Культура - Prof-партфоліа

Наведайце таксама старонкi:

Штотыднёвая грамадска-асветнiцкая газета
Выдаецца з кастрычнiка 1991 года

14 жніўня ў Палацы мастацтва адкрылася выстава, якую не будзе перабольшаннем назваць доўгачаканай. Гэта выстава работ, што трапілі на рэспубліканскі конкурс “Трыенале маладых мастакоў”, які праводзіцца ўпершыню. Да арганізацыі конкурсу спрычыніліся Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь, Нацыянальны гістарычны музей, Беларуская дзяржаўная акадэмія мастацтваў, Беларускі саюз мастакоў. Намінацыі конкурсу — “Жывапіс”, “Графіка”, “Скульптура”, “Манументальнае і манументальна-дэкаратыўнае мастацтва”, “Куратарскі праект у сферы выяўленчага мастацтва”, “Мастацтвазнаўства і мастацкая крытыка”, “Навацыя”. Як ўжо павялося, акрамя лаўрэатаў, якіх вызначыць журы, будуць і ўшанаваныя прызам глядацкіх сімпатый. Кожны наведвальнік выставы можа аддаць свой голас за ўпадабаны твор. А галасаванне пачалося ўжо на вернісажы. Да акрыцця выставы быў аператыўна падрыхтаваны каталог. Ён адкрываецца вітальным словам міністра культуры Рэспублікі Беларусь Юрыя Бондара да ўдзельнікаў Трыенале. У прыватнасці, у ім сказана: “Самаадданасць беларускай моладзі справе мастацтва, глыбіня творчых пошукаў, рэалізацыя асабістага таленту дзеля ўзбагачэння нацыянальнай культуры, разнастайнасць жанраў, формаў і напрамкаў сведчаць аб росквіце беларускай культуры, высокім прафесійным узроўні майстэрства, надаюць імпульс стваральнага развіцця”.

Галоўная / Prof-партфоліа

Prof-партфоліа

№ 33 / 1420 за 2019-08-17

Прадзюсар рокавых традыцый

14 жніўня сустрэў сваё 40-годдзе Віталь СУПРАНОВІЧ — адзін з тых, хто ставіў на рэйкі ў Беларусі так званы “альтэрнатыўны шоу-бізнес”, выпускаючы рэлізы і праводзячы канцэрты артыстаў, якія да эстраднай музыкі дачынення не мелi. Пачынаў ён гэтую сваю добрую дзейнасць бліжэй да сярэдзіны 1990-х, калі яму яшчэ і 20 гадоў не было! Але і не толькі рок з авангардам рухаў ён у масы, а шмат намаганняў прыклаў і да таго, каб пабачылі свет архіўныя аўдыяматэрыялы з запісамі незаслужана забытых і напаўзабытых айчынных выканаўцаў, якія працавалі ў самых розных жанрах. Зараз госць “К” па-ранейшаму ладзіць выступы беларускіх музыкантаў, аднак справядлівасці дзеля варта сказаць, што вялікая частка мерапрыемстваў, якія праводзяцца ім, ужо даўно звязаная з гастролямі артыстаў замежных, за што ён у свой час быў неміласэрдна крытыкаваны заўзятымі фанатамі роднай музычнай альтэрнатывы. Мы ж не будзем крытыкаваць Віталя, а пусцімся з ім ва ўспаміны і пагаворым пра дзень сённяшні.

Далей

№ 32 / 1419 за 2019-08-10

Пабудуй свой горад

Апошнія дзесяцігоддзі жыццё так імкліва рушыць наперад, што дагнаць яго цяжка. Але трэба. Можа стацца, што дзякуючы прагрэсу, новым інфармацыйным тэхналогіям мы, сучасныя бібліятэкары, неяк скарэктуем альбо ўвогуле зменім далейшы шлях развіцця бібліятэчнай справы. Зразумела, што ў тым звыклым выглядзе, у якім нашы ўстановы існавалі доўгія дзесяцігоддзі, далей існаваць не атрымаецца. Вось прафесіяналам і даводзіцца шукаць штосьці новае, нестандартнае. Навагрудскія бібліятэкары такую фішку знайшлі, хоць і не адразу.

Далей

Дадзіёмаўская місія

Днямі доктару мастацтвазнаўства, прафесару Вользе Дадзіёмавай споўнілася 64 гады. Дата не юбілейная, але значная. Бо гэтая лічба спалучаецца яшчэ з адной: знакамітая даследчыца старадаўняй беларускай музыкі заканчвае працу над сваёй 17-й кнігай — пры тым, што ранейшая выйшла з друку зусім нядаўна, літаральна некалькі месяцаў таму — і адразу разышлася пры тыражы ў 500 асобнікаў (дададзім, што сур’ёзныя навуковыя выданні пра айчынную класіку звычайна друкуюцца ў значна меншых аб’ёмах).

Далей

№ 31 / 1418 за 2019-08-03

“Аўтарская экскурсія — тэатр аднаго акцёра”

Апошнім часам усё часцей у Беларусі ўзнікаюць аўтарскія экскурсійныя праекты ды наогул заўважна расце колькасць экскурсаводаў. Што прывяло да такога ўсплёску цікаўнасці да гэтай прафесіі і як захаваць якасць працы ва ўмовах высокай канкурэнцыі, “К” пацікавілася ў гісторыка і краязнаўцы Цімафея АКУДОВІЧА. Ён праводзіць экскурсіі ўжо амаль 15 гадоў, а сёлета адкрыў яшчэ і ўласны праект “Набліжэнне” з аўтарскімі маршрутамі.

Далей

№ 28 / 1415 за 2019-07-13

Вам працаваць ці на тусоўку?

Васіль СЯНЬКОЎ — імя ў сферы нашай эстрады добра знаёмае, хаця ягоны ўладальнік і не любіць пачуваць сябе ў ролі “публічнай асобы” (пра гэта Васіль Георгіевіч гаворыць так: “Грудзі не выстаўляю, ордэны склаў у тумбачку, для мяне галоўнае — справа”). Ён выкладае вакал, займаецца з дзецьмі і больш старэйшымі вучнямі. Зусім нядаўна, 30 чэрвеня, адзначыў 40 гадоў педагагічнай дзейнасці. Пра паспяховасць ягоных методык сведчаць постаці выхаванцаў: заслужаная артыстка Беларусі Ірына Дарафеева, уладальнік медаля Францыска Скарыны, лаўрэат шматлікіх міжнародных конкурсаў Пётр Ялфімаў, Наталля Падольская, у якой добра склалася кар’ера ў Расіі, удзельніца дзіцячага “Еўрабачання — 2014” Надзея Місякова. Нарэшце, нядаўні пераможца расійскага тэлешоу “Бітва талентаў” Мікіта Бялько , запрошаны ў праграму Ірыны Дарафеевай “Акрыляй” на “Славянскім базары ў Віцебску”, і многія-многія іншыя.

Далей

№ 27 / 1414 за 2019-07-06

DEE TREE: “музыка бацькоў” і соўл XXI стагоддзя

Мінскую групу Dee Tree называюць піянерам новага беларускага соўла. Першыя трэкі адразу выклікалі ажыўленне ў стане меламанаў — маўляў, такога ў нас яшчэ не было. Хоць стыль і не новы, але з імпэтам адгукнулася на яго і маладая публіка. Дэбютны альбом з назвай All is 111, што выйшаў гэтым летам, спраўдзіў чаканні, а канцэрт-прэзентацыя ў культурным цэнтры “Корпус” прайшоў з аншлагам і зорнымі гасцямі: на сцэне былі знакамітыя джазавыя музыканты, Валерый Дайнэка і госпел-хор. Сам альбом выдадзены лэйблам Івана Дорна Masterskaya. Тое, што пачыналася з джэмаў для ўласнага задавальнення, ужо выйшла на прафесійныя рэйкі. Не толькі голас, але і душа соўл-групы — вакалістка Валерыя ДЭЛЕ. Яе тэмбр, стыль і харызма — ледзь не палова поспеху Dee Tree.

Далей

№ 22 / 1409 за 2019-06-01

Адкладзі мышку — вазьмі кніжку

Сёння, 1 чэрвеня, хлопчыкі, дзяўчынкі і, канешне, іх бацькі змогуць пабачыць у Цэнтральным дзіцячым парку імя Максіма Горкага цэлы россып цікавых “разыначак” — разнастайныя конкурсы, спектаклі, кніжныя квэсты, віктарыны, інтэрактыўныя гульні ды шмат чаго яшчэ. Усё гэта падрыхтавалі для сваіх маленькіх чытачоў супрацоўнікі Цэнтралізаванай сістэмы дзіцячых бібліятэк Мінска. Такім чынам яны ў чарговы раз адзначаць Міжнародны дзень абароны дзяцей.

Далей

№ 17 / 1404 за 2019-04-27

“Малюся, натхняю, кажу кампліменты”

Зрабіць спектакль па-за межамі рэпертуарных тэатраў — задача не з простых. Трэба сабраць каманду, знайсці пляцоўку, атрымаць гастрольку на паказ, зрабіць рэкламу, прадаць білеты — не кожны за гэта возьмецца. Але менавіта незалежныя праекты заўжды прыцягваюць увагу публікі. Адзін з такіх магнітаў цяперашняга сезона, пра які ідзе пагалоска “Трэба глядзець!” — “Гэтамы” па нашумелай кнізе Андруся Горвата “Радзіва “Прудок”, пастаўлены ўкраінскім рэжысёрам Стасам Жырковым з беларускімі артыстамі. Прадзюсар праекта Марына ДАШУК распавяла “К”, як рабіць спектаклі без тэатра і чаму ўсё часцей галоўнай лічыцца роля чалавека за кулісамі.

Далей

№ 15 / 1402 за 2019-04-13

Аўтограф Гагарына? Калі ласка!

Што ні кажы, а стогадовы юбілей бібліятэчнай установы — не толькі нагода для святочных імпрэз, але і для гутаркі пра творчыя здабыткі бібліятэкараў, іхнія адметныя праекты і планы на перспектыву. Балазе, гарадскія бібліятэкі Гомеля — гэта, на жаль, terra incognita як для чытачоў “К”, так і для саміх журналістаў. Таму сённяшні юбілейны матэрыял стане толькі “першай ластаўкай” у справе асвятлення дзейнасці супрацоўнікаў бібліятэк абласнога цэнтра. Бо паказаць ім, паверце, ёсць што.

Далей