Галоўная / Аўтары
АўтарыАўтар Яўген РАГІН ( 1052 cт. ) |
Status Quo яшчэ ў перспектыве
“Захаваць бы тое, што было” — гэткая ж папулярная сярод работнікаў культуры фраза, як і гаворка пра падвышку іх заработнай платы. Немалаважнае ўдакладненне: папулярная толькі сярод саміх работнікаў культуры. Але гэтым разам я не пра грошы.
Прайшло амаль два месяцы, як пэўныя абласныя ўпраўленні і раённыя аддзелы сталі называцца па-ранейшаму: “упраўленні і аддзелы культуры”. Пра гэтыя структурныя змены і хацелася б паразважаць.
Далей
|
“Як вы тут жывяце?”
Наша вёска дзе-небудзь, скажам, на Віцебшчыне трымаецца (фактар № 1) за кошт сельскай інтэлігенцыі: годных фельчара, настаўніка, клубніка ды бібліятэкара. Стрымліваючы фактар № 2 (не здзіўляйцеся) — гэта пенсія састарэлых бабулькі, маці, сястры. Нават калі раз і назаўжды закрыліся ФАП, школка і СДК, сярод насельнікаў такой вёскі можна заўважыць і не надта старых, але кволых прадстаўнікоў моцнага полу з вельмі сярэдняй адукацыяй, стомленых, як пісалі класікі, нарзанам. Жаночыя пенсіі замяняюць ім рабочыя месцы, бо пры правільнай пастаноўцы пытання, калі купляць не хлеб, а віно, можна выжыць пэўны час і на гэтыя капейчыны. Больш моцныя сілай і духам з’язджаюць з вёсак у буйныя гарады, неабавязкова беларускія.
Далей
Каментарыі (1)
|
Імкнуся я да прызбы роднай
З Карэлічаў прыйшла інфармацыя пра льно-фэст у агра-гаспадарцы “Белыя Лугі” і фотаздымак з нумарам “К”, у якім гаворка вядзецца аб праектнай дзейнасці ў Карэліцкім раёне і які размешчаны на рэкламным стэндзе гарпасёлка. Мы папрасілі, тамтэйшыя работнікі зрабілі. Такія аператыўныя кантакты я і называю дзейснай зваротнай сувяззю. Дзякуй, работнікі культуры Карэліцкага раёна, за павагу і давер.
Далей
|
Быў бы рыцарскі бой, а дама сэрца знойдзецца
Не паспеў я прыехаць з Карэліччыны, як наша тэлебачанне паведаміла, што археолагі даследуюць у гэтым краі рэшткі драўлянага сярэднявечнага замка часін Вялікага княства Літоўскага. Знойдзены посуд, манеты, кафля і (дзіва дзіўнае!) нават музычныя інструменты. Вёска, побач з якой зроблена адкрыццё, так і не была названая. Я звязаўся з дырэктарам Карэліцкага цэнтра культуры Наталляй Гароднік. Яна і распавяла, што раскопкі вядуцца ля вёскі Беразавец. Што ні кажы, Карэліччына — раён замкаў! Цікава, як будзе называцца праект мясцовых работнікаў культуры, звязаны з культурным развіццём гэтага кутка Гродзеншчыны?
Далей
|
А вёску завуць Яблынька
І куды гэтае лета спяшаецца? Не паспелі ачомацца, а яно ўжо амаль на другую палову пераскочыла. У сталічных чыгуначных ды аўтавакзальных касах — чэргі. Жыхары Мінска імкнуцца хутчэй вырвацца з тлуму і гарачыні, каб атрымаць ад летняга адпачынку максімальнае задавальненне дзе-небудзь на экзатычным прыродным улонні. Спяшаюся і я. Заўтра, 12 ліпеня, неабходна быць па камандзіровачных справах у Карэлічах. Білет — ужо ў кішэні. А таму сёння трэба абавязкова ўправіцца з чарговым аглядам пошты, балазе ліставанне да нас не замірае нават у летні сезон. Дзякуй, пазаштатнікі!
Далей
|
Вышыванка даўжынёй з вуліцу
Пачнём з памылкі. У мінулым аглядзе пошты свята Баламутня прыпісана мною Іўеўскаму раёну. Насамрэч адмысловы праект прыдумалі работнікі культуры Карэліччыны. Прыкра, бо на мой капыл, інфармацыя — адна з самых арыгінальных у той падборцы лістоў. Але памылка — не мая. Аўтары ўвогуле не пазначылі ў карэспандэнцыі свой раён. Між тым, у тэксце прысутнічае сказ “Для гасцей свята выступілі артысты з Іўеўскага цэнтра культуры”. Вось я і быў упэўнены, што цэнтр, як гэта і прынята паўсюль, аказвае падтрымку перыферыі. Аднак канцэрт быў абменным.
Далей
|
Пайшоў Баламуцень у... суніцы
Нагадаю, што сёння, 23 чэрвеня, у аграгарадку Дварэц ладзіцца раённае свята “Лунінецкія клубніцы”. У праграме — выстава-кірмаш майстроў дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва, кніжная выстава “Зноў паспелі красуні-клубніцы”, “ягадныя” паэтычныя чытанні, продаж кулінарных вырабаў, канцэртная праграма, мюзікл, выступленні творчых калектываў Лунінецкага, Столінскага, Пінскага, Жабінкаўскага раёнаў, Брэста і Пінска.
Памятаеце, я наракаў на тое, што Лёзна, дзе брэндам даўно стала суніца, адмоўчваецца і нічога не распавядае пра сваё Сунічнае свята? Дык вось, Лёзна не адмоўчваецца.
Далей
|
“Жыліцкі Версаль” у валізцы
“К” ужо пісала пра тое, што вызначаны пераможцы XXVI рэспубліканскага конкурсу “Бібліятэка — асяродак нацыянальнай культуры”. Сёння гаворка пра канкрэтнага ўладальніка прэміі — Жыліцкую сельскую бібліятэку-філіял сеткі бібліятэк Кіраўскага раёна. Гэтага поспеху ўстанова дамаглася ў намінацыі “За пошукавую і даследчую працу” сярод бібліятэк, размешчаных у сельскай мясцовасці. Супрацоўнікі склалі летапіс роднай вёскі, уплыў на якую аказаў палац роду Булгакаў, і назвалі ладную па памерах і вазе кнігу “Жыліцкі Версаль”. Я, напрыклад, яшчэ не бачыў падобных самаробных выданняў, падрыхтаваных на такім высокім узроўні. Для альбома нават валізка адмысловая зроблена.
Далей
|
Будучыня пад знакам “Берагіні”
З 20 па 24 чэрвеня гарадскі пасёлак Акцябрскі меў гонар запрашаць аматараў аўтэнтыкі на заключныя мерапрыемствы Рэспубліканскага фестывалю фальклорнага мастацтва “Берагіня”. Сусвет расквеціўся яскравымі зоркамі народных талентаў. Чарговая “Берагіня” — гэта чарговая з’ява ў нацыянальнай культурнай прасторы. І разглядаць яе неабходна адпаведна: як мадэль будучай Беларусі, дзе пераемнасць традыцыі — першасная аснова не толькі станаўлення чалавечых стасункаў, але і развіцця культуры, мастацтваў.
Далей
|
Форум без дробязяў
XXVII Міжнародны фестываль мастацтваў “Славянскі базар у Віцебску” распачнецца толькі 12 ліпеня, але сталіца форуму ўжо падрыхтавалася да гэтага мерапрыемства належным чынам. Пра тое казаў намеснік Прэм’ер-міністра краіны Васіль Жарко 27 чэрвеня на пасяджэнні арганізацыйнага камітэта аднаго з вядучых нашых фэстаў.
Далей
|
Новы нумар
Рэдакцыйна-выдавецкая ўстанова
"Культура і мастацтва"