Крытычная маса № 6 / 1184 за 2015-02-07
Аб’ектаў хапае…
Не так даўно на мастацкім факультэце ды факультэце дызайну і дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва Беларускай дзяржаўнай акадэміі мастацтваў прайшлі прагляды, на якіх падводзіліся вынікі навучання за семестр. Мне трапіла наведаць прагляд кафедры графічнага дызайну. Шануючы ўсе творчыя спецыялізацыі, наяўныя ў структуры БДАМ, мы свядома вылучылі з іх графічны дызайн, бо гэта мастацтва, што мае дачыненне бадай, да кожнага.
Далей
|
№ 5 / 1183 за 2015-01-31
Каму перадаць сцяг?
Выстаўка твораў маладых мастакоў у Год моладзі — гэта як трапнае слова ў паэтычны радок і як лыжка да абеду. Няйначай такая імпрэза ў планах Саюза мастакоў ёсць, і ў свой час мы яе пабачым ці ў Палацы мастацтва, ці ў павільёне, што на плошчы Дзяржаўнага сцяга, ці ў абодвух будынках адначасова ды яшчэ з даважкам адкрытай прасторы плошчы Якуба Коласа альбо агароджы парку Чалюскінцаў, ужо звыкла прыстасаваных для экспазіцыйных мэт. Але калі тое ў сталіцы яшчэ будзе… А вось у Брэсце рэгіянальная маладзёжная выстаўка ўжо адкрылася. Такую аператыўнасць, канешне ж, трэба толькі вітаць.
Далей
|
№ 4 / 1182 за 2015-01-24
Быццам увогуле новая трупа
У Беларускім дзяржаўным маладзёжным тэатры апошнім часам значна паболела прэм’ер. Яно і зразумела: увосень наваселле справілі акурат да юбілейнага 30-га сезона. Цяпер трэба не толькі сцены, але і сцэну абстаўляць. Вось і з’явіліся адзін за адным “Казіны востраў”, “Палкоўнік-птушка”, а пасля ўлазінаў — “Саня, Ваня, з імі Рымас”, “Беспасажніца”, перформанс-лабараторыя “Прадметная размова”, казка “Пунсовая кветачка” і, нарэшце, спектакль “Чэхаў. Камедыя. Чайка”, з якога і пачнём агляд.
Далей
|
№ 3 / 1181 за 2015-01-17
Зусім не залішняя “раскоша”
Нацыянальны акадэмічны Вялікі тэатр оперы і балета Беларусі літаральна віруе падзеямі. Паводле традыцыі на Стары Новы год, ужо ў шосты раз, прайшоў “Вялікі навагодні баль у Вялікім тэатры”. За некалькі дзён да яго прэміяй “За духоўнае адраджэнне” быў адзначаны балет “Вітаўт” Вячаслава Кузняцова (дадамо, што спецыяльнай прэміі Прэзідэнта краіны былі ўдастоены за апошнія гады практычна ўсе нацыянальныя прэм’еры на Вялікай сцэне тэатра: адраджэнне оперы ХVIII стагоддзя — “Чужое багацце нікому не служыць” Я.Д. Голанда, а таксама ўвасабленне другой рэдакцыі “Сівой легенды” Дзмітрыя Смольскага паводле твора Уладзіміра Караткевіча). Снежань жа прайшоў у тэатры пад знакам V Мінскага міжнароднага Каляднага опернага форуму і, у рамках апошняга, І Мінскага міжнароднага Каляднага конкурсу вакалістаў.
Далей
|
№ 2 / 1180 за 2015-01-10
Асаблівасці зімовай “касьбы”
Для чаго існуюць зімовыя канікулы? Думаеце, каб школьнікі адпачылі? А вось кіраўнікі тэатраў упэўнены: каб выканаць усе магчымыя (і немагчымыя па сваім выкананні) планы — па гледачах, грошах і колькасці спектакляў. Ну калі яшчэ можна ставіць “па тры ёлкі” на дзень — ды без выдаткаў на пераезды, як гэта бывае ўлетку ў час “касьбы” па аздараўленчых летніках? Дый пра рэкламу дбаць асабліва не трэба: публіка прыйдзе, што называецца, “пры любым надвор’і”. А ці робяць надвор’е такія спектаклі на тэатральным Алімпе?
Далей
|
№ 50 / 1175 за 2014-12-13
“Чуеш? Ідзе Час”
Гэтая выніковая рэспубліканская мастацкая выстаўка, якая заўтра завяршае сваю працу ў сталічным Палацы мастацтва, называецца мудрагеліста з пункту гледжання абывацеля: “Формазмест-703” — IV Біенале жывапісу, графікі, скульптуры”... Я быў на выстаўцы двойчы: аднойчы раніцай, калі Палац яшчэ не працаваў для гледачоў, але для мяне ветліва адчынілі залы, і ў аўторак, 9 снежня, у складзе журы мастацтвазнаўцаў, калі мы, кожны ў меру свайго прафесійнага адчування, суб’ектыўна вызначалі дзевяць лепшых мастакоў (па тры ў кожным відзе мастацтва). Самае дзіўнае, што незалежна адзін ад аднаго, практычна амаль усе меркаванні, ацэнкі крытыкаў супалі! Заўтра стануць вядомыя і вынікі водгукаў гледачоў: для іх былі зроблены спецыяльныя бюлетэні і ўсталявана скрынка для галасавання. Але я думаю, што глядацкія прыярытэты акажуцца адрознымі ад меркавання крытыкаў. Паглядзім…
Далей
|
№ 49 / 1176 за 2014-12-13
Прыблізна аднолькавае
ХХVII Міжнародны фестываль сучаснай харэаграфіі ў Віцебску (IFMC-2014) завершаны. Пераможцы міжнароднага конкурсу, што ладзіўся ў яго рамках, названы. Іх, дарэчы, аказалася як ніколі шмат — ажно 13. Бо Другую прэмію дзялілі на траіх, Трэцюю — таксама. Але і гэтага не хапіла! На прыз “За лепшы дэбют” журы выклала грошы з уласных кішэняў. Яшчэ чатыры прэміі заснаваў экспертны савет. Што ж гэта за такі зарапад?
Далей
|
Канкурэнцыя ці выпрабаванне?
У апошні дзень восені ўрачыстым уручэннем узнагарод былі падведзены вынікі ІІІ Рэспубліканскага конкурсу тэатральнага мастацтва “Нацыянальная тэатральная прэмія”. Праз дзень адбыўся “круглы стол”, дзе гучалі прапановы па арганізацыі і правядзенні творчага спаборніцтва надалей. Якімі ж атрымаліся вынікі? Бо галоўны з іх — не хто якое месца заняў, а якія цяперашнія стан, зрэз і ўзровень нашай тэатральнай культуры. І куды, увогуле, яна рухаецца?
Далей
|
№ 46 / 1172 за 2014-11-15
Нацыянальны конкурс
У кожнага конкурсу Мінскага міжнароднага кінафестывалю “Лістапад” — свая атмасфера і “начынне”. Напрыклад, “Маладосць на маршы” — энергія эксперыменту і пошукаў, творчае самавыяўленне ды крытыка рэалій. Асноўны конкурс ігравога кіно — тонкае выяўленне заган і змен у грамадстве. Асноўны конкурс дакументальнага кіно — назіранне не толькі за паўсядзённасцю, але і за рухамі чалавечай душы ў гэтай плыні жыцця… Што да Нацыянальнага конкурсу, старт якога адбыўся на сёлетнім форуме, то яго атмасферу і “начынне” вызначыць складана: з аднаго боку, нельга не павіншаваць беларускіх кінематаграфістаў са сваім конкурсам, з іншага ж — палітру форуму можна акрэсліць як “усяго патроху”.
Далей
|
Назад
|
Цікавосткі: варта прачытаць! Гісторыя і лёсы: культура Беларусі ад мінулага да сучаснасці
|