Аўтары
Аўтар Ілья СВІРЫН ( 593 cт. )Форум № 28 / 1206 за 2015-07-11
Карфаген мусіць быць зруйнаваны? Альтэрнатыва — на А4
Дыскусіі вакол мастацкай адукацыі на Беларусі вядуцца ўжо гадамі, але пераважна на розных пляцоўках — як рэальных, так і віртуальных. Таму і не дзіва, што кожны з іх удзельнікаў зазвычай застаецца пры сваім меркаванні, а апаненты наўрад ці бываюць пачутымі нават супрацьлеглым лагерам. Мы ж вырашылі парушыць гэтую заганную традыцыю і прадаставіць для зацятых “халівараў” свае палосы: акурат па сканчэнні юбілейных мерапрыемстваў з нагоды 70-годдзя Беларускай дзяржаўнай акадэміі мастацтваў. Вельмі хочацца верыць, што ў дадзеным выпадку спрацуе вядомая прымаўка “Discussio mater veritas est”. Але адразу заўважым, што ісціна адкрываецца толькі тады, калі самі ўдзельнікі спрэчак імкнуцца яе дасягнуць.
Далей
|
Тэндэнцыі сферы № 26 / 1204 за 2015-06-27
Сертыфікат творцы
19 чэрвеня Прэзідэнт Рэспублікі Беларусь Аляксандр Лукашэнка падпісаў указ № 251, згодна з якім асобамі, якія ўдзельнічаюць у фінансаванні дзяржвыдаткаў (і, адпаведна, вызваляюцца ад “падатку на дармаедства”, які сёння актыўна абмяркоўваецца ў публічнай прасторы) прызнаны не толькі члены творчых саюзаў, але і ўладальнікі сертыфікатаў творчага работніка. Такія дакументы, тэрмін дзеяння якіх пяць гадоў, будзе бясплатна выдаваць спецыяльная экспертная камісія, якая створана пры Міністэрстве культуры Рэспублікі Беларусь.
Далей
|
№ 21 / 1199 за 2015-05-23
Даўно не “рэч у сабе”
18 мая ў Інстытуце культуры Беларусі распачаліся заняткі Міжнароднай паслядыпломнай летняй школы “Нясвіжская акадэмія”. Спецыялісты з Беларусі, Літвы, Украіны, Малдовы, чыя практычная дзейнасць тычыцца сферы аховы спадчыны, у дваццаць першы раз сабраліся ў Мінску, каб удасканаліць свае веды і пашырыць кругагляд. Менавіта на гэта скіравана інтэнсіўная двухтыднёвая праграма заняткаў адукацыйнага праекта, суарганізатарамі якога, па традыцыі, выступілі Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь, Міністэрства культуры і нацыянальнай спадчыны Польшчы, Інстытут культуры Беларусі і польскі Нацыянальны інстытут Спадчыны.
Далей
|
Сітуацыя № 23 / 1201 за 2015-06-06
Вінавата маланка?
Майскія перуны сёлета сталі сапраўднай напасцю для помнікаў драўлянага дойлідства. Навальніца, якая нахлынула ўвечары 26 мая, ушчэнт спапяліла капліцу ХІХ стагоддзя ў вёсцы Сіціцк на Століншчыне. Літаральна ў той самы вечар быў зніштожаны і чаротавы дах гумна, размешчанага на тэрыторыі Беларускага дзяржаўнага музея народнай архітэктуры і побыту. Найбольш верагодная версія — таксама маланка.
Далей
|
Дэтальны разгляд № 23 / 1201 за 2015-06-06
Зазірнулі ў “Port Mone”
Май музычны прайшоў пад знакам і гэтага незвычайнага канцэрта. Гаворка пра выступленне беларускага інструментальнага трыа "Port Mone" ў сталічнай Канцэртнай зале "Верхні горад". Паколькі ў культурнай прасторы названы ансамбль стаў аб'ектам павышанай увагі, мы вырашылі прысвяціць сённяшні выхад рубрыкі "Дэтальны разгляд" названай падзеі. Да ўсяго, музыканты прыцягнулі ўвагу цягам апошняга паўгоддзя неаднойчы. Пра гэта — у рэцэнзіях нашых аўтараў.
Далей
|
Соцыум № 22 / 1200 за 2015-05-30
Бязвыйгрышны прынцып выбару
Не так даўно актуальнай для абмеркавання ў сацыяльных сетках тэмай — неспадзеўкай — сталі помнікі археалогіі. Здымкі з пасадкамі вінаграду на гарадзішчы пад Мінскам і будаўнічых работ ля падножжа Навагрудскага замка выклікалі ў неабыякавых людзей недаўменне і абурэнне. Пракаментаваць гэтыя выпадкі мы папрасілі начальніка ўпраўлення па ахове гісторыка-культурнай спадчыны і рэстаўрацыі Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь Ігара ЧАРНЯЎСКАГА. Натуральна, гутарка зайшла таксама і пра іншыя праблемныя тэмы, датычныя аховы, выкарыстання і нават выяўлення помнікаў археалогіі.
Далей
|
Дзяжурны па нумары № 22 / 1200 за 2015-05-30
Такі патрэбны дысананс…
Надоечы мой калега Аляксандр Чарнуха ў Сеціве патлумачыў шкоднасць прывозу гурта “Metallica” ў Мінск для айчыннай культурнай прасторы: “Выправа на канцэрт у нас асацыюецца з магчымасцю падпець да болю знаёмыя песні і пусціць слязу на завучаным пройгрышы. Мы ідзём туды не дзеля таго, каб нешта адкрыць, атрымаць новы досвед і адчуванні, а для таго, каб паставіць “птушачку”. Замацаваць пройдзены ўрок. Па сутнасці, мы як гульцы ў покер, якія ўвесь час пасуюць. Яны ў гульні, яны практычна нічога не губляюць, але і не знаходзяць таксама. Тады навошта гуляць?”
Далей
|
Крытычная маса № 21 / 1199 за 2015-05-23
Не шкадуючы для сімвалічнага капіталу…
Выстаўка “Геніяльныя дылЛетанты” (менавіта так, з дзвюма “л”), чыя міжнародная прэм’ера адбылася ў мінскім Цэнтры сучасных мастацтваў, завітала ў нашы пенаты вельмі своечасова. Досыць нядаўна ў нас пачалі актыўна вяртаць у культурны кантэкст падзабыты тутэйшы арт-андэграўнд 1980-х і 1990-х. Прычым не ў звыклай для “перабудовачных” СМІ рубрыцы “Ёсць і такія”, але менавіта ў якасці паўнавартаснай і адметнай старонкі гісторыі айчыннай культуры. Нямецкія калегі з Інстытута Гётэ прадэманстравалі, што ім такія інтэнцыі таксама блізкія. У фокусе іхняй увагі апынуліся сем нямецкіх гуртоў, якія стартавалі на пачатку 1980-х. Адзін з іх не надта патрабуе папулярызацыі, паспяхова існуючы аўтаномна ад усіх кантэкстаў, яшчэ адзін нехта дагэтуль памятае — і не больш за тое, а астатнія даўно і, мабыць, незваротна канулі ў Лету. Дык навошта спатрэбілася сціраць пыл са старых кружэлак?
Далей
|
Рэпарцёрскі марафон № 20 / 1198 за 2015-05-16
Не забыць пра тых хлопцаў... І пра абкам таксама
Артыкул пра канфлікт, які адбыўся ў вёсцы Спорава Бярозаўскага раёна, мы наўмысна вырашылі вынесці “за часавыя рамкі” святкавання 70-годдзя Перамогі. Не хацелася б выкарыстоўваць такую дату ў якасці інфармацыйнай нагоды для расповеду пра бадай трагікамічныя непаразуменні сярод аднадумцаў. Тым не меней, сам жыццёвы сюжэт атрымаўся даволі павучальным. Як выяўляецца, ушанаванню памяці загінулых нам яшчэ трэба вучыцца і вучыцца. Як, зрэшты, і ўменню чуць ды разумець жывых. Прычым гэта тычыцца, у тым ліку, і аднадумцаў...
Далей
|
№ 19 / 1197 за 2015-05-09
Шлях да Брамы Памяці
Да Дня Перамогі прымеркавана адкрыццё мемарыяла на месцы лагера смерці “Трасцянец”. З гэтага часу пачынаецца новы адлік у гісторыі найтрагічнага месца ў лёсе сталіцы — і ці не самага складанага помніка спадчыны на яе тэрыторыі.
— Пакуль што завершаны толькі два пускавыя комплексы першай чаргі, — робіць удакладненне галоўны архітэктар праекта Ганна АКСЁНАВА перад тым, як распачаць “аўтарскую экскурсію”.
Пакуль работы ахапілі толькі тэрыторыю ў пятнаццаць гектараў з шасцідзесяці, прадугледжаных у рамках першай чаргі. А агулам плошча мемарыяльнай зоны — 124 га!
Далей
|
Назад
|
Цікавосткі: варта прачытаць! Гісторыя і лёсы: культура Беларусі ад мінулага да сучаснасці
|