Свежы нумар
"К" інфармуе
Не толькі форма, але і сутнасць
— Дзяржаўныя іспыты, — паведаміла Святлана Шпарло, начальнік вучэбна-метадычнага аддзела Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта культуры і мастацтваў, — справаздача асаблівая. Яны праводзяцца не анлайн, а з асабітай прысутнасцю і студэнта-выпускніка, і членаў дзяржаўнай камісіі.
Далей
Атрымаць“рэакцыю ў адказ”
Паспелі падрыхтавацца да новых умоў і ў музычнай акадэміі краіны. — Так супала, што ў нас сёлета, — распавяла дацэнт Ірына Гаранец, загадчыца кафедры опернай падрыхтоўкі і харэаграфіі Беларускай дзяржаўнай акадэміі музыкі, — выпускаюцца не толькі артысты, але і двое рэжысёраў музычнага тэатра. Да таго ж, на аркестравым факультэце — трое оперна-сімфанічных дырыжораў, набор якіх ажыццяўляецца раз у некалькі гадоў.
Далей
Вучыць артыста тэатр!
— Дыпломныя спектаклі мы заўсёды рыхтуем загадзя, — расказаў заслужаны артыст Беларусі, прафесар Уладзімір Мішчанчук, дэкан тэатральнага факультэта Беларускай дзяржаўнай акадэміі мастацтваў. — Бо любы навучальны працэс толькі закладае глебу, вучыць жа артыста — менавіта тэатр. Вось і з цяперашнімі сваімі выпускнікамі мы падрыхтавалі за гады вучобы тры спектаклі — абсалютна розныя. Усе яны запісаны на відэа, па якіх дзяржкамісія і будзе прымаць рашэнне.
Далей
Віртуальнае сумоўе
Абарона дыплома — гэта свята, да якога студэнт рыхтуецца ад самага пачатку навучання. Яно і зразумела. Завяршэнне важнага этапа ў набыцці сваёй самасці хвалюе і натхняе. Тым больш, калі абарона паспяховая і высока ацэнена афіцыйнымі экспертамі і сябрамі-аднакурснікамі. Нават калі потым жыццёвыя варункі прымусяць змяніць прафесію, запісаную ў дыпломе, гэта прыемны ўспамін на ўсё жыццё. А калі гаворка ідзе пра навучальныя ўстановы культурніцкага профілю дык звычайна гэта яшчэ і цікавае відовішча.
Далей
Соцыум
З замкавых сцен — позірк у будучыню
Прыйшла вестка з Гальшанаў, што ў Ашмянскім раёне. Там будаўнікі завяршаюць першую чаргу кансервацыі з рэстаўрацыяй у славутым замку. Пра ранейшыя работы на гэтым помніку “К” пісала ў пачатку мінулага года (гл. № 7 ад 16 лютага 2019-га). Што яшчэ ўдалося зрабіць за гэты час для захавання ды аднаўлення візітнай карткі Гальшанаў, і якая будучыня наканаваная яго старажытным мурам, а таксама іншым замкам Гродзеншчыны?
Далей
Каб дах зусім не пацёк…
Серыя першая: парадоксы Грушаўкі ды завіслы час у Савейках
У гэты сезон трэвэл-шоу па Беларусі — адзін з самых запатрабаваных медыйных фарматаў, і нават недарэчна пытаць, чаму. Я дадам сваю лепту. Прыдумаў такі алгарытм, даступны амаль для кожнага. Каб не ашалець ад каранавірусных будняў, ты ў выхадны дзень бярэш ровар, апранаеш маску, сядаеш на электрычку, і едзеш туды, дзе можна ўбачыць нешта цікавае. Усё проста, я сам пераканаўся.
Выбіраючы маршрут, спыніўся на тых колішніх сядзібах, пра якія ў свой час даводзілася пісаць. Цікава было даведацца пра развіццё тэмы.
Далей
Форум: гаворым пра актуальнае! Prof-партфоліа
“Мінус”, які зрабіўся “плюсам”
Чым сёння жывуць абласныя Дамы і Цэнтры культуры?
Праца культработнікаў Беларусі падчас пандэміі — гэта штодзённы пошук новых формаў работы з тымі наведвальнікамі, якія здаўна завітвалі ва ўстановы культуры, а таксама, натуральна, прыцягненне ўвагі новых наведвальнікаў сваімі адметнымі акцыямі ды імпрэзамі. Як гэтая дзейнасць арганізавана ў абласных Дамах і Цэнтрах культуры, даведалася “К.”
Далей
art-блог
Адказы без пытанняў
Да святкавання 75-й гадавіны Вялікай Перамогі прычыніліся многія, кожны ў меру сваіх магчымасцяў: усе культурніцкія сілы, усе творчыя цэхі краіны. У прыватнасці, у сталіцы мастацкія ці мастацка-публіцыстычныя экспазіцыі з нагоды свята прайшлі ва ўсіх найбольш значных выставачных залах. Не застаўся ў баку і Нацыянальны цэнтр сучасных мастацтваў. Зараз там праходзяць дзве выставы. Пра адну з іх — “Алфавіт вайны”, што адкрылася акурат у Дзень Перамогі і займае асноўныя плошчы пляцоўкі на Някрасава, наша газета ўжо пісала. Другая — “Час памяці”, прыняла гледачоў пазней, але ўсё адно
ўспрымаецца як частка адзінай экспазіцыйнай прасторы.
Далей
Жыццё ў тры акты
Сёлета ўвосень Мінскі абласны драматычны тэатр, што знаходзіцца ў Маладзечне, распачне свой 30-ты тэатральны сезон. Гэта падзея ў біяграфіі тэатра суседнічае з яшчэ адной юбілейнай датай — 6 верасня мог бы адзначыць сваё 80-годдзе Сяргей Барысавіч Вальковіч, які амаль 15 гадоў быў дырэктарам МАДТ і фактычным яго стваральнікам. У 1992 годзе ён стаў кіраўніком новай установы культуры і прыняў на свае плечы ўвесь цяжар і ўсе праблемы перыяду станаўлення. А яно, як вядома, прыпадала на не самы спрыяльны перыяд гісторыі Беларусі. Толькі сапраўдны фанат Мельпамены мог рашыцца на такое.
Далей
Праекты развіцця: культура рэгіёнаў На людным месцы
Вось такі нескладаны сторытэлінг
Спецыяліст мабільнай установы Шчучынскай раённай бібліятэкі імя Цёткі Ірына Яцкевіч уела мяне ўшчэнт, можна сказаць, па вышэйшым разрадзе “ўкантрапупіла”. Напісала ў лісце, што “правяла для жыхароў аграгарадка Руткевічы сторытэлінг”. Прачытаў я апошняе слова і зразумеў, што яшчэ вучыцца мне ды вучыцца. Прыйшлося сітуацыю загугліць. Ніколі цяпер не забудуся, што сторытэлінг — гэта інфармацыя, якую неабходна падаваць у форме цікавай гісторыі, прыпавесці, байкі ці показкі. Так тая інфармацыя запамінаецца хутчэй… Ірына Іванаўна, вазьміце мяне на курсы падвышкі кваліфікацыі. Урэшце і работнікі культуры, і журналісты творчасцю займаюцца.
Далей
Гістарыёграф
Таямніцы Манюшкаў
Частка XI
Замест пасляслоў’я да гісторыі Алясандра Данэзі. Безумоўна, лёс меркаванага аўтара музыкі да “Агаткі” патрабуе глыбокага даследавання. Бо акалічнасці з’яўлення і знікнення гэтай асобы з музычнага рынга Рэчы Паспалітай Дзвюх Нацый губляюцца ў прыцемках. Магчыма, што ў нашыя краі ён патрапіў праз пасярэдніцтва славутага графскага рода Патоцкіх. А вось дзе і калі абарваліся зямныя пуцявіны Данэзі, вызначыць яшчэ складаней. Аніякага следу пакуль знайсці не ўдалося, але пошукі працягваюцца. Цяпер жа прыйшоў час адкрыць “кнігу жыцця” на старонцы “Закрэўскія”. І яна будзе не менш цікавая, чым папярэднія.
Далей
Суботнія сустрэчы
Раман ПАДАЛЯКА: “Пасля “Радзіва Прудок” ад мяне ізноў чакаюць сенсацыі”
Нават далёкі ад тэатра чалавек чуў пра спектакль “Радзіва Прудок”, прэм’ера якога адбылася ў Купалаўскім два гады таму. Як для многіх любімай стала аднайменная кніга Андруся Горвата, так любімым стаў і спектакль Рамана Падалякі, рэжысёра і аўтара інсцэніроўкі. Але ў якасці рэжысёра акцёр Раман Падаляка тады толькі дэбютаваў, сёлета ж адбылася ўжо другая прэм’ера, рыхтуецца трэцяя — і ўжо зразумела, што яна таксама трапіць у цэнтр увагі. Як акцёру стаць рэжысёрам, як знайсці сваю ўнікальную тэму, як у акадэмічным тэатры весці ўласную лінію і ставіць перад сабой звышзадачы — пагаворым з акцёрам і рэжысёрам Нацыянальнага акадэмічнага тэатра імя Я. Купалы Раманам ПАДАЛЯКАМ.
Далей
Соцыум: праблемны аспект культуры Традыцыі
З Мілавіцай у сэрцы
Ці можна заскакаць “як Багданка”?
Слова “Мілавіца” ў многіх выклікае асацыяцыі са знакамітай фабрыкай жаночай бялізны. Насамрэч гэта імя старадаўняй беларускай багіні прыгажосці, а яшчэ — назва і дагэтуль не пастаўленай казачнай оперы Уладзіміра Солтана, аўтара опернага “Дзікага палявання караля Стаха” паводле Уладзіміра Караткевіча. Нарэшце, “Мілавіца” — гэта фальклорны гурт Цэнтра дадатковай адукацыі дзяцей і моладзі “Ветразь”. І сёлета гэтаму гурту спаўняецца 30 гадоў.
Далей
Куфар — дзявочы скарбчык
Дзе беларускія гаспадыні захоўвалі свае няхітрыя скарбы? Вядома ж, у вялізных, надзейных драўляных куфрах. У часы Сярэднявечча цяжкі куфар, акаваны металам, быў атрыбутам шляхецкага саслоўя. Паступова гэты сімвал хатняга дабрабыту стаў даступным для заможных гараджан. А з другой паловы ХІХ стагоддзя куфры пачалі набываць і сяляне, чыё матэрыяльнае становішча палепшылася пасля адмены прыгоннага права. Вырабляліся куфры гарадскімі рамеснікамі, прадаваліся на кірмашах і каштавалі нятанна.
Беларускі дзяржаўны музей народнай архітэктуры і побыту на працягу свайго існавання збіраў калекцыю куфраў. Рэстаўрацыя некаторых доўжылася па некалькі гадоў. Плёнам гэтай працы стала выстава куфраў, якая адкрылася 5 чэрвеня ў сектары Паазер’е, у павеці вяночнага двара з вёскі Варашылкі. Яна будзе дзейнічаць пастаянна.
Далей
Страта
Зачараваны Бацькаўшчынай
Памёр выдатны мастак — Уладзімір Самойлавіч Басалыга. Адыход ягоны з жыцця — вялікая страта для беларускай мастацкай культуры. І не толькі таму, што за паўвека сваёй творчай работы ён стварыў дасканалыя графічныя творы, але і таму, што заўсёды быў сапраўдным Майстрам, высокамаральным і глыбока натхнёным чалавекам.
Далей
Prof-партфоліа:досвед прафесіяналаў у культуры Праз гасцінец
Магілёўшчына: стратэгія актыўнасці
Дамы рамёстваў у вобласці не прастойваюць і зараз
Заўсёды з захапленнем ставіўся да людзей, якія ўмеюць вырабляць нешта прыгожае, незвычайнае, надзейнае, патрэбнае сваімі рукамі. Асабіста мне Гасподзь не даў такіх жа ўмелых верхніх канечнасцяў:
не, ручкі напільнікаў на ўроках працы ў школе ў мяне выходзілі нядрэнна, але далей справа чамусьці застапарылася. У нашы дні, бываючы ў населеных пунктах, дзе дзейнічаюць дамы рамёстваў, я абавязкова імкнуся ў іх зазірнуць — ды хоць бы з-за таго, каб светла пазайздросціць майстэрству тых, хто там працуе. Сённяшні аповед “К” — аб дзейнасці дамоў, цэнтраў рамёстваў і майстроў Магілёўшчыны: нягледзячы на каранавiрус яны многае паспелі ў гэтым годзе ажыццявіць “ужывую”. І многае, спадзяюся, яшчэ ажыццявяць, выйшаўшы з анлайн-рэжыму. А даведнікам для вас разам са мной стане Валянціна Валчкова — начальнік аддзела інфармацыйна-аналітычнай і рэпертуарна-выдавецкай работы Магілёўскага абласнога метадычнага цэнтра народнай творчасці і культурна-асветнай работы.
Далей
Персона
“Без гальштука”, але з бантам
Партрэт чалавека ў інтэр’еры эпохі
Пышная шавялюра, кашуля ў палоску і бант — ці можна ўявіць, што вядомы майстар манументальнай скульптуры Заір Азгур прытрымліваўся падобнага стылю? А аказваецца, так, — аўтар уражваючых фігур правадыроў сацыялістычнай эпохі, вядомых асоб савецкай беларускай культуры і навукі, герояў вайны, у сваім абліччы выкарыстоўваў модныя коды розных дзесяцігоддзяў мінулага веку. І адзін з іх — доўгі бант, апрануты на кашулю.
Далей
Погляд з XXI стагоддзя
ART-блог: беларускае мастацтва Сайт переехал на новый адрес – kultura-info.by
|
Новы нумар Рэдакцыйна-выдавецкая ўстанова Цікавосткі: варта прачытаць! Гісторыя і лёсы: культура Беларусі ад мінулага да сучаснасці |