Галоўная / Аўтары
АўтарыАўтар Барыс КРЭПАК ( 575 cт. ) |
"Як ён малюе — ніяк не разумею... Чарадзей!"
...Такім чынам, першая сустрэча мастака з Беларуссю адбылася, мабыць, у сувязі з тым, што на Міншчыне даўно ўжо жылі родзічы ягонай былой жонкі, якія да мастака ставіліся з павагай, нягледзячы на яго сямейныя перыпетыі. Тым больш, Пахітонаў даўно жыў з малодшай сястрой Мацільды — Яўгеніяй. А яшчэ мастак ведаў, што ягоны сябра Ілья Рэпін амаль дзесяць гадоў таму купіў у мястэчку Здраўнёва, што за 16 вёрст ад Віцебска, невялічкі маёнтак, і быў вельмі задаволены: “...Край — цёплы, народ — разнастайны: ёсць беларусы (пануючае племя), палякі, літва і яўрэі!..” (з ліста да Валянціна Сярова).
Далей
|
"Як ён малюе — ніяк не разумею... Чарадзей!"
У 1879 годзе Пахітонаў ажаніўся з Мацільдай Канстанцінаўнай Вульферт, рускай студэнткай медфакультэта Сарбоны. Вырасла яна ў сям’і палкоўніка ў адстаўцы барона Канстанціна Вульферта, нямецкія продкі якога перасяліліся ў Расію і на працягу двух стагоддзяў пражывалі на Міншчыне. А маці яе была шведкай. Мацільда Вульферт — асаблівы тып адукаванай жанчыны другой паловы XIX ст., якая стала урачом-клініцыстам і займалася навуковай дзейнасцю. Абараніла доктарскую, працавала ў парыжскім шпіталі і мела прыватную практыку як урач дэрматолаг-венеролаг.
Далей
|
"Як ён малюе — ніяк не разумею... Чарадзей!"
Радзіма чарадзея — украінская вёска Матронаўка Бабрынецкага (пасля — Елізавецінскага) павета Херсонскай губерні (цяпер — Новаўкраінскі раён Кіраваградскай вобласці, а сама вёска увайшла ў склад сяла Зялёны Гай). Бацька — Павел Данілавіч Пахітонаў, артылерыйскі афіцэр, сын запарожскага казака Данілы Пахітона.
Далей
|
Парнат сарваўся з прывязі!..
31 студзеня ў Нацыянальным гістарычным музеі Беларусі адкрылася выстаўка, а больш дакладна — інтэрактыўны выставачны праект пад загадкавай назвай “Парнат 84 — 11Б”. І адразу адзначу вось што. Па шчырасці, большасць сучасных “простых” гледачоў на выстаўках не прывыкла “ўключаць мазгі”, задавальняючыся зразумелым сюжэтам “карцінкі” і яе назвай. Месэдж, аўтарская замаскіраваная дактрына, што чытаецца паміж радкоў, у падобных творах пакуль — цяжкая праца для розуму і душы шараговага наведвальніка. Акрэсліўшы адзін з кірункаў раздуму пра падзею, зробім яе аналіз.
Далей
Каментарыі (1)
|
Свае фарбы быцця
У залах гомельскай Карціннай галерэі Гаўрылы Вашчанкі адбылася цікавая выстаўка жывапісца Аляксандра Касцючэнкі.
Далей
|
Галоўнае ў жыцці
Кажуць, творца пачынаецца з любові да роднага краю, які зачароўваў яго шчабятаннем птушак, шапаценнем ветру, шолахам дажджу, водарам кветкі, ласкай бацькоў. Я дапоўню: мастак стварае, пакуль любіць зямлю, што нарадзіла яго. Васіль Шаранговіч, які толькі што адзначыў свой 75-гадовы юбілей, і ёсць такі мастак.
Далей
|
Эскіз на будучыню
Маладыя мастакі, учарашнія студэнты Беларускай дзяржаўнай акадэміі мастацтваў, Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта культуры і мастацтваў, нядаўнія навучэнцы Мінскага дзяржаўнага мастацкага каледжа імя А.К. Глебава, а таксама Мінскай дзяржаўнай гімназіі-каледжа мастацтваў, прадставілі на Рэспубліканскую выстаўку лаўрэатаў, стыпендыятаў і дыпламантаў спецыяльнага фонду Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь па падтрымцы таленавітай моладзі нейкі зрэз цяперашняй сваёй творчасці, нейкую “аб’ектыўку”.
Далей
|
“Лекары душ” з Віцебска
Таленавітыя мастакі з Віцебска Таццяна і Юрый Рудэнкі даўно вядомыя не толькі на Беларусі, але і далёка за яе межамі. Таму спецыяльная прэмія Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь дзеячам культуры і мастацтва “за высокія творчыя дасягненні ў галіне выяўленчага мастацтва і актыўную выставачную дзейнасць” бачыцца цалкам заканамернай. Творчы “тандэм” гэтых творцаў унікальны — яны не толькі ідэальная сям’я па жыцці, але такі тандэм, дзе ўсё трымаецца на духоўным, маральным падмурку.
Далей
|
"Шырока адкрытымі вачыма..."
Жывапісец Уладзімір Кожух — заслужаны дзеяч мастацтваў Беларусі, лаўрэат прэміі Федэрацыі прафсаюзаў краіны — даўно здабыў вялікую папулярнасць сярод аматараў цудоўнага. Вось ужо больш за 30 гадоў таму ён уварваўся ў прастору яго Вялікасці Мастацтва і з таго часу трымае планку выдатнага прафесіянала, які ў вобразах і фарбах знайшоў сваю, ні на кога не падобную, дарогу.
Далей
|
Чаму я напісаў гэтую кнігу?
Выйшаў першы том кнігі пад назвай “Вяртанне імёнаў”. Тут прадстаўлена некалькі дзясяткаў эсэ-біяграфій тых мастакоў, якія на працягу двух мінулых стагоддзяў апыналіся па розных прычынах за межамі гісторыі выяўленчай культуры Беларусі, а таксама творцаў, якія прыехалі на нашу зямлю з іншых краін і аддалі ёй частку свайго жыцця і натхнення.
Далей
|
Новы нумар
Рэдакцыйна-выдавецкая ўстанова
"Культура і мастацтва"