Свежы нумар
"К" інфармуе
Удакладненне
У "К" № 47 за 2013 год быў змешчаны артыкул “Колас: вяртанне на Магілёўшчыну” вядучага навуковага супрацоўніка Дзяржаўнага літаратурна-мемарыяльнага музея Якуба Коласа Таццяны Макаранка, нашага сталага аўтара, зацікаўленага прафесіянала і дасведчанага даследчыка. А ў № 2 за 2014 год выданне размясціла водгук на матэрыял пад назвай “Пачалося ўсё ў Санях...” вопытнага бібліёграфа Талачынскай ЦБС Ірыны Труханёнак.
Далей
Форум
Куды і як рушыць далей?
Апытанне напярэдадні выніковай калегіі Міністэрства культуры
Пытанне, пагадзіцеся, дзіўнае: куды і як рушыць нашай культуры далей? Дакладны адказ на яго дае Дзяржаўная праграма “Культура Беларусі” на 2011 — 2015 гады. Але ўсё часцей работнікі культуры з рэгіёнаў даводзяць, што планы і мары ніяк не сутыкаюцца з рэальным становішчам спраў. Маўляў, наспеў час упарадкаваць агульныя намаганні ў адзіным рэчышчы. Таму менавіта напярэдадні пасяджэння выніковай калегіі Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь рэдакцыя “К” звярнулася да кіраўнікоў абласных і сталічнага ўпраўленняў ідэалагічнай работы, культуры і па справах моладзі. Тэлефоннае пытанне было традыцыйна-стандартным: “Якія неадкладныя задачы-праблемы бачыце і як збіраецеся іх вырашаць?”. Неаспрэчна, менавіта рэгіянальнае “адчуванне” перспектыў і становіцца падмуркам агульнарэспубліканскай культурнай палітыкі на 2014 год. І вось што мы ў выніку пачулі.
Далей
Трэба абмеркаваць!
Якім стане наш цырк і ці варта сцерагчыся праграм замежных канкурэнтаў?
Нагодай для напісання гэтага матэрыялу стала нядаўняя прэс-канферэнцыя ў Беларускім дзяржаўным цырку, дзе аб свежай праграме і перспектывах развіцця ўстановы распавядалі, у прыватнасці, яе новыя дырэктар Уладзімір Шабан і мастацкі кіраўнік Вітаўтас Грыгалюнас. А каб выявіць агульнарэспубліканскую тэндэнцыю, мы звярнуліся па каментарый і да кіраўніка Гомельскага дзяржаўнага цырка. Такім чынам, якім жа быць цыркавому мастацтву ў ХХІ стагоддзі, што цікава гледачу і ці з'яўляюцца пагрозай для цыркаў на постсавецкай прасторы праекты кшталту "Cirque du Soleil" (прынамсі, білеты на прадстаўленні апошняга ўвосень былі раскуплены ці не ў першы тыдзень).
Далей
Дзяжурны па нумары
Ab Ovo…
Неяк прыгадалася ў Год гасціннасці… Калісьці цудоўны паэт Віця Стрыжак распавядаў у ахвотку, як у яго роднай Заспе гаспадары спрадвек сустракаюць гасцей: “З прыязнай усмешкай і сырым яйкам!” Тое яйка абавязкова трэба выпіць прама на ганку. Для замацавання, так бы мовіць, сяброўства на вякі… Адкуль хітрыя заспянцы даведаліся, што ўсё ў гэтым свеце пачынаецца ад яйка, а сканчваецца яблыкам, усё часцей цяпер — польскім ці малдаўскім? Між тым, рэчыцкія сады непадалёк ад Віцевай магілы квітнеюць увесну з шалёнай сілай… Пад час хакейнага чэмпіянату Мінск наведаюць тысячы гасцей. Ці хопіць на ўсіх такіх умоўных яек? Усмешак пры належным папярэднім трэнажы павінна хапіць.
Далей
На маю думку...
Ці быць "Берагіні"? І якой...
Мікола Козенка, этнахарэограф, аўтар ідэі, навуковы і мастацкі кіраўнік рэспубліканскіх праектаў Фестывалю фальклорнага мастацтва “Берагіня”
Больш за трыццаць гадоў таму, калі я ў сваіх праектах імкнуўся ўкараняць у практыку ідэі аднаўлення і пераймання традыцыйных мастацкіх праяў (спачатку — найперш харэаграфіі) мясцовай культуры, быў упэўнены, што гэтая праца дасць плён. Так яно і атрымалася! Па-першае, нарадзіўся і сцвердзіў сябе на Беларусі фальклорны фестывальны рух “Берагіня”. Па-другое, што паказальна, актыўна прабіваецца ініцыятыва ўваходжання ў беларускасць менавіта “знізу”. І гэта радуе.
Далей
Каментарыі (1)
Форум: гаворым пра актуальнае! Праекты развіцця
Аптымізацыя? Не. Рэканструкцыя!
Музейны рэбрэндынг як дадатковы піяр, але... прывязаны да фінансавання
І апошняя частка нашай аўтавандроўкі. Апрача Паставаў, гаворку пра культурныя брэнды якіх распачалі яшчэ ў папярэднім артыкуле, далейшымі прыпыначнымі пунктамі на маршруце сталі ўстановы культуры Мядзельскага і Вілейскага раёнаў. Забягаючы наперад, зазначым, што найбольш важкай для газетнага аналізу з’явай нам падалося развіццё музейнай справы ў Паставах і Вілейцы. Дзве вельмі розныя па сэнсавай скіраванасці ўстановы здолелі выкарыстаць усе магчымыя рэзервы для таго, каб якасна пашырыць маштабы музейнага ўплыву. Інакш кажучы, гаворка пра тое, як можна “ўзбуйніць” наяўны брэнд і прымусіць яго працаваць з падвойнай, так бы мовіць, аддачай. Але не будзем парушаць храналогію паездкі.
Далей
ІПК: Інстытут павышэння кваліфікацыі
З “Царскага Сяла” да Палаца вялікіх князёў
Напрыканцы мінулага месяца адбылося падпісанне Дамовы аб супрацоўніцтве паміж беларускім музеем “Замкавы комплекс” Мір” і музеем “Палац вялікіх князёў літоўскіх”, што не так даўно пасля рэканструкцыі адкрыўся ў Вільнюсе. Каб даведацца пра значнасць падпісання Дамовы ды ўсе перавагі ад яе для беларускага боку, карэспандэнт “К” задаў пытанні дырэктару Замкавага комплексу “Мір” Вользе ПАПКО.
Далей
Рэдакцыя плюс...
Самасць Цэслера
Калі ў сучаснай Беларусі ёсць культавыя мастакі, значыць, Уладзімір ЦЭСЛЕР — мастак культавы. Ягонае імя на слыху не першае дзесяцігоддзе: выстаўкі, узнагароды, размаітыя новыя праекты... Але ці не найважнейшым дасягненнем аўтара можна лічыць тое, што некаторыя яго візуальныя хіты ўспрымаюцца папраўдзе як “народныя”. Выпадак для цяперашняга часу, бадай, унікальны. Мэтру дызайну (“Дарэчы, метр шэсцьдзясят пяць”, — дасціпна ўдакладніў ён свой рост) ніяк не выпадае скардзіцца на брак публічнай увагі. Тым не менш, пра гэтую асобу вядома далёка не ўсё. Некаторымі сваімі гісторыямі, задумамі і ацэнкамі Уладзімір Якаўлевіч падзяліўся з рэдакцыяй “К” у новым фармаце, што мы мяркуем прадоўжыць і надалей: "Рэдакцыйная планёрка з...". Ды ў дадзеным выпадку пытанні нашых супрацоўнікаў былі хутчэй дадаткам да цікавых маналогаў, таму мы вырашылі іх апусціць.
Далей
Праекты развіцця: культура рэгіёнаў Крытычная маса
Парнат сарваўся з прывязі!..
“Бура ў ванне з глінай”, або Сапраўды “Вялікая З’ява”?
31 студзеня ў Нацыянальным гістарычным музеі Беларусі адкрылася выстаўка, а больш дакладна — інтэрактыўны выставачны праект пад загадкавай назвай “Парнат 84 — 11Б”. І адразу адзначу вось што. Па шчырасці, большасць сучасных “простых” гледачоў на выстаўках не прывыкла “ўключаць мазгі”, задавальняючыся зразумелым сюжэтам “карцінкі” і яе назвай. Месэдж, аўтарская замаскіраваная дактрына, што чытаецца паміж радкоў, у падобных творах пакуль — цяжкая праца для розуму і душы шараговага наведвальніка. Акрэсліўшы адзін з кірункаў раздуму пра падзею, зробім яе аналіз.
Далей
Каментарыі (1)
art-блог
Не плачце па ім...
“Паміж” бяздомнага мастака
Наша краіна шчодра адорана незвычайнымі асобамі. Праўда, не ўсе з іх пакуль па вартасці ацэнены сучаснікамі. Больш за тое: не ўсе яны папросту вядомыя. Мастака Валерыя Ляшкевіча ў Гомелі ведаюць хутчэй як пацешнага старога, які жыве і сілкуецца на Чыгуначным вакзале ды прадае свае карціны на ўваходзе ў знакаміты палацавы парк.
Далей
Амплітуда фарбаў. З цынамонам
Молада, але не зелена: выстаўка дваццаці мастакоў з Брэстчыны
“Сёння — гэта мы”. Так смела 20 маладых мастакоў Брэстчыны заявілі пра сябе сваімі работамі, якія экспануюцца ў нядаўна абноўленай выставачнай зале Абласнога грамадска-культурнага цэнтра.
Далей
Соцыум: праблемны аспект культуры
"Сем прыгажунь"
Два погляды на балет Нацыянальнага акадэмічнага Вялікага тэатра оперы і балета
Далей
Рэйтынг ідэй з інтэрнэт-прасторы
Музейная прастора сярод кніг
Мінская міжнародная кніжная выстаўка-кірмаш — падзея для аматараў кніг ды супрацоўнікаў айчынных бібліятэк, многія з якіх на некалькі дзён прыязджаюць у беларускую сталіцу, каб пазнаёміцца з навінкамі кнігадрукавання ды з іншымі цікавосткамі.
Далей
вяртанне імёнаў
"Як ён малюе — ніяк не разумею... Чарадзей!"
Іван Пахітонаў: “Каштоўнасць маіх карцін застанецца нязменнай”
...Такім чынам, першая сустрэча мастака з Беларуссю адбылася, мабыць, у сувязі з тым, што на Міншчыне даўно ўжо жылі родзічы ягонай былой жонкі, якія да мастака ставіліся з павагай, нягледзячы на яго сямейныя перыпетыі. Тым больш, Пахітонаў даўно жыў з малодшай сястрой Мацільды — Яўгеніяй. А яшчэ мастак ведаў, што ягоны сябра Ілья Рэпін амаль дзесяць гадоў таму купіў у мястэчку Здраўнёва, што за 16 вёрст ад Віцебска, невялічкі маёнтак, і быў вельмі задаволены: “...Край — цёплы, народ — разнастайны: ёсць беларусы (пануючае племя), палякі, літва і яўрэі!..” (з ліста да Валянціна Сярова).
Далей
Prof-партфоліа:досвед прафесіяналаў у культуры Сітуацыя
"Дык хто ў тэатры гаспадар?"-2
Мае развагі ў працяг артыкула Надзеі Бунцэвіч ў "К" № 5 за 2014 год выкліканы агульным сходам калектыву сталічнага Тэатра юнага гледача, што адбыўся ў чацвер з удзелам намесніка старшыні Мінгарвыканкама Ігара Карпенкі. Падаецца, трупа ўзяла першынства над нядаўна прызначаным дырэктарам, што паабяцаў сысці ў выпадку, калі паразуменне так і не будзе дасягнута. Урэшце, так было агучана на тым самым сходзе, які ўжо прайшоў у неацяпляльным будынку колішняга кінатэатра” Электрон”, што не функцыянуе які год і дзе размешчаны без камфорту службы тэатра. Дарэчы, сход адбываўся ў “стаячым фармаце”: прысесці ў зале экс-“Электрона” няма дзе.
Далей
Майстэрства (анты)плагіяту
Няўжо аўтарствам давядзецца падзяліцца?
Задоўга да з’яўлення драматурга Святланы Бартохавай у Інтэрнэце праз афіцыйны сайт або ў якасці карыстальніка сацыяльных сетак, знаёмыя папярэджвалі аўтара пра факты прысваення яе твораў (карацей, плагіят). Каб заявіць пра сапраўднае аўтарства і пазнаёміць прыхільнікаў паэзіі са сваёй творчасцю, Святлана, скарыстаўшыся парадай, завяла персанальную старонку на расійскім серверы з вершамі, дзе і размясціла свае творы. Праз некаторы час карыстальнікі гэтага рэсурсу пачалі пакідаць станоўчыя водгукі, каментарыі. У жыцці літаратара з’явіўся такім чынам прыемны момант зносін з віртуальнымі сябрамі. А вось пра тое, што адбылося далей, Святлана Бартохава распавяла ў сваім блогу.
Далей
На людным месцы
Мастак пра мастака
Рэжысёр, артыст, паэт, мастак Алег Вінярскі цягам трох месяцаў чытаў аповесць Ірвінга Стоўна "Прага жыцця" пра мастака Ван Гога ля мікрафона канала “Культура” Беларускага радыё. Яна амаль цалкам адпавядае фактам жыцця творцы. А выйшла ў свет кніга праз 43 гады пасля смерці мастака і заснавана на фактах, выкладзеных у трохтомным выданні яго ліставання за пятнаццаць гадоў да малодшага брата Тэа.
Далей
ART-блог: беларускае мастацтва
І тчэцца, і спяваецца...
На Маларытчыне пабывала дэлегацыя аддзела ідэалагічнай работы, культуры і па справах моладзі Брэсцкага райвыканкама. Спецыялісты наведаліся, каб не толькі паглядзець на вынікі працы, але і пераняць вопыт арганізацыі работы ва ўстановах культуры раёна.
Далей
Гістарыёграф
Звычайны сялянскі Бог…
“Адкрыццё вокнаў” з Веткі і Чачэрска
У Малой зале Нацыянальнага мастацкага музея Рэспублікі Беларусь — выстаўка “Бог сялянскі, хрысціянскі. Бабіцкая ікона”. Гэта вынік сумесных намаганняў Веткаўскага музея стараверства і беларускіх традыцый імя Ф.Р. Шклярава і Чачэрскага гісторыка-этнаграфічнага музея.
Далей
Суботнія сустрэчы
І прызыўнік, і вайсковец
Спецыяльная прэмія Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь дзеячам культуры і мастацтва
Адным з лаўрэатаў Спецыяльнай прэміі Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь стаў народны вакальны ансамбль “Памяць сэрца”, які больш за тры дзесяцігоддзі прадстаўляе нашу краіну на міжнародных фестывалях і конкурсах. За гэты час калектыў удзельнічаў у некалькіх тысячах канцэртаў — як у гарадах нашай краіны, так і ў Маскве, Туле, Смаленску, Кіеве, Харкаве. З 1997-га мастацкім кіраўніком і хормайстрам ансамбля “Памяць сэрца” з’яўляецца Галіна МАЦЯС, якая распавядае чытачам “К” гісторыю калектыву і пра яго перспектывы.
Далей
“Гледачы не дазволяць спыніць праект”
Спецыяльная прэмія Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь дзеячам культуры і мастацтва
Акрамя народнай любові і прызнання, праект тэлеканала “АНТ” “Я пяю!” стаў лаўрэатам спецыяльнай прэміі Прэзідэнта дзеячам культуры і мастацтва за значны ўклад у развіццё творчых здольнасцей таленавітых дзяцей-сірот, дзяцей-інвалідаў, дзяцей з няпоўных і шматдзетных сем’яў.
Далей
Фотасюжэт нумара
Выніковая калегія-2014
Выніковая калегія Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь адбылася ўчора ў канферэнц-зале Нацыянальнай бібліятэкі. Матэрыялы пасяджэння чытайце ў наступных нумарах газеты "Культура". Фотарэпартаж з вялікага сходу работнікаў сферы культуры і дзеячаў мастацтва прадстаўлены ў дадзеным нумары.
Далей
Бяспека жыцця
Хто ты, сусед?
З 27 студзеня па 9 лютага праходзіць рэспубліканская акцыя “Бяспечнае суседства”.
Далей
фатаграфічная калекцыя
Скарбы, знойдзеныя на памежжы
У адным альбоме і паралельнай яму веб-старонцы сабрана амаль 800 фатаграфій, якія ахопліваюць гісторыю ХХ стагоддзя на беларуска-польскім памежжы. Тут беларускія Сапоцкін, Лунна, Воўпа і Ваўкавыск, а таксама Камянец, цяперашнія польскія Кляшчэлі і Гайнаўка.
Далей
Сайт переехал на новый адрес – kultura-info.by
|
Новы нумар Рэдакцыйна-выдавецкая ўстанова Цікавосткі: варта прачытаць! Гісторыя і лёсы: культура Беларусі ад мінулага да сучаснасці |