Галоўная / Аўтары
АўтарыАўтар Алег КЛІМАЎ ( 477 cт. ) |
Не “абавязаны прапісцы”
Не раз чуў такія фразы, што музыканты, якія выконваюць непапсовую музыку (урэшце, і не толькі) і пры тым жывуць не ў сталіцы, адрасавалі мінскім калегам: “Вам лёгка стаць знакамітымі! Усе цэнтравыя пляцоўкі — у вас, вядучыя СМІ, Інтэрнэт, FM-станцыі, студыі гуказапісу, прадзюсары, двухмільённы горад!.. Невядома яшчэ, ці здолелі б вы стаць папулярнымі, каб мы з вамі памяняліся геаграфічным становішчам!” Усё так. І — не так. А як? Пра тое мы папрасілі выказацца музыкантаў двух гуртоў, адзiн з якіх, “Akute”, “вырваўшыся” з Магілёва, сёння карыстаецца ўстойлівым попытам не толькі ў Мінску, але і за мяжой. Іншы ж, “Glofira”, з Гомеля, нягледзячы на ўзрост, усё яшчэ набірае абароты. Бас-гітарысту “Akute” Раману ЖЫГАРАВУ (далей — Р.Ж.) і франтмену “Glofira” Сяргею СОЧНЕВУ (С.С.) мы задалі адны і тыя ж пытанні…
Далей
|
У чыстым выглядзе… выяўленчае? Мастацтва?
Для гутаркі з Алесем ТАБОЛІЧАМ мы выбралі тэму, не звязаную з ягонай музычнай дзейнасцю ў гурце “Znich”, хоць тое, пра што мы казалі, мае дачыненне і да музыкі як часткі культурнай прасторы. Без малога дзесяць гадоў ён працуе майстрам у адным са сталічных салонаў па нанясенні на цела грамадзян неабходных ім надпісаў ды малюнкаў. І справу рук сваіх лічыць, безумоўна, відам мастацтва, а значыць, тым, што трапляе пад вызначэнне “культура”. Больш за тое: Таболіча называюць ці не заснавальнікам адной з канцэпцый татуіроўкі... Нагодай жа даследаваць дадзеную тэму падрабязна стаў Фестываль тату-культуры, які гэтымі днямі праходзіць у Мінску. Нават з акна рэдакцыі “К” бачны постар на рэкламнай канструкцыі з яго анонсам. Дый статус падзеі куды шырэйшы за клубныя канцэрты ў рэчышчы “рок за тату”. Да ўсяго, Алесь адназначна называе татуіроўку відам мастацтва. Як аказалася (што прадказальна), гэтая ягоная тэза — досыць спрэчная.
Далей
|
Re: на "Re: "Песняры"
"Квартэт" заслужаных артыстаў Рэспублікі Беларусь — удзельнікаў залатых складаў “Песняроў” азнаёміўся ў рэдакцыі “К” з трыб’ютам знакамітаму ансамблю. Па нашай просьбе прадзюсар праекта “Re: “Песняры” Сяргей Будкін пайшоў на пэўную рызыку, даўшы праслухаць будучы рэліз у прэмастэрынгавым запісе музыкантам i салістам, што склалі на чале з кіраўніком ансамбля, народным артыстам Беларусі, народным артыстам СССР Уладзімірам Мулявіным славу легендарнаму калектыву (прычым наша ўмова: матэрыял як са станоўчымі, так і з крытычнымі меркаваннямі, якімі б яны ні аказаліся, выйдзе да рэлізу дыска!). Па нашай жа просьбе знайшлі час для гэтай сустрэчы за “круглым сталом” i заслужаныя артысты краіны Уладзіслаў Місевіч (далей у тэксце — У.М.), Анатоль Кашапараў (А.К.), Валерый Дайнэка (В.Д.) ды Уладзімір Ткачэнка (У.Т.). Адразу было зразумела, што разбор матэрыялу будзе сур’ёзным. І тым больш строгім, што паміж некаторымі колішнімі артыстамі тых самых “Песняроў” ды сучаснымі выканаўцамі, чые творы выйдуць на трыб’юце, розніца ва ўзросце перавальвае за сорак гадоў. А ўявіце, колькі прамінула музычных пакаленняў ды змен стыляў за такі час... Урэшце, новыя версіі сваіх песень ужо ўхваліў знакаміты кампазітар — народны артыст Беларусі, народны артыст СССР Ігар Лучанок. А вось кампазітар Алег Молчан з версіяй сваёй песні “Малітва”, наадварот, не пагадзіўся. Наперадзе, як плануе прадзюсар, — перамовы са спадчыннікамі аўтарскіх правоў Уладзіміра Мулявіна. Ну а працэс “перазагрузкі” пакрысе пайшоў…
Далей
|
Беларусы свету сустрэліся ў Мінску
У Мінску ўжо другі дзень праходзяць мерапрыемствы ІІ Фестывалю мастацтваў беларусаў свету. Як паведамляла ўжо “К”, сёлета паўдзельнічаць у маштабным форуме прыехалі каля 250 гасцей з 18 краін свету. Напрыклад, сапраўдным адкрыццём для публікі стануць выступленні творчай вакальнай групы іспанцаў, якія спяваюць на беларускай мове і захоўваюць традыцыі беларускай народнай творчасці, а таксама ансамбля “Славянская душа” з французскага Ліёна. З творчымі дасягненнямі суайчыннікаў, якія сёння пражываюць у іншых краінах, яшчэ можна пазнаёміцца і сёння, і заўтра. У выхадныя артысты будуць радаваць жыхароў ды гасцей сталіцы пад час канцэрта-падарунка Мінску на адкрытай пляцоўцы каля Палаца спорту, а таксама ў Белдзяржфілармоніі і выступляць з канцэртамі ў аграгарадках Мінскай вобласці. Спецыяльна да фестывалю прымеркаваны фотавыстаўка ды розныя экспазіцыі. Для ўдзельнікаў форуму прадугледжана экскурсійная праграма, якая ўключае, у тым ліку, наведанне Музея гісторыі Вялікай Айчыннай вайны, а таксама прагулкі па гістарычных мясцінах Мінска. Акрамя таго, у рамках фестывалю пройдзе пятае пасяджэнне Кансультатыўнага савета па справах беларусаў замежжа пры Міністэрстве культуры Беларусі. Карэспандэнты “К” напярэдадні міжнароднага форуму распыталі гасцей свята аб тым, як яны пачуваюць сябе на беларускай зямлі, чым жывуць, пра што мараць, і, канешне ж, пра тое, з якімі творчымі калектывамі завіталі на Беларусь…
Далей
|
Дык што, культурай — не захапіць?
На жаль, другі раз запар не ўсё склалася так, як мы задумвалі, плануючы чарговы неаб’яўлены візіт у адзін з раённых цэнтраў, дзе мелі намер азнаёміцца з працай устаноў культуры. У самы апошні момант, спаслаўшыся на форс-мажорныя абставіны, “інсайдар” газеты адмовіўся суправаджаць яе карэспандэнта па адпаведных установах, а значыць, і даць свой бесстаронні каментарый па іх дзейнасці. І каб не “цяжкая артылерыя”, погляд на канкрэтную культурную прастору знутры быў бы няпоўным. Але пра ўсё — па парадку... Сёння знаёмімся са станам спраў у некаторых установах сферы ў Іванаве.
Далей
|
Прынцыпы аднаго кантэнту
Мы называем наш канал сацыякультурным. Ён адлюстроўвае самаідэнтычнасць нацыі, распавядае пра культуру Беларусі ва ўсіх яе праявах, распавядае пра дзень сённяшні і прапануе праграмы пра людзей ды падзеі, аб якіх дзесяцігоддзямі не гаварылася ў беларускім тэлеэфіры. Кажу як пра архіўныя перадачы, так і пра створаныя нядаўна. І такія праекты знаходзяць у тэлеспажыўца жывы водгук.
Далей
|
Аўдыя & Відэа-6
Жнівеньскія аўдыя- і відэаработы айчынных выканаўцаў гэтым разам рэцэнзуюць музыкант гурта “Akute”
Раман Жыгараў (A) і спецыяльны карэспандэнт “К” Алег Клімаў (B).
Далей
|
Другі лішні?..
Тамара ДЗЕМІДЗЕНКА, што называецца, “на культуры” ўжо чвэрць стагоддзя! Дзевяць апошніх гадоў яна з’яўляецца дырэктарам пінскага Дома культуры “Трыкатажнік”. Бачыла многае, павеваў перажыла ўсялякіх, праектаў ажыццявіла — не злічыць, збірала і збірае пад дахам цяперашняй альма-матэр калектывы і людзей цікавых, крэатыўных, адказных. І сёння яна — чалавек ініцыятыўны, актыўны, неабыякавы, рашучы ва ўчынках, назаўжды ўлюбёны ў аднойчы абраную ёй прафесію — несці культуру ў масы. І — упэўнены ў заўтрашнім дні, нягледзячы на... Пра гэтае “нягледзячы” ды іншае — наша гутарка.
Далей
|
Калі грошы — з "уласнай кішэні"...
Перафразуючы словы “люстэрка рускай рэвалюцыі”, “усе маленькія фестывалі падобныя адно да аднаго, кожны вялікі фестываль вялікі па-свойму”. Спрачацца з новым сцвярджэннем я вас сёння не заклікаю, тым больш, у нашай газеце абвяргалі мы гэты “пастулат” не раз, а пахуліганіў я вербальна такім “штылем” таму, што трэба ж было неяк арыгінальна падабрацца да сутнасці чарговага “круглага стала”, які прайшоў у рэдакцыі “К”. У ёй сабраліся арганізатары найбуйнейшых у краіне фестываляў, “оўпэн-эйраў” — Андрэй АЛЯКСЕЕЎ (А.А.) (фестываль “Мост”), Уладзімір ШАБЛІНСКІ (У.Ш.) (фестываль “Вольнае паветра”), Юлія
ДУБОЎСКАЯ (Ю.Д.) (фестываль “Музычныя вечары ў Мірскім замку”, начальнік аддзела маркетынгу і рэкламы, прэс-сакратар тэлеканала “АНТ”), Алег ПАШАК (А.П.) (каардынатар фестывалю “Камянiца”), Дзмітрый НАЗАРАЎ (Д.Н.) (фестываль “Men’s Fest”), Антон САСНОЎСКІ (А.С.) (фестываль “Дружба”). Ім мы і прапанавалі некалькі тэм для абмеркавання, сфармуляваўшы іх у выглядзе навадных пытанняў...
Далей
|
Новы нумар
Рэдакцыйна-выдавецкая ўстанова
"Культура і мастацтва"