Ці варта Трыенале быць клонам Салона?
Калі з невялікай разбежкай у часе адбываецца некалькі імпрэзаў, кожная з якіх прэтэндуе на статус падзеі года ў той ці іншай галіне, міжволі напрошваецца іх параўнанне. Так у жніўні праходзіў Рэспубліканскі конкурс “Трыенале маладых мастакоў”, а зараз адбываецца чарговы “Восеньскі салон з “Белгазпрамбанкам”. І першая, і другая імпрэзы насамрэч вельмі важныя падзеі ў сферы культуры. Можна, канешне ж, абмежавацца падзякай арганізатарам і Трыенале, і Салона за руплівасць, за неабыякавасць да лёсу маладых творцаў, і не лезці ў нетры аналітыкі і параўнанняў, якія камусьці могуць падацца некарэктнымі. Але па сутнасці гаворка ідзе не столькі пра дзве канкрэтныя выставы, а пра магчымыя перспектывы беларускага мастацтва: будзе яно развівацца праз дзяржаўную падтрымку, адштурхоўваючыся ад нацыянальнай ідэі і інтарэсаў шырокай грамады ці пойдзе рынкавым шляхам, арыентуючыся на не заўжды выхаваны густ пакупніка.
Далей