art-блог № 42 / 1220 за 2015-10-17
“Сімфоніі” Мая
Персанальную выстаўку народнага мастака Беларусі Мая Данцыга ў Нацыянальным мастацкім музеі, прымеркаваную да яго 85-годдзя, можна без перабольшвання прылічыць да значных падзей духоўнага жыцця краіны. Яна (у які раз!) паказала Данцыга як майстра першай велічыні, як жывую легенду савецкага і постсавецкага мастацтва, і, што самое галоўнае, як творцу, што здолеў ва ўсіх складаных спробах праверыць станковую карціну на трываласць захаваць культуру жывапісу.
Далей
|
Свет у… "БТР"
“БТР” — так называецца арт-праект, які з 6 кастрычніка працуе ў Цэнтры сучасных мастацтваў. У кароткім прэс-рэлізе сказана, што абрэвіятуру “БТР” можна расшыфраваць у двух варыянтах: па-першае, гэта “бюро творчых работ” (удзельнікі — члены бюро творчай секцыі манументальнага мастацтва БСМ) — што правільна; па-другое, “БТР” — гэта абрэвіятура ад назвы браніраванай транспартна-баявой машыны, якая перамяшчаецца на васьмі колах і, зразумела, пакідае след-каляіну. І, як зноў жа сцвярджаецца ў прэс-рэлізе, таксама кожны з васьмі мастакоў “сваёй творчасцю пакіне ўласны след-каляіну ў мастацтве”. Ну, каму што бліжэй…
Далей
|
Аўдыя & Відэа-19
Вераснёўскія аўдыя/відэаработы айчынных выканаўцаў рэцэнзуюць гітарыст гуртоў “Палац” і “Крама” Сяргей ТРУХАНОВІЧ (A.) і спецыяльны карэспандэнт газеты “Культура”, музычны крытык Алег КЛІМАЎ (B.).
Далей
| |
№ 40 / 1218 за 2015-10-03
“Развітанне…” і сустрэча
Кульмінацыяй урачыстасцей да 250-годдзя Міхала Клеафаса Агінскага стаўся дзень яго народзінаў 25 верасня. Вечарына ў Беларускай дзяржаўнай філармоніі “Час Агінскага: таленты і геніі”, якая вянчала фестываль “Год Агінскага ў Залессі”, утрымлівала і навуковы падыход, і відовішчнасць, і прэм’еры як адноўленых твораў даўніны, так і сучасных, прымеркаваных да юбілею.
Далей
|
“Мяне няма” або “Быў. Ёсць. Буду”?
250-м угодкам з дня нараджэння Міхала Клеафаса Агінскага ў Мінску прысвечаны дзве выстаўкі. Пра адну з іх, што праходзіць у сталічным Палацы мастацтва і мае назву “Паланэз”, “К” пісала ўжо ў мінулым нумары. Менавіта яна мае статус галоўнай мастацкай падзеі ў кантэксце юбілейнага года. Другая выстаўка ладзіцца ў мінскай творчай прасторы “Цэх”. Яе назвалі “250”.
Далей
|
У рэшце "арТРЭШтак"
Праект “арТРЭШткі” ўяўляе з сябе выстаўку мастацкіх інсталяцый ХІ Нацыянальнага фестывалю архітэктуры “Мінск-2015”, якую і да гэтага часу можна пабачыць наўпрост на вуліцы Герцэна, што ў гістарычным цэнтры Мінска. Афіцыйныя “гаспадары” гэтай часткі гарадской прасторы папрасілі пакінуць творы яшчэ на пэўны час пасля заканчэння фестывалю — і, зразумела, мастакі не змаглі адмовіць.
Далей
| |
№ 39 / 1217 за 2015-09-25
Іпастасі “Паланэза”
Бягучы год абвешчаны UNESCO годам Міхала Клеафаса Агінскага. Да яго 250-годдзя ў нашай краіне адбываюцца афіцыйныя мерапрыемствы і культурныя акцыі. У гэтым шэрагу — і Рэспубліканская мастацкая выстаўка “Паланэз”, дзе экспануецца каля 250 работ больш як 160 аўтараў з розных рэгіёнаў Беларусі. Праходзіць выстаўка ў сталічным Палацы мастацтва. На ёй прадстаўлены жывапіс, графіка, скульптура, узоры дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва. Сярод аўтараў — Леў Гумілеўскі, Анатоль Кузняцоў, Мікалай Бушчык, Рыгор Сітніца ды іншыя добра вядомыя аматарам мастацтва творцы. Некаторыя аўтары прадставілі карціны, графічныя аркушы і скульптуры, адмыслова створаныя да юбілею славутага кампазітара, іншыя — работы даўніх гадоў, якія пасуюць тэме і зместу дадзенай культурнай акцыі. Кожная рэспубліканская выстаўка, незалежна ад тэматыкі, гэта дэманстрацыя мастацкага патэнцыялу Беларусі. Гэтая — не выключэнне. Я не стаўлю пад сумнеў прафесіяналізм большасці ўдзельнікаў выстаўкі, але ж мушу канстатаваць, што зразумець і ўвасобіць у мастацкім творы такую постаць, як Міхал Клеафанс Агінскі, дадзена не ўсім.
Далей
|
№ 38 / 1216 за 2015-09-19
Каханыя-родненькія нашы купалаўцы
95-цігадовы ўзрост, магчыма, адчувальны для чалавека, але ні ў якім разе не для тэатра. Купалаўскі сёння — свежы, бурлівы, самаўпэўнены, нібы падлетак. У той жа час па-даросламу іранічны, поўны лоску, годнасці і лірыкі.
Далей
|
№ 37 / 1215 за 2015-09-12
Дык усё ці нічога?
З Францыяй Рэспубліканскі тэатр беларускай драматургіі пасябраваў, падобна на тое, даўно і надоўга. Чарговым вынікам супрацоўніцтва стаў праект “Тэатральны ваяж ІІ”. Як і ўсялякую пастаноўку, яго можна падзяліць на дзве часткі: уласна працэс падрыхтоўкі (больш падрабязна пра яго — у “К” № 35) і тое, што атрымалася.
Далей
|
Назад
|
Цікавосткі: варта прачытаць! Гісторыя і лёсы: культура Беларусі ад мінулага да сучаснасці
|