Наведайце таксама старонкi:

Штотыднёвая грамадска-асветнiцкая газета
Выдаецца з кастрычнiка 1991 года

7 лютага ў канферэнц-зале Нацыянальнай бібліятэкі Беларусі прайшло пасяджэнне выніковай калегіі Міністэрства культуры. У ім прынялі ўдзел прадстаўнікі Адміністрацыі Прэзідэнта, Савета Міністраў, Савета Рэспублікі і Палаты Прадстаўнікоў Нацыянальнага Сходу, міністэрстваў, аблвыканкамаў і Мінскага гарвыканкама, кіраўнікі падведамасных устаноў культуры. На калегіі выступіў намеснік Прэм’ер-міністра Рэспублікі Беларусь Ігар Петрышэнка.

Прэстыж адкрытай кнігі

На сёлетнюю XXVIІ Мінскую міжнародную кніжную выставу-кірмаш я патрапіў абсалютна незвычайным шляхам: на бясплатным “паэтычным” аўтобусе, які курсіраваў у гэтыя дні ад Палаца спорту да павільёна БелЭкспа ды ў зваротным кірунку. У салоне паэты чыталі вершы, барды спявалі песні пад гітару, а пасажыры шматлюднага арыгінальнага аўтобуса здымалі ўсё гэта “дзейства” на свае смартфоны — і нават не заўважалі, як прыязджалі на апошні прыпынак маршруту.

Лінія кіравання ў лініі стварэння

17 снежня 2019 года на чарговым з’ездзе Беларускага саюза мастакоў быў абраны старшынёй Глеб Отчык. Малады манументаліст Глеб Отчык — сын вядомых гомельскіх мастакоў Таццяны і Анатоля Отчыкаў. Апошнія колькі гадоў выконваў абавязкі першага намесніка старшыні БСМ, якім два тэрміны кіраваў Рыгор Сітніца. Хто ён, новы 36-гадовы старшыня? Якімі каштоўнасцямі Глеб Анатольевіч плануе нагрузіць “карабель беларускага мастацтва” і, галоўнае, куды і як яго скіраваць?

Падзеі ў Вялікім

Калядны оперны форум, замежныя гастролі аркестра і балетнай трупы, традыцыйны баль на Стары новы год, іншыя цікавосткі для гледача, якія патрабуюць напружанай працы артыстаў. Пасля ўсяго гэтага Вялікі тэатр, здавалася б, мог крыху “супакоіцца”. І зладзіць сабе гэткі “напаўантракт”, сціпла пракручваючы напрацаваны рэпертуар. Ажно не — тут зноў падзея за падзеяй.

Клінам па белых плямах

100-годдзе мастацкага аб’яднання УНОВІС, створанага ў тагачасным галодным-халодным Віцебску, адзначаецца шырока. І гэта добрая падстава не толькі для гістарычных згадак, але і для роздуму пра сучаснае мастацтва: ці знайшлі ў ім працяг тагачасныя рэвалюцыйныя для жывапісу ідэі? Дакументальная стужка “УНОВІС”, створаная рэжысёрам Яўгенам Сяцько, цікавая, акрамя ўсяго, спробай перанесці супрэматызм Казіміра Малевіча і яго паплечнікаў на мову кіно. Ці атрымалася?

Дзве радзімы Хізры Асадулаева

Відаць, было наканавана, каб чалавек, які нарадзіўся ў высакагорным сяле Карата Ахвацкага раёна Дагестана, знайшоў сваю другую радзіму на беларускай зямлі. Першае, аб чым ён падумаў, калі разам з жонкай Пацімат пераехаў жыць у Мінск, было жаданне вывучыць мову, на якой размаўлялі людзі гэтага прыгожага горада. З маленства Хізры валодала прага спасціжэння прыгажосці свету. Бацька працаваў у школе настаўнікам матэматыкі, маці ткала дзівосныя дываны. Уражлівая душа ўвабрала ў сябе найлепшае з акаляючай прыроды — веліч гор, квітнеючыя даліны, бяздонную сінь неба, а таксама — чалавечыя якасці: шчодрасць, пачуццё ўласнай годнасці, працавітасць.

Каліграфія стагоддзяў

3 лютага ў галерэі “Універсітэт культуры” адкрылася выстава “Іран — калыска цывілізацыі”, прысвечаная нацыянальнаму святу гэтай краіны.

Час, павязаны ручніком

Пісаў калісьці пра інтэр’еры бібліятэк, якія павінны настройваць чытача на лад спакойнага сузірання ўласнай душы. Маўляў, найлепшая аздоба кніжных стэлажоў і паліц — рэчы-творы з нацыянальным каларытам, што выйшлі з-пад рук беларускіх майстроў. І ўстаноў такіх бачыць мне давялося вельмі шмат. Пра яшчэ адну напісала бібліятэкар з аграгарадка Каменны Лог (Ашмяншчына) Алена Таўкінь. У яе бібліятэцы захоўваецца калекцыя ручнікоў і посцілак-вышыванак, зробленых мясцовымі бабулямі. Пэўным рэчам — за 80 гадоў. Усе яны арганічна ўпісаліся ў бібліятэчны інтэр’ер і стварылі непаўторнымі сваімі фарбамі атмасферу хатняй камфортнасці і душэўнага спакою.

Карані Кораня

17 студзеня ў Дзяржаўным музеі гісторыі беларускай літаратуры ў межах праекта “Вяртаем забытыя імёны” адбылося адкрыццё часовай экспазіцыі “Біблія для народа 1692 — 1696 гг. Васіля Кораня”.

Кася і Бася — сёстры Біг-Бэна

Кажуць, што Бог стварыў вёску, а чалавек пабудаваў горад. Вёска вонкава і насамрэч зліваецца з прыродай у гарызантальнай плоскасці, асабліва калі глядзець з аўтамабіля. А вось горад пнецца ўверх, усім сваім ладам і абліччам дэманструючы вяршынства вертыкалі над глебай, на якой тая вертыкаль паўстала. Не дзіўна, што кожны горад з выразным абліччам, амбіцыйнай ментальнасцю і годным статусам мае сваім сімвалам вежу — з гадзіннікам ці без, абарончую ці тэлевізійную, зрэшты — цалкам не функцыянальную, але дарагую як памяць, абярэг, амулет.

Naviband хапае ўдачу за хвост

Ксюша Жук і Арцём Лук’яненка з Naviband — сапраўдныя любімцы публікі. Здаецца, што калісьці ім даволі лёгка ўдалося заваяваць сімпатыі слухачоў і гледачоў — абаяльнасцю, шчырасцю, жыццёвым аптымізмам, гісторыяй кахання… Але гісторыя Naviband — гэта і гісторыя сапраўднай працы: увесь час трэба браць новыя вяршыні. Тры гады таму такой вяршыняй быў конкурс “Еўрабачанне”, а зараз гэта — новы студыйны альбом з назвай Naviband, які з’явіўся напярэдадні Новага года: менавіта ў яго ўвайшоў леташні хіт усіх беларускіх радыёэфіраў “Галилео”. Група змянілася, змяніліся песні і гучанне, і гэта крок наперад. Naviband, поўны творчай і жыццёвай энергіі, на старце новага гастрольнага тура.

“І Алу мы забыць не дадзім…”

У № 4 “К” была змешчана інфармацыя “Ала — сястра Хатыні”. Гаворка ў ёй ішла пра стварэнне мемарыяла на месцы спаленай вёскі Ала Светлагорскага раёна. Начальнік галоўнага ўпраўлення ідэалагічнай работы, культуры і па справах моладзі Гомельскага аблвыканкама Дзяніс Язерскі распавядаў пра жахлівы лёс насельнікаў Алы і аб праекце, што прадугледжвае правядзенне рамонтна-рэстаўрацыйных работ існуючага пахавання і стварэнне мемарыяльнай зоны. Рэдакцыя нашай газеты паабяцала чытачам расказаць пра развіццё падзей на месцы былой вёскі Ала. Сёння пра трагедыю і яе ўвекавечванне напісаў для “К” адзін з ініцыятараў стварэння мемарыяла краязнаўца і пісьменнік са Светлагорска Ізяслаў Катляроў.

Барыс Іванавіч Луцэнка (16 кастрычніка 1937 — 5 лютага 2020)

5 лютага на 83-м годзе жыцця памёр вядомы рэжысёр, легенда беларускага тэатра — народны артыст Беларусі Барыс Іванавіч Луцэнка.

Сваё слова ён сказаў

Абапіраючыся не толькі на архівы

У маі гэтага года будзе ўрачыста адзначацца 550-годдзе здабыцця цудатворнага абраза Жыровіцкай Божай Маці і 500-годдзе Свята-Успенскага Жыровіцкага манастыра. Наведаўшы вёску Жыровічы, што ў Слонімскім раёне Гродзенскай вобласці, я даведаўся, як у абіцелі рыхтуюцца да гэтых слаўных дат.

Расціслаў Янкоўскі. Кароль на сцэне і ў жыцці

5 лютага споўнілася 90 гадоў з дня нараджэння народнага артыста СССР Расціслава Янкоўскага. Чатыры гады таму ён пакінуў свет, да апошняга выходзіў на сцэну роднага Нацыянальнага акадэмічнага драматычнага тэатра імя М. Горкага, іграў вялікія ролі. “Сышла эпоха” — мы часта чуем гэтыя словы. Але няма ў іх ніякага перабольшвання, калі гаворка пра Расціслава Янкоўскага. 60 гадоў на сцэне аднаго з лепшых тэатраў Беларусі, больш за 160 спектакляў, бліскучыя драматычныя і трагічныя ролі ў тэатры і кіно, адданая любоў гледачоў і калег, прызнанне крытыкаў, званні і ўзнагароды. Да таго ж Расціслаў Янкоўскі быў і шматгадовым старшынёй кінафестывалю “Лістапад”, і стаяў на чале славутага рэжысёрска-акцёрскага клана Янкоўскіх… Адзін з клана — Уладзімір Янкоўскі, сын, стаў знакамітым беларускім кінарэжысёрам. У дзень нараджэння бацькі мы папрасілі яго падзяліцца ўспамінамі і думкамі.

Наш адказ Ів Сен-Ларану

Яна прыцягвае да сябе позіркі мінакоў. Пяшчотная, сціплая, мілая, з прыгожымі славянскімі рысамі твару. Такі дзявочы вобраз з лёгкасцю можна знайсці ў народных казках. Дзіяна Бранцэвіч — дызайнер-мадэльер. Не хачу ўжываць слова “будучы”. Хаця можна было б. Дзіяна пакуль не дыпламаваны спецыяліст. Тым не менш яе творчая думка працуе даволі эфектыўна. У гардэробе дзяўчыны нямала аўтарскіх рэчаў, у якіх няцяжка разгледзець элементы этнастылю.

Vuraj — “Этнатрадыцыя” — “Традыцыйны строй”

Каардынатар праекта “Традыцыйны строй” Віталь Чымбур паведаміў “К”, што іміджавая доўгатэрміновая акцыя накіравана на відэафіксацыю аўтэнтычных рэгіянальных строяў і інтэграцыю іх у сучаснае грамадства. Праект рэалізуецца сумесна з Цэнтрам даследаванняў беларускай культуры, мовы і літаратуры Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі.

Галоўная / Аўтары

Аўтары

Аўтар Таццяна МАТУСЕВІЧ ( 58 cт. )
рэдактар інтэрнэт-рэсурса газеты "Культура" kimpress.by

"К" інфармуе

№ 12 / 1295 за 2017-03-25

Інтэрв'ю з Мітрапалітам

У адным з наступных нумароў газеты "Культура" чытайце вялікае інтэрв'ю Мітрапаліта Мінска-Магілёўскага Арцыбіскупа Тадэвуша Кандрусевіча, якое падрыхтавана ў рамках праекта "Рэдакцыя плюс..."

Далей

№ 25 / 1255 за 2016-06-18

“Зоркі…” — зоркам

У мінулую суботу ў Мінску ўручалі галоўную гуманітарную ўзнагароду СНД — прэмію “Зоркі Садружнасці-2016”.

Далей

№ 24 / 1254 за 2016-06-11

З Маладзечна ў Паставы

Калі гэты нумар будзе выходзіць з-пад друкарскай машыны, у час гала-канцэрта XVI Нацыянальнага фестывалю беларускай песні і паэзіі "Маладзечна-2016" абвесцяць імя пераможцы Нацыянальнага конкурсу маладых выканаўцаў беларускай эстраднай песні. Мы ж на гэтым тыдні наведалі адну з напружаных рэпетыцый, дзе Заслужаны калектыў Рэспублікі Беларусь Нацыянальны акадэмічны канцэртны аркестр краіны пад кіраўніцтвам народнага артыста Беларусі, прафесара Міхаіла Фінберга адточваў нумары з шэрагу праграм, што рыхтуюцца музыкантамі да форуму айчыннай культуры. Міжнародны ж фестываль народнай музыкі "Звіняць цымбалы і гармонік" сёлета — дзевятнаццаты па ліку. На яго збяруцца прадстаўнікі шэрагу рэгіёнаў Беларусі, а таксама замежных краін. Месцам прыцягнення стануць гасцінныя Паставы. Што сёлета дадасца ў вянок традыцый фэсту? Адказы на ўсе творчыя і не толькі пытанні напрыканцы гэтага тыдня шукайма ў фестывальных Маладзечне і Паставах.

Далей

№ 20 / 1250 за 2016-05-14

На выставе "СМІ ў Беларусі"

Далей

№ 17 / 1247 за 2016-04-23

"Беларусь, я люблю цябе!"

У суботу творчыя калектывы Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта культуры і мастацтваў працягнулі Рэспубліканскую грамадска-культурную акцыю "Беларусь, я люблю цябе!". Па традыцыі апошніх месяцаў, выступленне артыстаў адбылося ў мінскім падземным гандлёвым цэнтры "Сталіца".

Далей

“Пяць кантынентаў”

22 красавіка ў Беларускай дзяржаўнай акадэміі музыкі медалі UNESCO “Пяць кантынентаў” і дыпломы Генеральнага дырэктара UNESCO Ірыны Бокавай уручылі народным артыстам Беларусі, народным артыстам СССР, прафесарам Валянціну Елізар’еву (на фота справа) і Ігару Лучанку. Згаданым медалём, заснаваным у 1996 годдзе, адзначаюцца дзеячы культуры розных краін за значны ўнёсак у развіццё нацыянальных культур і культурнай разнастайнасці ў свеце.

Далей

"Дзве душы"

Нацыянальны акадэмічны тэатр імя Янкі Купалы 26 і 27 красавіка прадставіць прэм'ерны паказ спектакля Мікалая Пінігіна "Дзве душы" паводле Максіма Гарэцкага. на здымку: заслужаны артыст Рэспублікі Беларусь Ігар Сігоў і артыст Раман Падаляка ў сцэне са спектакля.

Далей

№ 15 / 1245 за 2016-04-09

"Беларусь, я цябе люблю"

У мінулую суботу ў Гандлёвым цэнтры "Сталіца" адбыўся чарговы канцэрт у рамках рэспубліканскай акцыі "Беларусь, я цябе люблю". Сваё мастацтва дэманстравалі калектывы і салісты Мінскага дзяржаўнага каледжа мастацтваў.

Далей

№ 12 / 1242 за 2016-03-19

І зноў пра любоў...

У Мінску працягваюцца імпрэзы ў рамках рэспубліканскай грамадска-культурнай акцыі “Беларусь, я люблю цябе!” У мінулую суботу пляцоўку ў Гандлёвым цэнтры “Сталіца” ўпрыгожылі чароўнымі гукамі аўтарства замежных і айчынных кампазітараў навучэнцы Мінскага дзяржаўнага музычнага каледжа імя М. Глінкі. Нагадаем, канцэрты акцыі на гэтай імправізаванай сцэне будуць доўжыцца да мая.

Далей

№ 10 / 1240 за 2016-03-05