы ў няўцямную сферу пачуццяў.
Далей
|
№ 31 / 1209 за 2015-08-01
Іспыт на кваліфікацыю альбо піяр?
Я ведаю нямала людзей, якія ў маладыя гады, маючы дастаткова талентаў і здольнасцей, каб паступіць у вышэйшую навучальную ўстанову, свядома адмовіліся ад такой перспектывы. Маўляў, на што мне той дыплом, пражыву і без яго. Абыйдуся без “верхняга абразавання”, да ўсяго дайду сваім розумам і практычным досведам. У такіх развагах ёсць і пэўная логіка, і меркантыльны сэнс. Бо вучоба ў ВНУ — гэта кнігі замест гулянак, беднаватае жыццё ад стыпендыі да стыпэндыі (калі яшчэ тая стыпендыя ёсць), абразлівая для фанабэрыстай моладзі фінансавая залежнасць ад бацькоў у той час, калі ты мог бы ўжо, здаецца, і сам зарабляць, а таксама велізарныя псіхалагічныя, а ў бяссонныя ночы перад іспытамі — і фізічныя нагрузкі. І ўсё гэта на працягу 5-6 гадоў, а ў выніку — дыплом, які на сённяшні дзень далёка не заўжды гарантуе годнае працаўладкаванне, і невялікая зарплата маладога спецыяліста. Ці варта дзеля такога выніку марнаваць лепшыя гады?
Далей
|
Назад
|
Цікавосткі: варта прачытаць! Гісторыя і лёсы: культура Беларусі ад мінулага да сучаснасці
|