Калі прыехала ў толькі-толькі адрамантаваны Гарадоцкі дом рамёстваў і фальклору ў адзін з летніх дзён, памяшканні яго нагадвалі пра асвячэнне ўстановы мясцовым бацюшкам. Такі падыход — не выпадковы: за савецкім часам разам з храмамі ўсіх канфесій фактычна знікла і рамяство, часам — разам з узорамі працы майстроў і самімі носьбітамі традыцый. У 1990-я страту адчулі, а сёння, скажам, у Віцебскай вобласці — найшырэйшая сетка дамоў рамёстваў у параўнанні з іншымі рэгіёнамі Беларусі. Прычым ёсць тут і СДР — сучасныя дамы рамёстваў (ужо даруйце за вольнае абыходжанне з тэрміналогіяй).