Аптымізм “неперспектыўнага” мястэчка
Здаралася, прыязджаў я з “рэгіянальных камандзіровак” з настроем ніжэй за сярэдні. Быццам бы і ўстановы культуры ў такіх “глыбінках” дзейнічаюць, і працуюць у іх падзвіжнікі, але часам апускаўся я ў атмасферу гнятлівую — з-за розных абставінаў. У паселішчы, гаворка пра які пойдзе далей, таксама ўсё не без навальнічных аблокаў, але да іх наяўнасці кіраўніцтва мясцовай культуры ставіцца, ва ўсякім разе, без панікі, па-філасофску. І разводзяць яны хмары сваімі працавітымі рукамі...
Далей