art-блог № 42 / 1429 за 2019-10-19
Супрэматычная архітэктура як брэнд Беларусі
Сто гадоў таму вучань Шагала і Малевіча Лазар Хідэкель прыўнёс рэвалюцыйныя ідэі ў архітэктуру. Хідэкель увайшоў у гісторыю як мастак і як архітэктар-супрэматыст. Ягоныя раннія, “касмічныя” працы 1919 года, ягонае імкненне знайсці дакладныя ўзаемаадносіны паміж развіццём цывілізацыі і захаваннем прыроды перараслі ў праекты гарадоў будучыні. Лазар Хідэкель заўсёды казаў, што архітэктура — вельмі добрае мастацтва, бо задача архітэктара — абараніць чалавека, але і зямлю таксама, каб яна заставалася некранутай і мы перадалі яе наступным пакаленням. А чалавек мог жыць у аэрагарадах і “не падымаючы галавы, бачыць неба”.
Далей
|
Лялькі мёртвыя ці жывыя?
Гастролі абласных тэатраў у сталіцы — добрая традыцыя. Гомельскі ж тэатр лялек прыязджае ў Мінск, бадай, часцей за іншых, за што яму можна толькі падзякаваць. Бо афіша Беларускага дзяржаўнага тэатра лялек, дзе гастралююць госці, адразу папаўняецца новымі найменнямі, якія не могуць не прыцягнуць гледачоў.
Далей
|
Каменьчыкі, прынесеныя хваляй
Выстава мастацкай керамікі Ірыны Шчаснай у сталічным Цэнтры сучасных мастацтваў (пляцоўка на праспекце Незалежнасці) мела немудрагелістую назву “Калекцыя”. Усе мы нешта збіраем. Хто маркі, хто тэхнічныя прылады, хто вінтаж і антыкварыят, хто эксклюзіўныя самаходы. У каго на што грошай хапае. І яшчэ — чаго душа прагне. У матэрыяльным аспекце калекцыяніраванне — памкненне зрабіць свой побыт утульным, а ў ментальным сэнсе — пабудова псіхалагічнага камфорту.
Далей
| |
№ 41 / 1428 за 2019-10-12
Пазбавіцца “ахоўнага” панцыра
Аглядаць замежную праграму ІХ Міжнароднага форуму тэатральнага мастацтва “ТЭАРТ” надзвычай проста: сёлета ў ёй усяго чатыры спектаклі. І ўсё ж на гэтым маленькім пятачку арганізатарам удалося сабраць палітру жанраў і форм, прапанаваўшы выбарку на любы густ з эксперыментальнага шоу, пластычнага мастацтва, класічнай драмы і тэатра лялек. Прыкметна, што гэты канцэнтрат складаўся з пастановак са шматгадовай гісторыяй, у некаторых — ажно чвэрць стагоддзя. Як прапанаваныя спектаклі могуць паўплываць на беларускую мастацкую прастору?
Далей
|
Арганны сімпозіум пройдзе ў Пінску
З 13 па 24 кастрычніка ў Пінску пройдзе Рэспубліканскі арганны сімпозіум. “Ажывіць” старажытны інструмент прыедуць арганісты і студэнты музычных навучальных установаў з усёй Беларусі, а таксама госці з Масквы.
Далей
|
Нарысы з мінулага
Пад гэтай назвай адбылося адкрыццё першай персанальнай выставы мастака-графіка Зміцера Шапавалава ў філіяле Нацыянальнага мастацкага музея, у гістарычнай мінскай сядзібе “Дом Ваньковічаў. Культура і мастацтва першай паловы XIX стагоддзя”, прастора якой ужо не першы сезон радуе наведвальнікаў сваімі якаснымі выставамі, а ў апошні час выступае як пляцоўка для дэбютнага кроку маладых і таленавітых мастакоў.
Далей
| |
№ 40 / 1427 за 2019-10-05
У штучным сэрцы селі батарэйкі
Па шчырасці, ідэя першай у сучаснай гісторыі Беларусі міжнароднай арт-рэзідэнцыі (пра яе мы пісалі яшчэ ў маі) выклікала ў мяне пэўны скепсіс. Прызначыць ейным куратарам мастака па імені Вялікае сямейства чайнага грыба Камбуча-Дастаеўскі — гэта, вядома, прыкольна. І цалкам у рамках творчай практыкі цудоўнага расійкага аўтара Сяргея Катрана (у дадзеным выпадку ён называе сябе адно распарадчыкам волі згаданага мастака). Але ці магчыма распаўсюдзіць споры таго грыба па наваколлі, прышчапіць яго на іншую глебу?
Далей
|
Краявід з буслянкай
Больш як трыццаць гадоў таму, 26 красавіка 1986 года, выбухнуў Чарнобыль. Рэха выбуху скаланула прастору ад Басфора да Гібралтара, але ў эпіцэнтры апынулася Беларусь. Для нас тады Час падзяліўся на “да” і “пасля”. Да Чарнобыля — пасля Чарнобыля. Як калісьці, да вайны — пасля вайны. У памятныя 90-я чарнобыльская тэма была стрыжнявою ў навуковых і палітычных дыскусіях. Праз яе асэнсаванне з’явіліся даволі цікавыя мастацкія і літаратурныя творы. Было ўсведамленне, што Чарнобыль — тое, што датычыць усіх і кожнага. А потым неяк сціхла… Бо доўгае знаходжанне пад цяжарам адмоўных эмоцый і роспачных думак не прымае чалавечая натура. Хочацца выйсця ў пазітыў. Таму згадваем мы Чарнобыль усё радзей і радзей.
Далей
|
Апошні рамантык беларускага рока
Не музыкант, не спявак, не гітарыст — але сапраўдны рокер. Паэт усім ладам жыцця, адданы адной прыгожай трыадзінай мары — Беларусь, беларуская мова і беларускі рок. 29 верасня споўнілася 60 гадоў з дня нараджэння журналіста і музычнага даследчыка Вітаўта Мартыненкі. У 2016-м ён пакінуў гэты свет пасля цяжкай хваробы, і дагэтуль вечароў памяці не было. Спатрэбіўся час, каб адчуць страту больш поўна, каб пачаць лепей разумець асобу і яе значнасць у гісторыі, і каб музыканты, якім Вітаўт прысвяціў жыццё, змаглі сказаць словы ўдзячнасці і павагі. У мінскім Палацы культуры імя Мікалая Шарко прайшоў мемарыяльны канцэрт.
Далей
| |
Назад
·
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 .. 115
Назад
|
Цікавосткі: варта прачытаць! аКно ў свет: замежны культурны вопыт Гісторыя і лёсы: культура Беларусі ад мінулага да сучаснасці 75-годдзе пачатку Вялікай Айчыннай вайны |
