Аўтары

У аўторак 5 студзеня адбылася першая ў новым годзе апаратная нарада міністра культуры Рэспублікі Беларусь Анатолія Маркевіча з начальнікамі ўпраўленняў і аддзелаў міністэрства.

У панядзелак 30 лістапада адбылася чарговая апаратная нарада міністра культуры Рэспублікі Беларусь Анатолія Маркевіча з начальнікамі ўпраўленняў і аддзелаў міністэрства.

26 лістапада ў Нацыянальнай бібліятэцы Беларусі адбылося сумеснае пасяджэнне калегій міністэрстваў культуры Рэспублікі Беларусь і Расійскай Федэрацыі, на якім абмяркоўваліся стан і перспектывы беларуска-расійскага супрацоўніцтва ў культурнай сферы.

Набліжэнне зімовых святаў адчуваецца паўсюдна, і музейная галіна тут не складае выключэння. Гісторыя ёлачных упрыгожванняў, як і традыцыя святкавання Новага года і Калядаў наогул, сягае далёка ў мінуўшчыну. Яшчэ ў XVI стагоддзі ў Еўропе калядныя ялінкі ўпрыгожвалі яблыкамі, слівамі і арэхамі, зваранымі ў мёдзе, якія, у адпаведнасці з хрысціянскай традыцыяй, сімвалізавалі райскія плады спазнання дабра і зла. А першыя шкляныя ёлачныя цацкі з’явіліся ў сярэдзіне XIX стагоддзя ў Германіі — тады там акурат здарыўся неўраджай яблыкаў, і нямецкія майстры прыдумалі замяніць традыцыйныя калядныя цацкі на выявы гэтых пладоў са шкла. Ды ўсё ж і сёння ў Беларусі ўпрыгожванне навагодняй ялінкі асацыюецца перадусім з досведам адзначэння надыходу Новага года ў часы СССР, і з тагачаснымі ёлачнымі цацкамі.

Відаць, кожны, хто праязджаў па трасе Мінск — Брэст за паваротам на Мір, памятае велічную металічную фігуру зубра, усталяваную ў 2003 годзе на памежжы трох абласцей — Брэсцкай, Гродзенскай і Мінскай. Непадалёк ад гэтага месца разгаліноўваюцца традыцыйныя турыстычныя маршруты — на Мір і Нясвіж, да славутых замкаў. Але ў навакольных вёсках і мястэчках ёсць на што зірнуць і акрамя агульнавядомых турыстычных цікавостак. Мы наведалі гэтыя ваколіцы, каб даведацца, якія аб’екты гісторыка-культурнай спадчыны таксама могуць зрабіцца годнай часткай вандроўных маршрутаў.

Днямі ў сталічным Доме кнігі “Светач” адбылася прэзентацыя фотаальбома “Шматнацыянальная Беларусь”, падрыхтаванага гісторыкам, лаўрэатам прэміі “За духоўнае адраджэнне” Уладзімірам Ліхадзедавым. З’яўленне гэтага выдання зрабілася добрай нагодай для размовы аб нацыянальнай ды рэлігійнай разнастайнасці нашай краіны і супольным захаванні спадчыны розных народаў, а таксама аб нюансах філакартыі — калекцыянавання і даследавання гістарычных паштовак з відамі Беларусі.

Напрыканцы мінулага года ў краіне з’явілася Рэспубліканскае грамадскае аб’яднанне рэстаўратараў, а сёлета ў лістападзе адбыўся пашыраны з’езд гэтай арганізацыі. Мерапрыемства прайшло ў анлайн-рэжыме пад назвай “Аб’яднанне экспертаў у галіне рэстаўрацыі як неабходная ўмова захавання аб’ектаў культурнай спадчыны Беларусі”. Удзельнікі з’езду паразважалі аб задачах аб’яднання і ключавых накірунках яго дзейнасці ў сучаснасці і будучыні.