Галоўная / Аўтары
АўтарыАўтар Дар’я АМЯЛЬКОВІЧ ( 497 cт. ) |
“Усё лёсы “Анімаёўкі”
Сёлета Міжнародны фестываль анімацыйных фільмаў “Анімаёўка” адзначыў свае паўналецце. Яскравыя цырымоніі адкрыцця і закрыцця, Дзень беларускай анімацыі, моцныя конкурсы — асноўны і фільмаў, створаных дзецьмі, прадстаўнічае журы, геаграфія сяброў якога сёлета дасягнула ЗША, — сваё васямнаццацігоддзе магілёўскі форум сустрэў “пры поўным парадзе”. Тым не менш, фестывалю і брэнду Магілёва самы час заяўляць пра сябе і выбудоўваць новыя планы ды стратэгіі развіцця. Як робіцца адзіны на Беларусі форум анімацыі? Якія ён мае перавагі, а ў чым адчуваюцца недахопы? Ці дарос ён да патрэбы ва ўласнай дырэкцыі? Пад час “Анімаёўкі-2015” арганізатары і ўдзельнікі фестывалю падзяліліся з аглядальнікам “К”сваімі меркаваннямі наконт патэнцыялу традыцыйнай імпрэзы (а яшчэ — адносна патэнцыялу беларускай анімацыі).
Далей
|
Сіндром “Там і тады” або…
Вячаслаў Аляксандравіч Нікіфараў, Алег Ціханавіч Аўдзееў, Барыс Антонавіч Папоў, Анатоль Віктаравіч Красінскі… Для кагосьці нядаўні Дзень савецкага кіно — 27 жніўня — гэта ўжо шараговая ці нават чужая дата (у адрозненне ад Беларусі, дзе маецца ўласны Дзень кіно — 17 снежня, — у Расіі якраз захавалася тая самая дата). Але для кінематаграфістаў і крытыкаў, час працы якіх прыпаў на гады беларускага савецкага мастацтва экрана — тое добрая нагода для сустрэчы і стасункаў, час узнавіць былое і пабачыць калег па цэху. Напрыканцы жніўня, дзякуючы высілкам галоўнага энтузіяста Беларускага саюза кінематаграфістаў Ірыны Каляда, у Музеі гісторыі беларускага кіно адбылася імпрэза, прысвечаная прафесійнаму святу па “летазлічэнні” СССР. Карыстаючыся нагодай, аглядальнік “К” распытаў старажылаў “Беларусьфільма”, што мелі непасрэднае дачыненне да стварэння і аналізу беларускага кіно той пары, ці ўдалося савецкаму беларускаму кінематографу перайсці ў кінематограф незалежнай Беларусі па якасным узроўні. Дзелімся меркаваннямі прафесіяналаў са стажам, занатаванымі пад час імпрэзы.
Далей
Каментарыі (2)
|
Прэм'ерны выхад
У кінатэатры “Масква” 24 верасня адбылася прэм’ера карціны “Мы, браты…”, сумеснага праекта Міністэрства культуры Беларусі і кампаніі “Nonstop Media”. Яго стваральнікі прэзентавалі карціну як нацыянальны фільм.
Далей
|
“Лістапад” вам у дапамогу
6 лістапада распачнецца XXII Міжнародны кінафестываль “Лістапад”. “Асалода для вачэй” — так гучыць сёлета форумны дэвіз, які быў натхнёны кнігай французскага класіка Франсуа Труфо “Le plaisir des yeux”.
Далей
|
“Анімаёўка” як сутыкненні часу
Міжнародны фестываль анімацыйнага кіно “Анімаёўка”, які прайшоў сёлета ўжо ў васямнаццаты раз, завяршыўся перамогай іспанскага кіно. Графічная антыутопія Джосі Маліса “Бенедыто машына V: Націснуць на курок” сталася кропкай судакранання міжнароднага журы, геаграфія якога сёння дасягнула Амерыкі. “Малы” конкурс — “Я не чараўнік, я толькі вучуся…”, у якім ацэньваюцца стужкі, створаныя дзецьмі, сёлета “падрос” да 51 фільма і зноў патрабаваў працы асобнага журы. У ім уладальнікамі “Малых крыштальных алоўкаў” сталі выхаванцы дзіцячых студый мультыплікацыі “Пошук” з Новасібірска і "Да" з Санкт-Пецярбурга (Расія) — стужкі “О! Сава!”, “Вялікая памылка”, “Алакай” з Шымкента (Казахстан) — “Легенда аб жэтыгене”, “Хто тут галоўны”, і “Вяснянка” з Днепрапятроўска (Украіна) — “Азірніся на дом свой” і “Вайна і голубы”.
Далей
|
Яе душа палыхае!
Калі ў тэатры мне прапанавалі сыграць Алаізу Пашкевіч у спектаклі “Пясняр” у пастаноўцы Валянціны Ераньковай, мая рэакцыя, вядома, была станоўчай. Паводле п’есы Васіля Дранько-Майсюка Цётка і іншыя класікі беларускай літаратуры — тыя постаці, з якімі музыкант-Пясняр меў пастаянную сувязь. Узнікаюць яны перад ім і ў перадсмяротны час.
Далей
|
Вяртанне Лалівуду
Першы Фестываль пакістанскага кіно прайшоў у Мінску на пачатку жніўня ў кінатэатры “Цэнтральны”. Так, танцы, спевы, каханне… Так, стрэлы і бойкі… Але новы кінематограф гэтай краіны дэманструе глядацкі патэнцыял. Як вам сусветныя зборы ў 3,9 мільёна долараў? Менавіта столькі сабраў блакбастар “Удар” Білала Лашары, што быў прэзентаваны беларускай публіцы ў рамках форуму. Зборы іншай карціны — “Бін Рой” Маміны Дзюрэйд — 2,4 мільёна долараў, але гэта пакуль: сусветная прэм’ера стужкі адбылася толькі ў ліпені.
Далей
|
Эка... на дэсерт
Эфекты памежнага стану ў прыродзе і ў чалавечай псіхіцы — даследаваць гэту далікатную тэрыторыю “паміж” паспрабавалі ўдзельнікі эка-пленэру, што ладзіцца Галерэяй сучаснага мастацтва “Ў”, і становіцца штогадовай практыкай для мастакоў, куратараў, эколагаў і ўсіх, адкрытых для “зялёнага” светапогляду. Тыдзень прабывання ў абшарах Блакітных азёр — і плён тых занурэнняў “into the wild” апынуўся перад публікай галерэі. “Памежны стан” — менавіта з такой назвай сёння працуе выстаўка ў мінскай інстытуцыі.
Далей
|
Практыкі асэнсавання Багдановіча
Куратар — Аляксей Барысёнак, архітэктар — Наталля Гарачая, дызайнер — Сяргей Шабохін... Калектыў з 14 мастакоў, каманда аўтараў тэкстаў… У Літаратурным музеі Максіма Багдановіча праходзіць выстаўка пад назвай “Усё, што цвёрдае, растае ў паветры”. Гэты праект, рэалізаваны ў рамках конкурсу “Арт-сац-лаб”, звяртае на сябе ўвагу па многіх параметрах. Ад канцэпцыі — да яе ўвасаблення: перад намі, бадай, адна з самых яскравых выставак сучаснага мастацтва за апошні год.
Далей
|
Няма нейкага адзінага правіла...
“Бывай, Радзіма!” — новая фотакніга Андрэя Лянкевіча, якая мусіць убачыць свет налета. Альбом, прысвечаны даследаванню памяці Другой сусветнай вайны, яе канструяванню ў сучасным беларускім грамадстве, складаецца з 15 серый фатографа, што нараджаліся цягам апошніх чатырох гадоў. Гэты праект “выйшаў” з вялікай працы Андрэя “Паганства” і, урэшце, з пытання “Што ёсць Беларусь?”. Абапіраючыся на гісторыю сваёй сям’і, аўтар спрабуе прапанаваць уласны погляд на асэнсаванне траўмы глабальнага ваеннага канфлікту.
Далей
|
Новы нумар
Рэдакцыйна-выдавецкая ўстанова
"Культура і мастацтва"