Галоўная / Аўтары
АўтарыАўтар Алег КЛІМАЎ ( 477 cт. ) |
Там, дзе інтэрактыў не забаронены
Сарачы — радзіма фестывалю дзіцячай тэатральнай творчасці «Чароўны куфэрак”, які з пэўнага часу аграгарадок дзеліць з Любанню. Але толькі гэтай нагоды для гонару жыхарам былой вёсачкі, размешчанай у Мінскай вобласці, мала. У яе гісторыі ёсць знакавыя здзяйсненні, адметныя героі, але калі ўжо я завастрыў увагу на тэатры, дык, як вы зразумелі, размова сёння пойдзе пра яго, а больш дакладна пра чалавека, які рэалізуе сябе ў гэтым відзе мастацтва. А яшчэ — у кіно, а яшчэ... З гонарам сучасных Сарачоў, акцёрам Рэспубліканскага тэатра беларускай драматургіі Максімам Брагiнцом, мы абыходзім установы культуры, знаёмыя яму з маленства, цікавімся, чым жывуць яны зараз.
Далей
|
Экспрэс-тур з V.I.P.-земляком/ Творчае і... натура
Акцёр Беларускага рэспубліканскага тэатра юнага гледача, рэжысёр Алег Чэчанеў добра знаёмы не толькі прыхільнікам мастацтва Мельпамены, але і чытачам “К”, на старонках якой перыядычна публікуецца. Ён, апроч таго, грае ды ставіць спектаклі ў Мінскім абласным драматычным тэатры (Маладзечна), здымаецца ў кіно, а яшчэ ў сезонны перыяд вядзе жыццё ўзорнага раслінавода ў родным Жлобіне, дапамагаючы з’явіцца на свет, да прыкладу, во-о-ось такому часнаку.
Далей
|
Дні, што не забыць...
У чацвер у мінскай Мастацкай галерэі Міхаіла Савіцкага быў адкрыты перасоўны выставачны праект “Героі атамнага фронту.
Далей
|
Адзін, без гурта, ці адразу ў трыа?
Дырэктар і мастацкі кіраўнік Беларускага дзяржаўнага ансамбля “Песняры” Вячаслаў Шарапаў не працягнуў свой кантракт з ім. Скандальнай падаплёкі ў гэтай падзеі няма, бо музыкант ужо даўно вырашыў для сябе, што сваю місію — па захаванні творчага здабытку вялікага калектыву і ўзбагачэнні яго новымі ідэямі — ён выканаў напоўніцу. І вось цяпер надышоў час даць дарогу маладым.
Далей
|
“Разагрэў” — справа тонкая!
Замежныя выканаўцы ставяцца да каманд ці салістаў на сваім "разагрэве" па-рознаму. Мы звярнуліся да замежных музыкантаў, каб тыя выказалі сваё стаўленне да гэтай “праблемы”, уявіўшы, што іх выступ у нашай краіне жадае адкрыць беларускі выканаўца, праспяваўшы некалькі песень, да ўсяго — і на роднай мове. І вось што атрымалі ў адказ...
Далей
|
Беларускае ўварванне на заходнім медывал-фронце
Ужо гэтымі днямі (і яшчэ амаль два месяцы) беларускі гурт сярэднявечнай музыкі “Стары Ольса” скарае Злучаныя Штаты Амерыкі. Айчынны прадзюсар Віталь Супрановіч так сказаў у сваім акаўнце ў сацыяльнай сетцы пра гэту падзею: “Роўна 40 гадоў таму пачаліся гастролі легендарных “Песняроў” па ЗША. Праз 40 гадоў не менш легендарныя “Стары Ольса” рушылі заваёўваць Злучаныя Штаты! Супадзенне? Не думаю!” І адразу прыгадваецца фраза з нейкай заакіянскай газеты ў 1976-м: “рускае ўварванне на заходнім рок-фронце”. Мы яе смела карэктуем (як гэта варта было рабіць і тады, каб жылі “Песняры” ў рэаліях больш блізкіх да нашага часу): уварванне — адназначна беларускае, а фронт — цяпер медывальны, сярэднявечны. Наша газета будзе сачыць за выступамі гурта і, па меры паступлення свежай інфармацыі, паведамляць вам пра тое, як праходзіць тур.
Далей
|
“Кін-дза-дза” незвароту?
Пры яго самым непасрэдным удзеле пачынаўся той самы беларускі рок, які многія меламаны і па гэтую пару лічаць узорам для сучаснай айчыннай альтэрнатывы. Ён уваходзіў у склад двух культавых айчынных гуртоў, адзiн з якіх па-ранейшаму запісваецца, здымаецца і выступае. У iм артыст як граў, так і працягвае граць на барабанах. Нармальны такi рокер са стажам, які не знаходзiць у нашым цяперашнім рок-н-роле такіх адкрыццяў, каб спрэс “зносіла” галаву (“Мутнаевока” і “Akute” — добрыя калектывы, але не настолькі”, — кажа ён). У творчасці сённяшніх музыкантаў яму не хапае ідэй — выразна сфармуляваных, галоўных, асобасных, звязаных з набалелым. Тэм — імгненна-актуальных і вечных — не пералічыць, а скласці і праспяваць пра іх так, “каб душа спачатку разгарнулася, а потым назад — згарнулася”, цяперашняе пакаленне не можа. Не здольнае яно — асцярожнае, ашчаднае і прагматычнае — выйсці на сцэну з шашкай нагала на праблему. А вось у іх гады, калі трава была... блакітнейшая, чым цяпер, неба... зелянейшым, дрэвы — вялікімі, запыты — малымі, і нараджаліся хіты на ўсе беларускія часы, нараджаўся сапраўдны сакральны беларускі андэрграўнд. Трэцяе пакаленне беларускага року на старонках “К” прадстаўляе Алег ДЗЕМІДОВІЧ.
Далей
|
Аўдыя-відэа-29
Ліпеньскія аўдыя/відэаработы айчынных выканаўцаў рэцэнзуюць музыканты гурта “The Stokes” Аляксей СМАЛЯКОЎ і Кірыл СЕНІН (A) і спецыяльны карэспандэнт газеты “Культура”, музычны крытык Алег КЛІМАЎ (B).
Далей
|
Факты пра артэфакты
У Мінску падвялі вынікі археалагічных даследаванняў на тэрыторыі нашай краіны ў 2015 годзе. Яны былі агучаны на навукова-практычнай канферэнцыі, якую арганізаваў у маі Інстытут гісторыі Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі. Акрамя вынікаў, на форуме было расказана пра змены ў заканадаўстве ў сферы аховы і даследаванняў археалагічнай спадчыны дзяржавы. Аб знаходках, адкрыццях ды законе “К” паразмаўляла з Вольгай ЛЯЎКО — загадчыцай Цэнтра археалогіі і старажытнай гісторыі Беларусі гэтага інстытута, і з намеснікам яго дырэктара па навуковай рабоце Вадзімам ЛАКІЗАМ.
Далей
|
Што ён зрабіў акрамя хіп-хопа
Чарговым героем інтэрв’ю-“серыяла”, у якім мы прадстаўляем вам людзей, што некалі змянілі адзін род заняткаў у беларускай культуры на іншы, сёння стане Аляксандр ГОСЦЕЎ — генеральны дырэктар Гомельскага палацава-паркавага ансамбля. Кіраўнік з выгляду строгі, але ў асобе ды гаворцы яго не-не ды прамільгнуць рысы і інтанацыі таго самага Саныча — у канцы 1990-х — пачатку 2000-х лідара айчыннага рэп-гурта нумар адзін “Гарадская туга”. (Або нумар два: суперніцтва з мінскім калектывам “Нестандартны варыянт” за верхнюю прыступку рэп-п’едэстала калісьці месца мела.)
Далей
|
Новы нумар
Рэдакцыйна-выдавецкая ўстанова
"Культура і мастацтва"