Аўтары
Аўтар Ілья СВІРЫН ( 593 cт. )"круглы стол" "К" № 17 / 1195 за 2015-04-25
“Гэтая работа не спыніцца”
Напярэдадні Міжнароднага дня аховы помнікаў і гістарычных мясцін у рэдакцыі “К” адбыўся традыцыйны “круглы стол”, удзел у якім узялі намеснік міністра культуры Рэспублікі Беларусь Аляксандр ЯЦКО, начальнік упраўлення па ахове гісторыка-культурнай спадчыны і рэстаўрацыі Міністэрства культуры Ігар Чарняўскі, начальнік аддзела навукова-метадычнага забеспячэння дзейнасці па ахове гісторыка-культурнай спадчыны Інстытута культуры Беларусі Ала СТАШКЕВІЧ, галоўны спецыяліст Галоўнага ўпраўлення ідэалагічнай работы, культуры і па справах моладзі Мінгарвыканкама Наталля РАДЧАНКА, галоўны спецыяліст Галоўнага ўпраўлення ідэалагічнай работы, культуры і па справах моладзі Мінаблвыканкама Анжаліка ЯНКОЎСКАЯ, дырэктар Мемарыяльнага комплексу “Хатынь” Артур ЗЕЛЬСКІ, старшыня Беларускага камітэта ICOMOS Уладзімір ГІЛЕП і яго намеснік Цімафей АКУДОВІЧ, начальнік майстэрні ландшафтнай архітэктуры КУП “Мінскпраект” Ганна АКСЁНАВА, а таксама рэдактар адддзела газеты “Культура” Ілья СВІРЫН.
Далей
|
№ 16 / 1194 за 2015-04-18
Як прайсці на вуліцу Рэйтана?
Магчыма, камусьці тэма “вяртання імёнаў” ужо набіла аскому, але відавочна, што актуальнасці яна пакуль не страціла. Прычым абмяркоўваць яе даўно пара не ў “агульнапатрыятычным”, але ў практычным аспекце. У лютым і сакавіку ў галерэі “Лабірынт” Нацыянальнай бібліятэкі Беларусі прайшла мастацкая выстаўка “Тадэвуш RE:turn”. Яе куратары Алесь РОДЗІН і Зміцер ЮРКЕВІЧ прапанавалі рэдакцыі “К” правесці “круглы стол”, прысвечаны новым і традыцыйным спосабам ушанавання знакамітых постацей беларускай гісторыі. І паколькі згаданая выстаўка — акурат досвед такога практычнага падыходу, на ініцыятыву мы адгукнуліся ахвотна. У гутарцы ўзялі ўдзел рэжысёр і пісьменнік Уладзімір АРЛОЎ, філолаг, супрацоўнік Інстытута гісторыі Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі Алесь ЖЛУТКА, член тапанімічнай камісіі пры Мінгарвыканкаме, гісторык Іван САЦУКЕВІЧ, оперны спявак, даследчык і папулярызатар музычнай спадчыны Беларусі Віктар СКАРАБАГАТАЎ, намеснік дырэктара Нацыянальнай бібліятэкі Беларусі па навуковай працы і выдавецкай дзейнасці Алесь СУША, гісторык, дацэнт Інстытута бізнесу і менеджменту тэхналогій БДУ Анатоль СЦЕБУРАКА, намеснік старшыні Ляхавіцкага райвыканкама Дзіяна ТРЫСЦЕНЬ, метадыст аддзела ІРКСМ таго ж раёна Наталля СКРЫПНІК, а таксама журналісты “К” Ілья СВІРЫН і Кастусь АНТАНОВІЧ.
Далей
|
Соцыум № 13 / 1191 за 2015-03-28
Мінус 10 мільёнаў
Лозунг “Больш імпрэз, добрых ды розных!” і пагэтуль актуальны для беларускага культурнага жыцця, нягледзячы на прыкметныя станоўчыя зрухі. Ад каго залежыць яго ўвасабленне, таксама зразумела — найперш ад пасіянарных індывідуумаў. Такіх, як, напрыклад, кіраўнік знакамітага “ІнЖэсту” Вячаслаў ІНАЗЕМЦАЎ. Яшчэ на пачатку тысячагоддзя ён прыйшоў да высновы, што ў Мінску абсалютна неабходны свой рэгулярны фэст пластычных тэатраў. І вось, такі фэст у Мінску з’явіўся, хай не адразу і не з першай спробы. Форум “ПлаSтформа” сёлета прайшоў ужо ў трэці раз і, як падаецца, “дапубертатны перыяд” паспяхова пераадолены. Канкурэнтаў у яго няма, і таму некаторыя беларускія пастаноўкі робяцца спецыяльна для фэсту і адразу пасля прэм’еры становяцца “здабыткам гісторыі”, а не актуальнага працэсу. Падобных лакунаў у культурным жыцці і дасюль можна знайсці нямала, але пасіянарыяў на кожную з іх пакуль яўна не хапае. Ёсць тут, напэўна, і аб’ектыўныя прычыны… Мы папрасілі Вячаслава Іназемцава распавесці, што азначае быць арганізатарам недзяржаўнай і некамерцыйнай па сваёй сутнасці культурнай ініцыятывы ў цяперашніх беларускіх варунках.
Далей
|
Рэпарцёрскі марафон № 12 / 1190 за 2015-03-21
Добраўпарадкаванне альбо... тарнада?
Пытанне, што рабіць са старымі могілкамі, наўрад ці мае простыя і адназначныя адказы. З аднаго боку — гісторыя, памяць, продкі... З адваротнага — мноства цалкам практычных праблем. Галоўная з іх відавочная: хто павінен даглядаць за тымі магіламі, што спрэс параслі хмыззём, бо сваякі нябожчыкаў даўно згубіліся ў вялікім свеце? У Дзяржынску мясцовыя ўлады самі пачалі захады па добраўпарадкаванні старых могілак, але гэтая ўхвальная ініцыятыва ўвасаблялася такім чынам, што некаторыя жыхары горада чамусьці палічылі яе... актам вандалізму. Пра што і сталі паведамляць на рэдакцыйныя акаунты ў сацыяльных сетках. Неўзабаве журналіст “К” атрымаў заданне выехаць на месца падзей...
Далей
|
№ 6 / 1184 за 2015-02-07
Брама без сцен. Пакуль...
Мінулым разам давялося наведаць Бярозу менш за год таму. У шэры зімовы дзень галоўная адметнасць горада — руіны картэзіянскага кляштара — выглядала неяк асабліва несамавіта, і не кожны адразу здагадаўся б, што гэта ўвогуле нейкая славутасць... Запэўніванні мясцовых улад у тым, што неўзабаве рэстаўрацыя тут пачнецца “ўсур’ёз”, выклікалі хіба вельмі стрыманы аптымізм. Сёлета надвор’е гэткае ж невыразнае, аднак уражанне кляштар пакідае зусім іншае, і стварае яго перадусім нядаўна адноўленая брама. Ці стане яна “варотамі ў будучыню”?
Далей
|
аКно ў свет № 12 / 1190 за 2015-03-21
"Пенсія" для мастака
Гутарка пра стварэнне ў Мінску вялікага Цэнтра сучаснага мастацтва вядзецца з такой зайздроснай рэгулярнасцю, што сама думка некалі абавязкова павінна ўрэчаісніцца. Іншая справа — якім павінен быць гэты цэнтр? Натуральна, пытанне мае вельмі шмат адказаў, пра што сведчаць хаця б тыя разнастайныя ўстановы, якія паўсталі ў краінах “постсавецкага лагеру”. Думаецца, вельмі важна прааналізаваць іх досвед, каб цягам дыскусій выбраць той варыянт, які асабліва пасуе менавіта для нашай культурнай прасторы. Серыю матэрыялаў пра цэнтры сучаснага мастацтва з іншых краін мы вырашылі распачаць з найстарэйшай і ці не самай паважнай такой установы — “Замка Уяздоўскага” ў Варшаве.
Далей
|
Дэтальны разгляд № 12 / 1190 за 2015-03-21
А калі — Год культуры...
На выніковай калегіі Міністэрства культуры краіны агучана ідэя абвяшчэння 2016-га Годам культуры. Мы вырашылі ўнесці ў скарбонку прапаноў да гэтай ініцыятывы і свае развагі, якія друкуем цягам некалькіх нумароў. Запрашаем падзяліцца меркаваннямі і чытачоў!
Далей
|
№ 4 / 1182 за 2015-01-24
Наш удзел у Біенале
Упершыню за кароткую гісторыю беларускага ўдзелу ў Венецыянскім біенале ў Нацыянальным павільёне не будзе твораў мастацтва ў “зразумелым” для нас сэнсе слова: ні жывапісу, ні графікі, ні скульптуры, ні нават аб’ектаў і перформансаў. Замест іх — нязвыклы паводле прынцыпаў свайго функцыянавання архіў старых фота ды іншых матэрыялаў, прысвечаных дзвюм сусветным войнам.
Далей
|
Крытычная маса № 9 / 1187 за 2015-02-28
Без тэндэнцый ды інтрыг
9 — 14 лютага ў Мінску прайшоў Трэці Адкрыты форум эксперыментальных пластычных тэатраў Беларусі “ПлаSтформа”. На трох сцэнах спектаклі паказалі 14 калектываў з сямі краін свету, у тым ліку Латвіі, Літвы, Польшчы, Расіі, Украіны, Швецыі. Як заўсёды, фестываль суправаджаўся лекцыямі і майстар-класамі. Пасля ж апошняга паказу адбыўся пашыраны “круглы стол” з удзелам зацікаўленых артыстаў ды гледачоў. На старонках “К” вынікі ІІІ “ПлаSтформы” абмяркоўваюць яе заўсёднікі — Надзея БУНЦЭВІЧ і Ілья СВІРЫН.
Далей
|
Суботнія сустрэчы № 8 / 1186 за 2015-02-21
Антыкрызісны менеджмент
Эканамічныя цяжкасці, якія ахінулі наш рэгіён планеты, безумоўна, даюцца ў знакі і ў галіне культуры. Аднак дырэктар — мастацкі кіраўнік Нацыянальнага акадэмічнага канцэртнага аркестра Беларусі, народны артыст краіны, прафесар Міхаіл ФІНБЕРГ не падзяляе песімістычных настрояў. Наадварот, ён перакананы, што крызіс стане тым выпрабаваннем, якое загартоўвае і аддзяляе зерне ад пустазелля. Гэты год для аркестра багаты на юбілеі. Самы важны з іх — 200-ы (!) па ліку фестываль у малых гарадах, які пройдзе ўжо неўзабаве. А найстарэйшаму з такіх фэстаў — “Музы Нясвіжа” — сёлета споўніцца 20! Але ж мы гутарым не пра святы, а перадусім пра творчую “кухню” легендарнага калектыву.
Далей
|
Назад
|
Цікавосткі: варта прачытаць! Гісторыя і лёсы: культура Беларусі ад мінулага да сучаснасці
|