У народнай артысткі Беларусі Ядвігі Паплаўскай — юбілей. Але гэта нагода не толькі павіншаваць знакамітую эстрадную салістку, кампазітара і аранжыроўшчыка, але і павучыцца ў яе простай жаночай мудрасці — у творчасці і сям’і. Той прыроднай жыццёвай мудрасці, што дапамагае захоўваць сілу духа, не губляць веры ў людзей і працаваць незалежна ад прылётаў-адлётаў натхнення.

Заслужаны дзеяч мастацтваў Рэспублікі Беларусь Валянціна ЕРАНЬКОВА святкуе свой юбілей. Паводле традыцыі, афіша Нацыянальнага акадэмічнага драматычнага тэатра імя Максіма Горкага, дзе яна працуе ўжо 23 гады, цягам тыдня складалася з яе найлепшых спектакляў: “Пясняр”, адзначаны спецыяльнай прэміяй Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь дзеячам культуры і мастацтва, а таксама Нацыянальнай тэатральнай прэміяй, “Утаймаванне свавольніцы”, якое вытрымала больш за сотню паказаў, “Інтымная камедыя”, “Небяспечныя сувязі”, “Жаніхі”. Акрамя гэтага, віноўніца ўрачыстасцяў падрыхтавала прэм’еру — лірычную камедыю “Дзявочнік” па аднайменнай п’есе амерыканскай пісьменніцы Лоры Канінгем. І нават дзіва, што ў такім напружаным графіку Валянціна Рыгораўна ўсё ж знайшла час для грунтоўнай размовы.

У фае з вялізнымі люстэркамі шпацыруюць паны і паненкі ў строях пачатку ХХ стагоддзя. Дамы папраўляюць капелюшы, кавалеры спраўджваюць, ці бездакорна сядзіць “матылёк”. Усе чакаюць прэм’еру — спектакль па п’есе аднаго маладога аўтара пад назвай “Паўлінка”. Кажуць, што будзе і сам пісьменнік. Прыедзе ў Санкт-Пецярбург аднекуль з-пад Мінску.

Наталля АЛАДКА — адна з вядучых майстроў коласаўскай сцэны таго пакалення, якое прыйшло ў тэатр у сярэдзіне 80-х гадоў і адразу даволі ўпэўнена пра сябе заявіла. Дзве пяцёркі ў ліку сёлетняга юбілею актрысы сталі прыемнай нагодай для сустрэчы.

Леў ГУМІЛЕЎСКІ — класік беларускага мастацтва. Ягоная творчасць збольшага прыпадае на часы “сацыялістычнага рэалізму”, але сутнасна ў ёй увасоблена беларуская ментальнасць, выяўленая ў вобразах рамантычных, і пры гэтым шчырых ды праўдзівых. Леў Мікалаевіч уганараваны званнем народнага мастака Беларусі. Ён лаўрэат Дзяржаўнай прэміі БССР, прэміі Саюзнай дзяржавы, мае іншыя прэстыжныя адзнакі. Але найперш ягоны высокі статус вызначае тая акалічнасць, што зробленае ім у савецкі час захоўвае культурную значнасць і грамадскую актуальнасць і ў незалежнай Беларусі. Тым больш, скульптар плённа працуе і сёння. Шэраг праектаў ён рэалізаваў у суаўтарстве з сынам Сяргеем ГУМІЛЕЎСКІМ. Сын і бацька займаюць адну майстэрню, дзе з імі і сустрэўся карэспандэнт “К”.

Учора споўнілася 60 гадоў “нашаму ўсё”. Хоць з’явіўся на свет гэты чалавек у Расіі (дакладней, ён народжаны ў СССР), але асталяваўся ў Сінявокай даўно і артыстычную кар’еру робіць тут ужо чацвёрты дзясятак. Ён жывое ўвасабленне памежжа часоў, якія адной нагой па-ранейшаму ў Саюзе, а другой — у крыптавалюце і блокчэйне. Мацёрыя меламаны лічаць яго жывым дыназаўрам савецкай эстрады, але пры гэтым той “яшчар” — адна з самых яркіх медыя-персон краіны, што як ніхто лепей умее хайпануць. І таму больш сучасную фігуру ў айчынным шоу-бізнэсе трэба яшчэ пашукаць! Ну, вы ўжо, пэўна, здагадаліся, з кім сённяшняя наша сустрэча? Так, з ім, з родным і... мілым! З Аляксандрам САЛАДУХАМ!

Старажытны міф пра трох кітоў, якія сваімі спінамі падпіраюць зямлю, сёння стаў ідыёмай, сімвалам непарушнай асновы. Калі такія апоры існуюць у мастацтве, то гэта творцы, якія нягледзячы на моду і час застаюцца вернымі сабе і сваім прынцыпам. Адна з іх — Зоя Літвінава. 27 лістапада вядомая беларуская мастачка адзначыла 80-гадовы юбілей.

У Беларускім дзяржаўным тэатры лялек у самым разгары рэпетыцыі: Аляксандр Янушкевіч рыхтуе прэм’еру па кнізе Дэвіда Алманда “Хлопчык, які плаваў з піраннямі”. Музыку для новага дзіцячага спектакля піша Аляксандр ЛІТВІНОЎСКІ — кампазітар, які вядомы далёка за межамі Беларусі сваімі сімфанічнымі, харавымі, камернымі і электраакустычнымі творамі. На шчасце для айчыннай тэатральнай грамады, апошнія дзесяць гадоў ён аддае перавагу напісанню музыкі для сцэны.

28 лістапада піянер Беларусі на “Еўрабачанні” — знакаміты дуэт “Аляксандра і Канстанцін” — святкуе 20-годдзе. Пра свой сольны вечар з гэтай нагоды, пра творчасць, жыццё, вучняў і чацвераногіх “падапечных”, а таксама і пра многае іншае Аляксандра КІРСАНАВА і Канстанцін ДРАПЕЗА распавялі нам напярэдадні юбілею.