Аўтары
Аўтар Ілья СВІРЫН ( 593 cт. )Дзяжурны па нумары № 8 / 1134 за 2014-02-22
Незадаволены аўтар. Публіка — таксама?
Скульптура Паўла Вайніцкага “Дарога ў будучыню” ў мінскім парку Перамогі і мемарыяльны знак, створаны Максімам Петрулём на месцы дома, дзе нарадзіўся яго цёзка — паэт Багдановіч, пакуль яшчэ не адкрыты і нават не завершаны. Тым не менш, зацікаўленая публіка ўжо ахвотна іх абмяркоўвае. Што вытлумачальна: ці не ўпершыню надзвычай сур’ёзныя тэмы былі адлюстраваны праз творы, несумненна прыналежныя да contemporary art.
Далей
|
№ 51 / 1125 за 2013-12-21
“Бакшыш” на Палессі не просяць
Праблема сувенірнай прадукцыі з мясцовым каларытам у нас настолькі “ўелася ў скуру”, што нават цяжка паверыць: ёсць у свеце мясціны, дзе гэтай індустрыі зашмат. Адпачынак у тых краях немінуча прыводзіць да думкі, што курс на камерцыялізацыю культурнага турызму павінен быць асцярожным.
Далей
|
Тэндэнцыі сферы № 7 / 1133 за 2014-02-15
Арт-бізнес у Беларусі: наш узровень сёння — пейзажы за 300 у.а.?
Слова “рынак” — даволі шматзначнае. У залежнасці ад моўнага кантэксту, яно можа адлюстроўваць як канкрэтнае паняцце (месца, дзе прадаюць нейкія карысныя ў гаспадарцы рэчы — напрыклад, венікі альбо вязаныя шкарпэткі), так і абстрактнае — складаную сукупнасць розных з’яў ды працэсаў. “Круглы стол” у Інстытуце культуры Беларусі ў чарговы раз пераканаўча засведчыў: айчынны арт-рынак — гэта пакуль паняцце менавіта канкрэтнае. Але адначасова таксама і абстрактнае — у найгоршым сэнсе слова.
Далей
|
"круглы стол" "К" № 4 / 1130 за 2014-01-25
А "сіта" для сублімацый бракуе...
Мяркуючы па водгуках у медыяпрасторы, у рэстаўрацыі ў нас разбіраюцца не раўнуючы ўсе — за выключэннем архітэктараў-рэстаўратараў. Іх працу крытыкуюць, карыстаючыся крытэрыем “падабаецца/не падабаецца”. Болей за тое — нехта ўвогуле сумняваецца ў іх існаванні! І рэдка даюць слова ім самім. І таму калі архітэктар-рэстаўратар Вадзім ГЛІННІК (адзін з нешматлікіх на Беларусі спецыялістаў, якія маюць дыплом міжнароднага ўзору) выказаў задуму правесці “круглы стол”, мы пагадзіліся без ваганняў. Думалася, для прадстаўнікоў прафесіі гэта будзе магчымасць абараніць “гонар мундзіра” ад прыдзірлівай і неміласэрнай грамадскай крытыкі. Аднак “носьбіты” апошніх такой магчымасцю не скарысталіся. Гутарка ад пачатку і да канца вялася зусім пра іншае — пра тыя праблемы, якія сустракае прафесіянал у сваёй дзейнасці. Так, ізноў пра праблемы — фактычна, пра тыя самыя, што ва ўсіх на слыху. Але ўдумлівы падыход да справы сведчыць: гэта зусім не тыя праблемы, якія вырашаюцца проста. Метады а-ля “забраць ды падзяліць” наўрад ці тут прымальныя. Удзел у “круглым стале” ўзялі архітэктары-рэстаўратары розных пакаленняў: Аляксандр КАНАВАЛЕНКА, Галіна ЛЕВІНА, Раман ЗАБЕЛА, Валянціна СМЯЯН. Мадэратарам выступіў рэдактар аддзела “К” Ілья СВІРЫН.
Далей
|
Соцыум № 3 / 1129 за 2014-01-18
“Турыст звычайны” пакуль у пралёце...
Прафесіяналы ад турызму сведчаць: для знаёмства з “дзейнымі” адметнасцямі Мінска замежнаму госцю дастаткова некалькіх дзён. Чэмпіянат свету па хакеі доўжыцца куды больш... Таму паўстае пытанне: як пашырыць турасартымент? “Рэсурс” самой сталіцы — абмежаваны, затое ў яе ваколіцах цікавостак можна адшукаць цэлы россып. Як мы ўжо анансавалі, не так даўно навукоўцы Цэнтра даследаванняў беларускай культуры, мовы і літаратуры Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі прапанавалі праект “Турыстычнае кольца горада Мінска”. Але ці падхопяць іх распрацоўкі практыкі?
Далей
|
№ 51 / 1125 за 2013-12-21
Права на земляка, або Чаму пані М. сказала "Не!"
Пра тое, чым славіцца вёска Старыя Васілішкі, чытачам “К” ужо, мабыць, не трэба тлумачыць. 9 снежня там упершыню пабывалі найбліжэйшыя сваякі яе найзнакамітага ўраджэнца Чэслава Нэмэна — ягоная ўдава Малгажата і дачка Наталля, якія ўзялі за прозвішча псеўданім музыканта. Консул Генеральнага консульства Рэспублікі Польшча ў Гродне Веслаў Раманоўскі, які непасрэдна ініцыяваў гэты візіт (а разам з ім — і шыкоўны канцэрт Наталлі Нэмэн з гуртом, пра што мы пісалі ў мінулым нумары), збіраўся зладзіць “сентыментальнае перадкаляднае падарожжа на радзіму”. Аднак атрымалася ўсё трохі іначай...
Далей
|
Суботнія сустрэчы № 3 / 1129 за 2014-01-18
Прайм-тайм для гісторыі. “Нерафінаванай”
Адзін з жывучых міфаў нашага тэлебачання безапеляцыйна сцвярджае: экскурсы ў беларускую гісторыю не надта падыходзяць для прайм-тайма, бо струджаны пасля працоўнага дня “просты глядач” прагне толькі “забаўлянак” ды шоу. Другі не менш жывучы міф тычыцца тэлевізійнай “незапатрабаванасці” беларускай мовы. Цудам ацалелыя рудыменты старога фармату пазнавальных перадач (агучванне энцыклапедычных звестак пад спакойную музыку) гэтыя міфы толькі падмацоўваюць.
Далей
|
Сітуацыя № 52 / 1126 за 2013-12-28
Музей Багдановіча: факт "паніжэння статусу" ці проста рэарганізацыя?
Змену юрыдычнага статуса Дзяржаўнага літаратурнага музея Максіма Багдановіча некаторыя аматары айчыннай літаратуры ўспрынялі не раўнуючы як пачатак яго ліквідацыі. Па Сеціве вокамгненне распаўзліся канспіралагічныя тэорыі: маўляў, нехта хоча захапіць будынак у Траецкім, а памяць пра яго вялікага “жыхара” ўплішчыць у адну з залаў Дзяржаўнага музея гісторыі беларускай літаратуры, філіялам якога і мае ў хуткім часе стаць музей Багдановіча.
Далей
|
Рэпарцёрскі марафон № 52 / 1126 за 2013-12-28
Капліца з 1802-га — новы “цвік” маршруту скансена
Гісторыя капліцы з вёскі Каралеўцы на Вілейшчыне была пакручастай. Унікальны драўляны храм ратандальнай формы, збудаваны ў 1802-м стараннямі мясцовага селяніна Аляксандра Рогача, не адзін год прастаяў без даху, спакваля пераўтвараючыся ў парахню. Яшчэ ў 1986-м тое, што ад яго засталося, разабралі ды перавезлі ў Беларускі дзяржаўны музей народнай архітэктуры і побыту, а неўзабаве пачалася рэстаўрацыя...
Далей
|
art-блог № 52 / 1126 за 2013-12-28
Самадастатковы incertum
Фатаграфія вырачана быць фіксацыяй рэчаіснасці, займаючы ў дачыненні да апошняй другасную пазіцыю. Многія спрабуюць змяніць гэты статус-кво з дапамогай аптычных эфектаў альбо дзівосных сюжэтаў, спадзеючыся, што атрыманыя вынікі будуць цікавейшымі за рэчасінасць. Сяргей Ждановіч прапануе іншую методыку — аўтарскі погляд. У яго апошніх серыях не выяўлена нічога асаблівага — і тым не менш, у асаблівасці ім не адмовіш.
Далей
|
Назад
|
Цікавосткі: варта прачытаць! Гісторыя і лёсы: культура Беларусі ад мінулага да сучаснасці
|