Чым мяне ўразіла дырэктар Зэльвенскай школы мастацтваў Вольга ГЕНЮШ? Веданнем справы. Тым, што кожны выкладчык у школе мастацтваў — на сваім месцы, а вучні даўно ўцягнуты ў цікавыя творчыя праекты, адзін з якіх — музычна-жывапіснае афармленне Ганненскага кірмашу.

Феміністкі будуць задаволеныя. Гаворка пойдзе пра жанчыну-прыгажуню, якая прафесійна займаецца ганчарнай справай. Даволі рэдкі выпадак на беларускіх абшарах. Гліна — не надта далікатны матэрыял, таму рамяство глінамеса збольшага — прэрэгатыва мужчын. Людміла КАВАЛЬЧУК — шчаслівае выключэнне. У Віцебскім абласным метадычным цэнтры народнай творчасці цяпер працуе выстава яе керамічных работ. Варта дадаць і тое, што кераміст працуе ў ганчарных майстэрнях Віцебскага цэнтра народных рамёстваў і мастацтваў “Дзвіна”.

Святая Пакрова пакрывае зямлю лістом, а дзяўчыну чапцом. Так і ў беларускіх вёсках перыяд вяселляў пачынаўся пасля завяршэння палявых асенніх работ. Менавіта да гэтага тэрміну прымеркавалі і абласное свята-конкурс вясельных абрадаў Віцебшчыны “Вялікая вясельніца-2017”, заснаванае Віцебскім абласным метадычным цэнтрам народнай творчасці, якое прайшло ва Ушачах 21 кастрычніка. Дазволю сабе падзяліцца парай-тройкай меркаванняў на гэты конт і спадзяюся, што яны будуць карыснымі работнікам культуры з розных куткоў, дзе яшчэ захаваліся аўтэнтычныя вясельныя традыцыі.

“Добрай ночы, малышы!” Пад гэтую вядомую ўсім калыханку заканчваецца кожны суботні дыскатэчны вечар у вёсцы Плябанаўцы Ваўкавыскага раёна. Каля 200 чалавек разыходзяцца па хатах або раз’язджаюцца на машынах у суседнія вёскі ды гарадскі пасёлак Рось, райцэнтры Ваўкавыск, Масты, Зэльву і нават Гродна. Чым жа вабіць моладзь дыскатэка ў гэтым аддаленым кутку Гродзеншчыны?

Каб моцна здзівіцца, варта наведаць вёску Зашыр’е, што ў Ельскім раёне. Гадоў колькі таму журналісты “К” зрабілі гэта падчас выязной рэдакцыі нашай газеты на Гомельшчыну. Уражанні жывыя і па сёння. Зашырскі культурна-спартыўны цэнтр, якім кіруе Яўгенія Шадрына, — установа без перабольшання ўнікальная. І не толькі тым, што з году ў год застаецца па ўсіх паказчыках лепшай сярод клубаў раёна. КСЦ даўно выйшаў за межы сваіх сцен і двух паверхаў, а на прылеглай тэрыторыі практычна не спыняецца будаўніцтва. Усё разам гэта — і мадэльная клубная ўстанова, і турыстычны аб’ект, што не мае аналагаў на Беларусі. Закарцела даведацца, якім новым зместам папоўнілася за гэты час гаспадарка Шадрынай.