І.Будзіч. “Паляванне на ваўкоў”. |
Культуралагічны праект з аднайменнай назвай існуе ва універсітэце з 2001 года. Мэта — далучэнне людзей спорту да мастацтва. Паглядзець творы Івана Будзіча прыходзяць студэнты з усіх факультэтаў. І амаль кожны на пытанне пра першае ўражанне ўсклікае: “Якая дасканаласць!” Уражваюць не толькі памеры работ, але і ўважлівае стаўленне скульптара да кожнай дэталі.
Асноўнай тэмай выстаўкі стала паляванне. Карціны распавядаюць пра выезды на дзікоў, ваўкоў, мядзведзяў. Нават адзін насценны гадзіннік Іван Мікалаевіч аздобіў дубальтоўкамі і парахавымі капшукамі, над якімі такуюць цецерукі, а другі — совамі-паляўнічымі ў адпаведным абмундзіраванні.
— Я пазнаёмілася з Іванам Мікалаевічам, калі прыйшла працаваць педагогам у школу вёскі Камень Віцебскага раёна, дзе ён быў на той час настаўнікам працоўнага выхавання і малюнка, — распавяла дырэктар галерэі, начальнік аддзела выхаваўчай работы універсітэта Святлана Васіленка. — У школе адкрыўся яшчэ адзін талент майстра — педагагічны: дзеці ішлі да яго па поклічы сэрца. Колькім дзяўчынкам і хлопчыкам ён даў дарогу ў жыццё! Калі пабачылі, як пад разцом настаўніка атрымліваецца такая прыгажосць, малыя пачалі прыбягаць увечары на заняткі. Яго цеплыні і дабрыні хапала на кожнага.
Я нават не магу сказаць, у якой з іпастасей Будзіч больш дасведчаны — разьбяра ці педагога. Цяпер Іван Мікалаевіч працуе ў Лепельскай дзіцячай школе мастацтваў і многія з яго навучэнцаў, натхнёныя выдатным майстрам, працягваюць на прафесійным узроўні займацца жывапісам і разьбой.
Людміла МАКОЎСКАЯ