Галоўная / Аўтары
АўтарыАўтар Яўген РАГІН ( 1052 cт. ) |
Музейнае… неба
У Асіповічах да 2012 года не было музея. Дакладней, рашэнне аб яго стварэнні прынялі даўно, але не знайшлі адразу ж адпаведнага будынка. А цудоўная галерэя мастацкіх твораў Уладзіміра Стэльмашонка, які лічыў вёску Хімное, дзе нарадзіўся бацька, сваёй малой радзімай, гісторыка-краязнаўчых функцый ніяк не выконвала. Між тым, вялікаму гораду з гэткім жа немалым раёнам патрэбны быў не абы-які музей.
Далей
|
На што грошай не шкада?
Уважлівы чытач “К” добра памятае, што Talaka.by — онлайн-платформа сацыяльных праектаў. Мы пісалі ў свой час пра тое, як супрацоўнікі гэтага вэб-праекта абвясцілі акцыю па забеспячэнні камп’ютарамі тых устаноў культуры, якія мелі ў іх неадкладную патрэбу. Мінскія IT-фірмы гэтую патрэбу забяспечылі. Нездарма слоган згаданага рэсурсу — “Кропка збору неабыякавых людзей”…
Далей
|
Дык Барбі ці Несцерка?
Прачытаў у мінулым нумары "К" артыкул "Любоў (не) з першага погляду, або Як стаць патрыётам?" з пасяджэння калегіі Міністэрства культуры, дзе разглядалася дзейнасць арганізацый культуры па святкаванні 70-й гадавіны Вялікай Перамогі. На мой погляд, занадта позна праведзена гэтае пасяджэнне. Як той казаў, ужо час на паляванне ісці, а мы яшчэ сабаку кормім…
Далей
|
Што прапануе "ўнівер"?
У рынка навучання — жорсткія законы. І выйграе тут толькі той, хто зацікавіць эксклюзівам. Вось пра гэтыя эксклюзівы мы і пагутарылі з прадстаўнікамі Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта культуры і мастацваў пад час нядаўняга Дня адкрытых дзвярэй.
Далей
|
Любоў (не) з першага погляду, або Як стаць патрыётам?
Усё, як быццам, проста. Каб стаць патрыётам, трэба любіць Беларусь. І тут, падаецца, не ідзе гаворка пра пачуццё з першага погляду. Яно, гэтае пачуццё, выхоўваецца ў сям’і, а замацоўваецца пад уплывам мастацкага вобраза, слова, гука… І чым больш яны шчырыя і выразныя, тым мацнейшая любоў. Прыкладна пра гэта ішла гаворка на пасяджэнні калегіі Міністэрства культуры, што прайшло 26 сакавіка ў Беларускім дзяржаўным музеі гісторыі Вялікай Айчыннай вайны. Абмяркоўвалася і аналізавалася дзейнасць арганізацый культуры па святкаванні 70-й гадавіны Перамогі савецкага народа ў Вялікай Айчыннай вайне і выхаванні патрыятычнай самасвядомасці грамадзян. Лепшага месца для такога пасяджэння і не знайці.
Далей
|
Пра Рай, панядзелак і пятніцу
Мы сёння завершым гаворку пра Талачынскі раён і больш падрабязна спынімся на культуры Сенненшчыны. А пагаварыць, як і заўжды, ёсць пра што. Тым больш, што ў гэтым артыкуле мы распавядзём пра работу СДК, музея і раённага дома рамёстваў. Калі ўлічыць, што праблемы бібліятэчнай справы з нашых старонак не знікаюць, дык у сённяшняй публікацыі прадстаўлены досыць шырокі спектр культурных прыярытэтаў.
Далей
|
Затраціў — утаргаваў — атрымаў
Падалося цікавым высветліць, а які месячны фінансавы складнік мае асобна ўзятая ўстанова культуры. Пажадана, сельская і не самая горшая. Колькі сапраўды просіць у аддзела грошай кіраўнік СДК, СК ці бібліятэкі? Колькі выручкі атрымлівае і які ўрэшце мае заробак? Па адказы звярнуўся да эканаміста аддзела ідэалагічнай работы, культуры і па справах моладзі Шаркаўшчынскага райвыканкама Алены ТРАБО. Скончыла яна Полацкі дзяржаўны ўніверсітэт, працуе ў аддзеле тры гады…
Далей
|
Маўр зрабіў сваю справу — і ўсё?
Усё пачалося з ліста пенсіянеркі з Мінска, колішняга педагога Інэсы Ігнацьеўны Раткевіч. Мае сэнс прывесці тут яго фрагменты: “…Закрылі Дзіцячую бібліятэку імя Янкі Маўра, якая знаходзілася па Казлова, 12. Камусьці спатрэбілася памяшканне ў цэнтры горада — і бібліятэчную шыльду выдралі з коранем… Пасля Вялікай Айчыннай вайны, калі горад быў разбураны, аднаўленне пачалося з клопату аб дзецях. А праз 70 гадоў пасля Вялікай Перамогі на гэты клопат забыліся і дзіцячую ўстанову перавялі ў Абласную бібліятэку імя Пушкіна. Трэба наадварот адкрываць новыя дзіцячыя бібліятэкі, выхоўваць маладое пакаленне, ад якога залежыць дабрабыт дзяржавы…”
Далей
|
Узяць у палон... абітурыента
Уважлівы чытач, напэўна, памятае нашы публікацыі пра адмысловыя творчыя праекты, што нараджаюцца апошнім часам у сценах Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта культуры і мастацтваў. Карысным падаецца тое, што праектнай дзейнасцю займаюцца самі студэнты. Што называецца, тэорыю пераўтвараюць ў практыку. Нават назву для агульных творчых намаганняў прыдумалі адмысловую: “Канструктар”. БДУКіМ працягвае канструяваць крэатыў і сёлета. Яскравы таму доказ — Дзень адкрытых дзвярэй універсітэта, што прайшоў 16 сакавіка.
Далей
|
Ці “пакаціць” піяр свайго сваімі?
У маім імправізаваным хатнім архіве, дзе згрувашчана недадуманае і недаробленае, ёсць папка з парай спісаных аркушаў. Яна называецца “Апосталы”. Умоўная назва перспектыўнага, як падавалася гадоў пяць таму, праекта сацыяльнай рэкламы, які мы прыдумалі разам з колішнім фатографам “К” Юрыем Івановым. Караценька распавяду пра сутнасць задуманага. Знаёмая, што працуе ў Маскве, згадала неяк: сталіца Расіі хоць і перанасычана вулічнай камерцыйнай рэкламай, але і на недахоп сацыяльнай не можа паскардзіцца. Бачыла яна, да прыкладу, шматлікія плакаты з выявамі вядучых тэатральных артыстаў з іхнімі ж патрыятычнымі выказваннямі. Скажам, Алег Табакоў прызнаваўся мінакам у шчырай любові да сцэнічнага мастацтва. Падумалася, а чаму мы, беларусы, не прапагандуем гэткім жа чынам сваё і сваіх?
Далей
|
Новы нумар
Рэдакцыйна-выдавецкая ўстанова
"Культура і мастацтва"