Галоўная / Аўтары
АўтарыАўтар Алег КЛІМАЎ ( 477 cт. ) |
Аўдыя & Відэа-3
Аўдыя- і відэаработы айчынных выканаўцаў рэцэнзуюць гэтым разам кампазітар, прадзюсар Яўген АЛЕЙНІК (А) і спецыяльны карэспандэнт газеты “Культура” Алег КЛІМАЎ (В).
Далей
|
О, дзе ж ты, Tэа?
Сёння, а дакладней — у ноч на нядзелю, стане вядомы пераможца конкурсу песні “Еўрабачанне-2014”, які гэтым разам прайшоў у сталіцы Даніі — Капенгагене. Беларусь на форуме прадстаўляў спявак Tэа (Юрый Вашчук). З-за таго, што “К” здавалася ў друк 7 мая, мы, натуральна, не маглі ведаць, уласна кажучы, ці адолеў наш выканаўца стадыю другога паўфіналу, які адбыўся ў чацвер і ў якім Юрый удзельнічаў. Таму нам даводзіцца толькі гадаць і будаваць здагадкі аб тым, як выступіў (ці выступіць сёння) беларускі артыст. Разам з намі гэтай адказнай справай мы папрасілі заняцца двух чалавек, што маюць самае непасрэднае дачыненне да фестывалю.
Далей
|
A&B: Аўдыя & Відэа-2
Красавіцкія аўдыя/відэаработы айчынных выканаўцаў рэцэнзуюць музыкант (А), гэтым разам — Аляксандр САПЕГА з гурта “Apple Tea”, і спецыяльны карэспандэнт газеты “Культура” (В) Алег КЛІМАЎ.
Далей
Каментарыі (1)
|
Рэйсы, “экзотыка” і свае сродкі на кірмаш
Па сутнасці, да пачатку XXIII Міжнароднага фестывалю мастацтваў “Славянскі базар у Віцебску” засталося ўсяго дзесяць дзён: перадфорумныя мерапрыемствы стартуюць 8 ліпеня, а ўрачыстае адкрыццё адбудзецца 10-га. Хоць афіцыйна фэст закрыецца 14 ліпеня, але яшчэ да 16-га ў горадзе маюць праходзіць канцэрты пад брэндам “Славянскага...”. “К” па традыцыі вырашыла высветліць, як установы культуры горада і вобласці рыхтуюцца да форуму, чым збіраюцца здзіўляць патрабавальную публіку, для чаго і накіравала свайго карэспандэнта да месца будучых святочных падзей. “Інспекцыя” наша сталася, натуральна, выбарачнай, і пра яе вынікі — у гэтым матэрыяле.
Далей
|
Кавер-беды кавер-бэндаў
Перафразуючы вядомага бунтара музычнай сцэны суседняй краіны Сяргея Шнурава, эстрада сёння адпачывае — адны “кавершчыкі” вакол! Ды і насамрэч: колькі цяпер стала музыкантаў, што выконваюць ва ўстановах грамадскага харчавання чужыя кампазіцыі! Нават статыстыка той лік не ведае! Кожны клуб хоць з мінімальным рэспектам да самога сябе, а то і “забягалаўка”, якая прэтэндуе на званне “кабак высокай культуры абслугоўвання”, сёння лічаць абавязковым мець канцэртную праграму, у якой гучаць хіты сусветныя, шлягеры часоў СССР, спеўныя “баевікі” краін постсавецкай прасторы. Раней такіх артыстаў называлі проста: лабухі. І трапляліся сярод іх асобы выбітныя. Напрыклад, на вяршыні рэстараннага музычнага Алімпу на досвітку юнацтва пабывалі некаторыя ўдзельнікі “Песняроў”, ды і шмат хто з зорак мае ў біяграфіі падобны факт. Цяпер такіх музыкантаў называюць мудрагеліста і нават у нечым горда — кавер-выканаўцы, кавер-бэнды. І добра б, каб такое мастацтва засталося там, дзе і павінна квітнець, аднак з чыёйсьці лёгкай рукі цяпер пад яго арганізуюць фестывалі, яно апанавала тэлевізійны прайм-тайм ды і наогул: калі ты кавер-музыкант, усё ў цябе — у шакаладзе! Мы ж вырашылі разабрацца: з якой нагоды ў Мінску здарыўся кавер-бум, у чым яго перадумовы і асаблівасці.
Далей
|
Дзе ты, Шэрлак.by? І хто ты, герой нашага серыяла?
Праўды ад вас прашу, і нічога акрамя праўды! Ці даўно вы, паважаныя, кожны вечар беглі пасля працы дадому, каб паспець атрымаць асалоду ад айчынных серыялаў? У наш, найноўшы час для роднага кінематографа? І не проста ад серыялаў “прыдуманых”, а ад тых, дзе галоўнай дзеючай асобай была б постаць рэальная — з гадоў мінулых або цяперашніх? Ці каб сюжэт у карціне круціўся вакол героя беларускага літаратурнага твора? Не чую, а?.. У тым і справа... Атрымліваецца, з неаслабнай цікавасцю мы сочым за тым, што адбываецца ў брытанскім шматсерыйным фільме “Шэрлак”; ужо моцна стаміліся ад расійскага “шырспажыву” кшталту эпізодаў пра жанчыну, якая спявае… А нашага серыяла, які адпавядаў бы, скажам, маім пажаданням, няма. З іншага боку, а ці патрэбен ён увогуле? Легалізаваць свае думкі на заяўленую тэму адважыліся людзі кампетэнтныя. Іх меркаванні мы і прапануем.
Далей
|
У Беларусі бываем (ня)часта… + усе артыкулы цыкла
Калі ласка, набярыцеся цярпення, знайдзіце колькі хвілін і прачытайце матэрыял, што завяршае серыю артыкулаў, прысвечаных нашым поп- і рок-выканаўцам, якія цяпер працуюць за мяжой, а таксама тым з іх, хто не скарыстаўся магчымасцю паслужыць сучаснаму музычнаму мастацтву па-за Беларуссю. Згодны?
Далей
|
У Беларусі бываем (ня)часта…
Гэта перадапошні матэрыял цыкла пра айчынных музыкантаў, перад кім некалі паўстала дылема: з’язджаць з краіны або не з’язджаць (прычыны на тое былі творчыя і не вельмі). Ён прысвечаны, у асноўным, якраз тым, хто не стаў выпрабоўваць лёс радыкальным спосабам ды застаўся ў роднай Беларусі. Хоць, напрыклад, лідар ВІА “Харлi” сёння разрываецца на дзве “хаты”. Але пра ўсё — па парадку.
Далей
|
Доказы Ялфімава
7 чэрвеня ў Мінску выступіць расійскi гурт “Эпідэмія”, якi прадставіць публіцы, у тым ліку, і свой апошні матэрыял — рок-оперу “Скарб Эніі”. Прагучыць яна фрагментарна і ў канцэртнай версii, а “фішкай” вечара стане тое, што ў ім возьме ўдзел Пётр ЯЛФІМАЎ — той айчынны выканаўца, які валодае, на мой сціплы погляд (калі не браць у разлік оперу, хаця...), лепшым сярод калег-мужчын у краіне голасам. Справа ў тым, што артыст задзейнічаны ў маштабнай рабоце калектыву, куды трапіў, нягледзячы на пярэчанні фанатаў “Эпідэміі”, дрэнна знаёмых з разнапланавай творчасцю Пятра, якія здзіўляліся: маўляў, як гэта так — рок і поп-спявак?!..
Далей
|
Канчыта Свету. Старога
Вось хочаш напісаць яшчэ некалькі сказаў аб Тэа на “Еўрабачанні”; хочаш адзначыць яго стыльны, інтэлігентны, мінімалістычны, але пры гэтым канцэптуальны нумар, афарбаваны, адштурхоўваючыся ад зместу песні “Cheesecake”, у жартаўлівы, іранічны колер; хочаш сканцэнтраваць увагу на своеасаблівай “дарожцы” крокаў, уплеценай у канву выступлення, якая прымусіла ўспомніць знакамітую "месяцовую паходку" Майкла Джэксана; хочаш аддаць належнае самой кампазіцыі — зусім не громападобнаму хіту, але рэчы, складзенай і аранжыраванай вялікім прафесіяналам; хочаш прызнаць вакальныя вартасці; хочаш адкрыта сказаць пра тое, што даўно так не хваляваўся за роднага канкурсанта; хочаш паклікаць сабе ў саюзнікі велізарную колькасць простых беларускіх грамадзян ды тых, хто мае дачыненне да шоу-бізнесу, тых, хто ўпершыню за шмат гадоў нашага ўдзелу ў форуме адчуў гонар за айчыннага выканаўцу… — як узяла ды перамагла на фестывалі “то ли девушка, то ли виденье”... А мо бачанне-еўра?
І даводзіцца скланяць на ўсю моц гэтага, у мінулым, беднага, ва ўсіх сэнсах, аўстрыйца Томаса Нойвірта — зараз ужо багатую аўстрыйку Канчыту Вурст...
Далей
|
Новы нумар
Рэдакцыйна-выдавецкая ўстанова
"Культура і мастацтва"