Аўтары

У эстонскім горадзе Нарва ўжо 22 гады актыўна працуе беларускае нацыянальна-культурнае таварыства “Сябры”, асноўным напрамкам дзейнасці якога з’яўляецца аб’яднанне беларусаў Эстоніі і папулярызацыя беларускай культуры сярод жыхароў горада. Днямі тут, у Нарве, зладзілі культурны праект, прысвечаны чарговаму юбілею з дня нараджэння Марка Шагала.

XІІІ Рэспубліканскі фестываль нацыянальных культур збярэ каля 800 гасцей, якія прадэманструюць жыхарам і гасцям горада над Нёманам усё суквецце нацыянальных культур, якія пражываюць на тэрыторыі Беларусі. "К" паразмаўляла з дырэктарам Рэспубліканскага цэнтра нацыянальных культур Вольгай АНТОНЕНКА пра асноўныя "разынкі" міжнароднага свята, некаторыя аспекты дзейнасці ўстановы культуры і, у прыватнасці, пра зацікаўленасць беларусаў замежжа да стажыровак у розныя рэгіёны краіны.

25 са­ка­ві­ка споў­ні­ла­ся 100 га­доў з дня на­ра­джэн­ня вы­дат­на­га дзея­ча ку­ль­ту­ры і на­ву­кі Бе­ла­ру­сі Мі­ха­ся Ста­ніс­ла­ва­ві­ча Яўне­ві­ча.

Пры­язджа­ючы ў роз­ныя рэ­гі­ёны Бе­ла­ру­сі, за­ўсё­ды імкну­ся на­ве­даць ра­ённы ці аб­ласны му­зей. Ме­на­ві­та там, у му­зей­ных уста­новах, мож­на не то­ль­кі да­ве­дац­ца пра гіс­то­рыю го­ра­да ці га­рад­ско­га па­сёл­ка, па­ўзі­рац­ца ў ад­мет­ныя артэ­фак­ты і ці­ка­вос­ткі, але і паба­чыць, якім чы­нам му­зей­шчы­кі пра­цу­юць з сён­няш­нім, звы­чай­на рас­пеш­ча­ным Інтэрнэ­там, на­вед­ва­ль­ні­кам. Та­му пры на­вед­ван­ні му­зе­яў ад­ра­зу пы­таю ў су­пра­цоў­ні­каў пра ці­ка­выя му­зей­ныя пра­екты, вір­ту­аль­ныя экскур­сіі, QR-ко­ды і іншыя ноу-хау, што пры­жылі­ся (ці не пры­жы­лі­ся) на ўрад­лі­вай ра­ённай гле­бе. І не так важ­на, ці бу­дзе гэ­та са­ма­стойная іні­цы­яты­ва, ці акцыя з удзе­лам парт­нё­раў ды спон­са­раў. Га­лоў­нае, што дзей­насць пад­обнай уста­но­вы ад­ра­зу па­ўстае крэ­атыў­най, ці­ка­вай, жы­вой, звер­ну­тай да яўных і ўяў­ных на­вед­ва­ль­ні­каў. А іна­чай як пра му­зей да­веда­ецца знач­ная ко­ль­касць лю­дзей — бу­ду­чых на­вед­ва­ль­ні­каў экс­па­зі­цый­ных за­лаў і, магчы­ма, бу­ду­чых ад­да­ных сяб­роў на­ват у ча­сы сус­вет­най пан­дэ­міі? Та­му і сён­няш­ні арты­кул пра дзей­насць му­зеяў роз­ных рэ­гі­ёнаў Бе­ла­ру­сі ў пер­шую чар­гу быў скі­ра­ва­ны на по­шук но­ва­га, не­стан­дартна­га, ці­ка­ва­га і ад­мет­на­га. Хоць, на­ту­ра­ль­на, і пра пла­ны плат­ных па­слуг, і пра вы­ста­вы, і пра аліч­боў­ку му­зей­на­га фон­ду так­са­ма пага­ва­рыць з ма­імі су­раз­моў­ца­мі ўда­ло­ся. Але пра ўсё — па па­ра­дку.

Пра­цяг­ва­ем пуб­лі­ка­цыю ма­тэ­ры­ялаў пра дзей­насць раз­на­стай­ных уста­ноў ку­ль­ту­ры Бе­ла­ру­сі. На чар­зе — дзі­ця­чыя шко­лы мас­тац­тваў у роз­ных рай­цэн­трах кра­іны. На­ву­ча­ль­ныя ўста­но­вы, як вы­свет­лі­ла “К”, сён­ня да­во­лі плён­на і зла­джа­на пра­цу­юць з на­ву­чэн­ца­мі, ня­гле­дзя­чы на пан­дэ­мію і шмат­лі­кія пе­ра­шко­ды, звя­за­ныя з за­крыц­цём меж­аў, вы­ка­нан­нем пла­на плат­ных па­слуг і ня­ста­чай гро­шай для ства­рэн­ня сай­таў. Але пра ўсё — па па­ра­дку.

“К” да­ўно не пі­са­ла пра дзей­насць му­зыч­ных ка­ле­джаў Бе­ла­ру­сі. Між тым, ме­на­ві­та ў пад­обных на­ву­ча­ль­ных уста­но­вах уз­рас­та­юць мно­гія ма­ла­дыя та­лен­ты, якія з ця­гам ча­су ро­бяц­ца го­на­рам на­шай кра­іны і яскра­ва ды ўда­ла па­зі­цы­яну­юць бе­ла­рус­кую му­зыч­ную шко­лу за мя­жой. Дык чым ця­пер жы­вуць му­зыч­ныя ка­ле­джы Бе­ла­ру­сі? Як ба­чаць свае пер­спек­ты­вы? Ці спы­ніў­ся ўдзел на­ву­чэн­цаў у за­меж­ных му­зыч­ных кон­кур­сах у су­вя­зі з за­крыц­цём меж­аў? На ўсе гэ­тыя і мно­гія іншыя пы­тан­ні па­спра­ба­ва­ла ад­ка­заць “К”, па­тэ­ле­фа­на­ваў­шы ў шэ­раг на­зва­ных уста­ноў ад­ука­цыі сфе­ры ку­ль­ту­ры.

Ся­род уста­ноў ку­ль­ту­ры Бе­ла­ру­сі важ­нае мес­ца за­йма­юць мас­тац­кія га­ле­рэі, якія раз­мяш­ча­юцца сён­ня да­лё­ка не ў кож­ным ра­ёне ці рай­цэн­тры кра­іны. Але ж ме­на­ві­та сю­ды за­віт­ва­юць і дзят­ва, і мо­ладзь, і да­рос­лыя, каб да­кра­нуц­ца да веч­на­га све­ту мас­тац­тва, каб на свае во­чы ўба­чыць кар­ці­ны зна­ка­мі­тых мас­та­коў або на­ват па­спра­ба­ваць са­ма­стой­на на­нес­ці на арку­шы па­пе­ры ці сап­раў­дныя па­лот­ны сваё ба­чан­не на­ва­ко­ль­на­га све­ту і лю­дзей, якія яго на­ся­ля­юць.