Аўтары
Аўтар Ілья СВІРЫН ( 593 cт. )art-блог № 35 / 1161 за 2014-08-30
Валадарства чорнай лініі
У мастацкай галерэі Нацыянальнага Полацкага музея-запаведніка праходзіць выстаўка Уладзіміра Хіна “Абразная гравюра на дрэве”. Вядомы сваімі нястомнымі пошукамі мастак, які абраў сабе “кітайскі” псеўданім, гэтым разам звярнуўся да самага старажытнага прадвесніка друку, што нарадзіўся ў Паднябеснай яшчэ ў VI стагоддзі.
Далей
|
Дзяжурны па нумары № 35 / 1161 за 2014-08-30
“Не той” эксклюзіў
Без сумневу, тыя шматабяцальныя перспектывы транспамежнага “Гродзенскага трохкутніка”, якія мы пачынаем адлюстроўваць у гэтым нумары “К”, амаль неажыццявімыя без паўнавартаснага пераўвасаблення яго геаграфічнага, гістарычнага і культурнага цэнтра ў цэнтр турыстычны. Але на гэтым фронце, мяркуючы па ўсім, — пакуль без кардынальных змен: з года ў год ты гадзінамі шпацыруеш па амаль пустэльных у непрацоўны час вулках, кожны раз знаходзіш новыя цікавыя закуточкі (ну колькі іх там, у Гродне?) ды адчуваеш кайф з той нагоды, што адметнасцей — шмат, а турыстаў — няма…
Далей
|
Праекты развіцця № 35 / 1161 за 2014-08-30
“Гродзенскі трохкутнік” і яго адрозненне ад Бермудскага
Маршрут традыцыйнага прэс-велатура “К” падаецца цалкам заканамерным: паколькі Гродна сёлета зноў стаў сталіцай (зразумела ж, Культурнай), цалкам справядліва было скіраваць увагу менавіта ў напрамак “каралеўскага горада”. Як караля робіць світа, так і буйны турыстычны цэнтр немагчыма ўявіць без яго насычаных цікавосткамі ваколіц. Ваколіцы Гродна выглядаюць універсальным дадаткам да тых незлічоных гісторыка-культурных адметнасцей, якія даўно ды нецярпліва чакаюць масавага турыста ў самім горадзе — і, адпаведна, магчымасцю затрымаць гасцей у тых мясцінах як мага даўжэй. Прычым гэтыя цікавосткі ўражваюць сваёй разнапланавасцю ды папраўдзе неверагодным патэнцыялам для ўвасаблення крэатыўных задум. Чаго варты адзін толькі Аўгустоўскі канал, які ў перспектыве можа стаць сапраўдным стрыжнем транспамежнага турызму ў сваім рэгіёне! Павандраваўшы, мы прыйшлі да высновы: будзе цалкам справядліва, калі такі маршрут (як і наша падарожжа, ён пройдзе па тэрыторыі ажно трох краін) атрымае назву “Гродзенскі трохкутнік”. Менавіта “гродзенскі”, а не які яшчэ: больш магутнага “месца сілы” ў тых краях не знойдзеш. Адпаведна, інвестыцыі ў гэты рэгіён (не толькі фінансаў, але таксама і высілкаў ды ідэй) не спазнаюць эфекту бяздоннай прорвы. У нетрах Інтэрнэту можна адшукаць звесткі пра мноства грандыёзных праектаў, датычных развіцця турызму ў ваколіцах Гродна. Аднак у большасці такіх “учарашніх навін” фігуруюць дзеясловы ў будучым часе, а прыведзеныя тэрміны рэалізацыі даўно мінулі. Мы ж будзем апісваць убачанае “ў часе цяперашнім”.
Далей
|
Соцыум № 34 / 1160 за 2014-08-23
Дзе мяжа валанцёрства?
23 жніўня ў котлішчы роду Рэйтанаў — вёсцы Грушаўка Ляхавіцкага раёна — у чарговы раз пройдзе мастацкі фестываль “Дах”. Неўзабаве па яго завяршэнні арганізатары плануюць прадоўжыць работы па першачарговай кансервацыі найкаштоўнай часткі сядзібы. Валанцёры маюць даволі простую задачу: з дапамогай бруса ды руберойду закрыць вялізныя прагалы, што ўтварыліся ў даху флігеля “Мураванка”. Летась гэтыя работы ўзгадняліся толькі на ўзроўні райвыканкама, але цяпер мясцовыя ўлады (яны з таго часу паспелі змяніцца) запатрабавалі дазволу Міністэрства культуры краіны на іх правядзенне.
Далей
|
№ 29 / 1155 за 2014-07-19
“Прыватны выпадак” прыватнай галерэі
У нядаўнім адкрыцці галерэі Кастуся Качана ў Навагрудку ўзялі ўдзел Прэм’ер-міністр Міхаіл Мясніковіч, міністр культуры Барыс Святлоў, іншыя прадстаўнікі органаў улады. І ўжо толькі гэтая акалічнасць пераканаўча сведчыць: зялёнае святло з боку дзяржавы такім праектам забяспечана, а прыватная ініцыятыва — зусім не “наказуема”. Яе выключную значнасць для развіцця культуры сёння разумее кожны, і засталося толькі разабрацца з прыкрымі дробязямі ды ўдасканаліць алгарытм увасаблення сацыяльна карысных мараў. Важна і тое, каб захады працавалі ў комплексе, бы тыя часцінкі пазла ствараючы цэльны “культурны ландшафт”. Але ж з яго фарміраваннем у нашых гістарычных гарадах пакуль шмат праблем, якія наўрад ці маюць лёгкае вырашэнне.
Далей
|
№ 27 / 1153 за 2014-07-05
32 гектары памяці. І праблем...
5 ліпеня спаўняецца 45 гадоў з дня адкрыцця Мемарыяльнага комплексу “Хатынь”. Пісаць пра тую ролю, якую адыграла гэтае месца памяці ў свядомасці некалькіх пакаленняў беларусаў, будзе, напэўна, проста залішнім. Тым больш, сам мемарыял настройвае менавіта на засяроджанае маўчанне, якое перапыняецца хіба гукам звону… Таму мы паспрабавалі адлюстраваць перадусім тыя будзённыя ды побытавыя аспекты жыцця “Хатыні”, якія звычайна застаюцца па-за ўвагай турыстаў. Але... без гэтага “адваротнага боку” не было б і таго кранальнага пафасу, якім прасякаецца кожны з наведвальнікаў. Папярэдзіўшы дырэктара ўстановы Артура Зельскага, што матэрыял будзе мець “непарадны” характар, я зусім яго не збянтэжыў. “Магу вам нават загаловак прапанаваць: “32 гектары праблем”, — ці то жартам, ці то ўсур’ёз адказаў ён. 32 га — гэта тэрыторыя музейнага комплексу.
Далей
|
№ 26 / 1152 за 2014-06-28
Пад заваламі свіранскага “цунамі”
Стагоддзе з гакам таму ідэі, выказаныя ў знакамітай прадмове да “Дудкі беларускай”, выглядалі нейкім дзівацтвам, як і наогул прэтэнзіі нашай нацыі на самастойнасць. Але гісторыя, урэшце, расставіла акцэнты, і сёння папулярныя ў той час канцэпцыі “краёўства” або “западноруссизма” актуальныя перадусім для даследчыкаў, а вось Францішак Багушэвіч стаў сапраўдным мэйнстрымам. Без сумневу, з нагоды Дня Незалежнасці парафраз той самай прамовы неаднойчы прагучыць з розных рэальных і віртуальных трыбун. Адпаведна, само свята — добрая нагода сказаць: “Дзякуй табе, браце Бурачок Мацею!”.
Далей
|
№ 25 / 1151 за 2014-06-21
З Будзёнаўкай зусім бяда?..
Насуперак песімістычным прагнозам, дзяржаўная кампанія па продажы незапатрабаваных гістарычных сядзіб пакуль што прыносіць неблагія вынікі: звесткі пра паспяховыя аўкцыёны з’яўляюцца рэгулярна, а некаторыя з новых уласнікаў (на жаль, далёка не ўсе) ужо прыступілі да аднаўленчых работ. Адпаведна, лік “нічыйных” маёнткаў, унесеных у Дзяржаўны спіс гісторыка-культурных каштоўнасцей, паступова скарачаецца. Але застаецца і яшчэ адна праблемная катэгорыя: сядзібы, што не маюць адпаведнага статусу. З імі — зусім бяда.
Далей
|
"круглы стол" "К" № 31 / 1157 за 2014-08-02
Цэнтр Полацка. Рэгенерацыя?
У 2012-м група энтузіястаў завяршыла эскізны план рэгенерацыі Верхняга замка ў цэнтры Полацка. Згодна з праектам тэрыторыю Верхняга замка плануецца пераўтварыць у паркава-архітэктурны і музейны комплекс, насычаны фрагментарна адноўленай гістарычнай забудовай гэтага месца. Прычым аўтары даволі смела “спалучылі эпохі”: на іх рэндарах — драўляныя вежы часоў зараджэння Полацка суседнічаюць з фартыфікацыйнымі ўмацаваннямі XVI стагоддзя, а тыя, у сваю чаргу, — з будынкамі ўжо ХІХ-га... Планы ёсць і на іншыя раёны старадаўняга горада. У “круглым стале”, зладжаным рэдакцыямі газеты “Культура” і “Краязнаўчай газеты”, які быў прысвечаны аднаўленню гістарычных дамінант найстаражытнага беларускага горада, узялі ўдзел старшыня Беларускага фонду культуры, старшыня Беларускага камітэта Міжнароднай Рады па помніках і мясцінах (ІКАМОС), галоўны рэдактар “Краязнаўчай газеты” Уладзімір ГІЛЕП, галоўны дырэктар міжнароднага радыё “Беларусь”, паэт, Ганаровы грамадзянін горада Полацка Навум ГАЛЬПЯРОВІЧ, начальнік аддзела ідэалагічнай работы, культуры і па справах моладзі Полацкага райвыканкама Віктар ПОЛУШКІН, дырэктар Нацыянальнага Полацкага гісторыка-культурнага музея-запаведніка Тамара ДЖУМАНТАЕВА, гісторык і археолаг Сяргей ТАРАСАЎ, дацэнт Беларускага дзяржаўнага эканамічнага ўніверсітэта Уладзімір ЦЯЛЕЖНІКАЎ, а таксама рэдактар аддзела газеты “Культура” Ілья СВІРЫН.
Далей
|
Суботнія сустрэчы № 29 / 1155 за 2014-07-19
Апладысменты — сімптом правалу
Выстаўка “Avant-gARTe. Ад квадрата да аб’екта” ўжо завяршылася (выключэннем з’яўляецца яе “вулічная” частка). І пакінуўшы пэўны часавы інтэрвал на тое, каб “адклалася”, варта падсумаваць наймаштабную падзею ў айчынным сучасным мастацтве нават цяжка вызначыць, за колькі гадоў. Прадстаўнікі арт-супольнасці ўжо даўно дыскутавалі з гэтай нагоды — пакуль наведвальнікі, не спалоханыя нават высокай цаной білетаў, фатаграфаваліся на фоне розных дзівосных “штук”. Калі ж зусім спрошчана, то вердыкт прафесіяналаў можна сфармуляваць прыблізна так: “Недахопы, вядома, былі (і кожны называў тое, што сам палічыў недахопам), але не выпадае сумнявацца ў тым, што такія падзеі як паветра патрэбны для культурнага асяроддзя”.
Далей
|
Назад
|
Цікавосткі: варта прачытаць! Гісторыя і лёсы: культура Беларусі ад мінулага да сучаснасці
|