Аўтары
Аўтар Ілья СВІРЫН ( 593 cт. )Рэпарцёрскі марафон № 23 / 1149 за 2014-06-07
Басанож як дрэс-код
Лёс гэтага паселішча — бадай тыповы ў наш век урбанізацыі. Сто гадоў таму ў вёсцы Стойлы, што на Пружаншчыне, было больш за дзве сотні жыхароў. Цяпер яе насяляе хіба “драўляны народ”, створаны легендарным народным скульптарам Мікалаем Тарасюком. 82-гадовы майстар — “апошні з магікан”, які нізавошта не жадае пакідаць родную хату, нягледзячы на ўсе побытавыя складанасці.
Далей
|
№ 19 / 1145 за 2014-05-10
Ад "Вострава Птушак" — да “Лесвіцы ў неба”...
Музейна-мемарыяльны комплекс “Перамога”, паўнавартаснае адкрыццё якога адбылося 9 мая, літаральна перанасычаны сімваламі. Пачнём, хаця б, з самога месца. Як вядома, адкрыццё першай у Мінску масавай зоны адпачынку — Камсамольскага возера — было запланавана акурат на 22 чэрвеня 1941 года... І тое, што планы ўсё ж урэчаісніліся (а потым і “пераўрэчаісніліся”), сапраўды пра многае сведчыць.
Далей
|
Дзяжурны па нумары № 23 / 1149 за 2014-06-07
Манументальны пенал
У гістарычнай забудове Венецыі ці Кракава столікі летніх кавярняў размяшчаюцца непасрэдна на ходніках старых вулак і плошчаў альбо ў зацішных дворыках, па суседстве з абавязковай зацыраванай бялізнай. Натуральна, гэта няправільна, негігіенічна і ўвогуле не па-багатаму. Што тут казаць, калі ў такіх забягалаўках нават плазму няма куды ўплішчыць, як і пару вялізных калонак! Ну а ці ж можа быць прыстойная кавярня без тэлевізара і “ненавязлівай пазітыўнай музыкі”? Вось і даводзіцца бедным наведвальнікам слухаць пошум вякоў ды глядзець адно аднаму ў вочы...
Далей
|
"Круглы стол" № 22 / 1148 за 2014-05-31
“Дзень сурка” для беларускага авангарда
Гістарычная частка маштабнага выставачнага праекта “Avant-gARTe. Ад квадрата да аб’екта” мае даволі правакацыйную назву: “Сто гадоў беларускага авангарду”. Натуральна, мастацтвазнаўцы адразу пачалі скрупулёзна чапляцца да словаў — балазе, у дадзеным выпадку гэта не надта складана. Аднак вобразная назва і не прэтэндуе на факталагічную і тэрміналагічную дакладнасць. Яна выразна перадае галоўны пасыл: насуперак агульнаму меркаванню, беларуская культурная прастора не была абдзеленая тымі з’явамі, якія шмат у чым вызначалі сусветнае мастацтва ХХ стагоддзя. Першыя 80 гадоў “белавангарда” змясціліся ў малой зале і калідоры Музея сучаснага выяўленчага мастацтва. Вялікая зала прысвечана той андэрграунднай плыні, што прабілася на паверхню ўжо за час апошняй “змены эпох”. Такая дыспрапорцыя вытлумачальная. Шагал ды іншыя “вернутыя імёны” акурат сінхронна выстаўляюцца ў іншым музеі — у якасці бясспрэчных шэдэўраў мастацтва Беларусі. А вось маштабнае асэнсаванне набыткаў колішніх “нефармалаў” толькі пачалося, і выстаўка, без сумневу, стане важнай вяхой у гэтым працэсе. Пра саму з’яву ды яе “легітымізацыю” ў культурнай прасторы мы гутарым у фармаце «круглага стала» з куратарамі выстаўкі “Сто гадоў беларускага авангарду”: загадчыкам аддзела сучаснага выяўленчага мастацтва Нацыянальнага мастацкага музея Беларусі Вольгай АРХІПАВАЙ і загадчыкам аддзела выставак Музея сучаснага выяўленчага мастацтва Вольгай РЫБЧЫНСКАЙ. Удзел у “круглым стале” ўзяў і “непасрэдны сведка падзей” — мастак Алесь РОДЗІН.
Далей
|
Соцыум № 21 / 1147 за 2014-05-24
Страты сапраўды непазбежныя, але — "дэдлайн"!
Лёс старога будынка Музея гісторыі Вялікай Айчыннай вайны не так даўно канчаткова вызначыўся: ён дажывае свае апошнія дні. Установа, якая была яго гаспадаром, рыхтуецца “перарадзіцца” ў новых сценах і сучасным фармаце. Але мала хто ведае, што дом на Кастрычніцкай плошчы быў родным таксама і для іншага музея: цягам амаль паўстагоддзя ён служыў асноўным фондасховішчам Нацыянальнага гістарычнага. Ягоная калекцыя — самая вялікая на Беларусі. Настолькі вялікая, што гэта нават спараджае пэўныя праблемы з яе захоўваннем.
Далей
|
№ 17 / 1143 за 2014-04-26
Крытычная сітуацыя на ўзроўні “быць або не быць”
Сёлета Міжнародны дзень аховы помнікаў і памятных мясцін па ініцыятыве арганізацыі-заснавальніка ICOMOS быў прысвечаны помнікам мемарыялізацыі. Тэматычны спектр даволі шырокі, і Беларускі камітэт згаданай арганізацыі вырашыў асабліва сакцэнтаваць увагу на праблематыцы гістарычных некропаляў. Менавіта ёй быў прысвечаны “круглы стол”, які прайшоў з нагоды свята ў Дзяржаўным літаратурным музеі Янкі Купалы і ў чарговы раз засведчыў, што тэма і сапраўды вельмі шматгранная, прычым кожны з яе аспектаў вымагае асобнага стаўлення. Як абараніць ад “чорных капачоў” археалагічныя помнікі? Як захаваць закінутыя фамільныя капліцы шляхты і каменныя крыжы — праўдападобна, найстаражытныя надмагільныя помнікі на Беларусі? Але найбольшая ўвага гэтым разам была нададзена найбольш распаўсюджанаму тыпу гістарычных могілак — звычайным пагостам, што спаконвеку месцяцца на ўскраіне кожнай вёскі або мястэчка...
Далей
|
Тэндэнцыі сферы № 21 / 1147 за 2014-05-24
Рассячы "гордзіеў вузел"
16 мая Цэнтр даследаванняў беларускай культуры, мовы і літаратуры НАН Беларусі прэзентаваў свае разнапланавыя напрацоўкі ў галіне гуманітарных даследаванняў, увасобленыя ў шматлікіх выданнях. На “круглым стале” гутарка вялася і пра новыя праекты — прыкладам, 15-томны тлумачальны слоўнік беларускай мовы, а таксама, вядома, і пра сацыяльны эфект дзейнасці ўстановы. Як вынікае з многіх агучаных дакладаў, яго можна істотна павялічыць, удасканаліўшы тыя повязі, што знітоўваюць “навуковы падмурак” і паўсядзённую практыку.
Далей
|
№ 17 / 1143 за 2014-04-26
Злабадзённыя “чорныя капальнікі”
“Круглы стол” “Праблемы заканадаўчага забеспячэння аховы археалагічнай спадчыны і шляхі іх вырашэння”, ініцыяваны Пастаяннай камісіяй Палаты прадстаўнікоў Нацыянальнага сходу краіны па адукацыі, культуры і навуцы, быў амаль цалкам прысвечаны адной тэме — “чорным капальнікам”. Гэта зусім не азначае, што ў дадзенай сферы няма іншых праблем. Проста, выбрана была самая злабадзённая. Сёння ніхто ўжо не можа недаацэньваць ні маштабы “бяскрыўднага хобі”, ні тую пагрозу, якую яно ўяўляе для гістарычнай спадчыны.
Далей
|
"К" інфармуе № 20 / 1146 за 2014-05-17
Опера як хакейны матч
Ноч музеяў у Мінску год ад года сведчыць пра тое, што амбіцыі і крэатыўнасць айчынных музейшчыкаў не маюць ніякіх лімітаў, а творчыя апетыты апошніх няспынна растуць. Вось і сёлетняя акцыя ўвойдзе ў гісторыю ўжо хаця б дзякуючы прадзюсарскаму праекту Мемарыяльнага музея-майстэрні Заіра Азгура “Белая ноч, або Ноч у тэхніцы бурымэ”. Ці не ўпершыню айчынны музей усур’ёз рызыкнуў уласнымі актывамі, каб стварыць эксклюзіўны культурны прадукт, прычым нават не на ўласнай пляцоўцы.
Далей
|
Крытычная маса № 19 / 1145 за 2014-05-10
Рэнтген працэсу без фоташопа
У абсалютнай большасці выпадкаў маштабны ды разнапланавы выставачны праект вельмі цяжка ахарактарызаваць адным словам. Але “Avant-gARTe. Ад квадрата да аб’екта” падаецца акурат выключэннем з правілаў. Выстаўка атрымалася адэкватнай. Ні добрай, ні дрэннай, але менавіта адэкватнай: самому мастацкаму працэсу ў нашай краіне і тым размаітым тэндэнцыям, якія на яго ўплываюць. Бы лакмусавая паперка, праект праявіў з’явы як станоўчыя, так і не вельмі. Магчыма, апошнія можна было б неяк штучна адкарэктаваць з такой паважнай нагоды. Але гэта амаль тое ж самае, што апрацоўваць у фоташопе рэнтгенаўскія здымкі...
Далей
|
Назад
|
Цікавосткі: варта прачытаць! Гісторыя і лёсы: культура Беларусі ад мінулага да сучаснасці
|