Ён вучыўся ў політэхнічным інстытуце, паступаў на фізмат у БДУ, хацеў быць хірургам, але ў выніку лёс прывёў яго на акцёрскае аддзяленне Беларускага дзяржаўнага тэатральна-мастацкага інстытута (сучаснай Акадэміі мастацтваў) і вось ужо амаль пяцьдзясят гадоў ён — акцёр, пра што ні разу не пашкадаваў. Народны артыст Беларусі, вядучы майстар сцэны Магілёўскага абласнога драматычнага тэатра Рыгор БЕЛАЦАРКОЎСКІ ўпэўнены, што, калі прысвячаць сябе справе, дык рабіць гэта без аглядкі, інакш — ніякага толку!

5 кастрычніка на ХІ Міжнародным фестывалі Юрыя Башмета адбудзецца сусветная прэм’ера чарговага беларускага твора, замоўленага арганізатарамі форуму. Аўтар новай сімфанічнай партытуры — наш 28-гадовы кампазітар Сяргей БАДАЛАЎ, які працягвае навучанне ў Польшчы і мае ўжо вялікі “паслужны” спіс, што пачынаецца з безлічы перамог на прэстыжных міжнародных конкурсах ды фестывалях.

Сёння той рэдкі выпадак, калі “К” робіць выключэнне і выбірае для размовы чалавека зусім не са сваёй галіны. Госць “суботніх сустрэч” доктар медыцынскіх навук, прафесар, урач-герыятр, старшыня Беларускага рэспубліканскага геранталагічнага грамадскага аб’яднання, загадчык кафедры Інстытута павышэння кваліфікацыі Федэральнага медыка-біялагічнага агенцтва (Масква) Андрэй Ільніцкі. А па сумяшчальніцтве — самы неабыякавы да беларускай культуры доктар.

Ці шмат вы ведаеце дырэктараў рэспубліканскіх музеяў, якія выкладаюць свой нумар асабістага мабільнага тэлефона на музейным сайце, каб, так бы мовіць, і днём і ноччу быць на сувязі з кожным наведвальнікам установы? Дырэктар Беларускага дзяржаўнага музея народнай архітэктуры і побыту Эдуард БАГДАНОВІЧ робіць так ад пачатку сваёй працы на пасадзе кіраўніка беларускага скансэна. Маўляў, трэба ж заўсёды мець зваротную сувязь як са сваімі ўдзячнымі сябрамі, так і з не менш зацікаўленымі крытыкамі ды дарадцамі... А наша гутарка пра знакаміты музей пад адкрытым небам, яго сённяшняе і заўтрашняе жыццё, праблемы і перспектывы — скансэн, да слова, сёлета адзначае 40 гадоў з часу стварэння, — пачаліся над картай-схемай музейнай тэрыторыі. А што, даволі зручна: словы пра зробленае ці задуманае падмацоўваліся нагляднай дэманстрацыяй на канкрэтных музейных аб’ектах ці мясцовасці, што ляжыць каля вёскі Строчыцы…

Беларускі спявак Сяргей БЕЛАВУСАЎ, вярнуўшыся пасля некалькіх гадоў працы ў Расіі, завяршыў свой першы сезон на сцэне Віцебскай абласной філармоніі — у якасці яе саліста. Яго выступленні адразу сталі прыкметнай з’явай музычнага жыцця рэгіёна. Чым не нагода пазнаёміцца з артыстам бліжэй?

У Мінску падвялі вынікі археалагічных даследаванняў на тэрыторыі нашай краіны ў 2015 годзе. Яны былі агучаны на навукова-практычнай канферэнцыі, якую арганізаваў у маі Інстытут гісторыі Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі. Акрамя вынікаў, на форуме было расказана пра змены ў заканадаўстве ў сферы аховы і даследаванняў археалагічнай спадчыны дзяржавы. Аб знаходках, адкрыццях ды законе “К” паразмаўляла з Вольгай ЛЯЎКО — загадчыцай Цэнтра археалогіі і старажытнай гісторыі Беларусі гэтага інстытута, і з намеснікам яго дырэктара па навуковай рабоце Вадзімам ЛАКІЗАМ.

Маладога беларускага піяніста Івана МАЛІБОШКУ, выпускніка Рэспубліканскай гімназіі-каледжа пры Беларускай дзяржаўнай акадэміі музыкі, студэнта той самай акадэміі, ужо можна ўпісваць у сучасную гісторыю культуры нашай краіны: малады чалавек разам са сваімі сябрамі-музыкантамі, Вікторыяй Каралёнак (піяністка, студэнтка Маскоўскай кансерваторыі), Янінай Пракудовіч (альтыстка, навучэнка таго ж каледжа) і Маркам Прыходзькам (віяланчаліст, студэнт Джульярдскай вышэйшай школы мастацтваў у Нью-Ёрку) уласнымі сіламі арганізавалі серыю канцэртаў камерна-інструментальнай музыкі па Беларусі і пабывалі ў Барысаве, Жлобіне і на некалькіх мінскіх культурных кропках. Іван, як аўтар і рэалізатар праекта, падзяліўся з “К” атрыманым вопытам.