Крытык і тэатр: хто каго?
Тыдзень, безумоўна, прайшоў для культурнай грамадскасці сталіцы (і не толькі, бо былі запрошаны кіраўнікі тэатраў з рэгіёнаў!) пад знакам прэм’еры “Пана Тадэвуша” паводле Адама Міцкевіча ў Нацыянальным акадэмічным тэатры імя Янкі Купалы. Аналіз спектакля чытайце ў наступных нумарах “К”. Пакуль жа пагаворым пра новы тып узаемаадносін тэатра і крытыкаў, які стаў практыкавацца ўсё часцей. На азначаную прэм’еру, як і на грамадскі прагляд напярэдадні, змаглі патрапіць не ўсе журналісты. Хтосьці на ўсялякі выпадак за месяц набываў квіток, хтосьці — “прасочваўся” любымі магчымымі спосабамі, толькі не праз афіцыйнае запрашэнне з боку самога тэатра. Яго, як і любой інфармацыі, проста не было. Паўтаруся, як і звестак адносна наведвання прэсай і крытыкамі самой прэм’еры, пастаўленай, вядома ж, за бюджэтныя сродкі, так і, што найбольш дзівіць, грамадскага прагляду спектакля.