Уявіце, што ў вашым жыцці супалі дзве акалічнасці: вы нарэшце даспелі да таго, каб змяніць кансерватыўны інтэр’ер вашага жытла на больш сучасны і камфортны, і ў вас з’явіліся “лішнія” грошы, якія можна скарыстаць на гэту справу. Пасля таго, як прынцыповае рашэнне па мадэрнізацыі побыту прынята, вы, хутчэй за ўсё, заглыбляецеся ў сеціва для пошуку ўзораў, здольных вас зацікавіць і натхніць. Наступная стадыя — выправа на будаўнічы рынак і ў салоны мэблі, каб набыць для матэрыялізацыі ўпадабанай вамі канцэпцыі канкрэтныя рэчы паводле каталогаў фірм-вытворцаў. Хтосьці робіць усё гэта сам, хтосьці даручае дасведчанаму адмыслоўцу, але сутнасна і працэс, і вынік ад гэтага не змяняюцца. Свой побыт мы звычайна кампануем з ужо гатовых элементаў. Мала хто замаўляе мастаку ці дызайнеру ўнікальную распрацоўку, аздабляе свой побыт рэчамі, што будуць існаваць у адным экзэмпляры. Прычым, не таму, што грошай не стае, бо яны ў дадзеным выпадку — другасны чыннік. Вызначальнымі тут з’яўляюцца стэрэатып мыслення, псіхалагічная арыентацыя на эстэтычны стандарт, на раскручаны брэнд.

Беларусь самым бліжэйшым часам стане яшчэ больш адкрытай для іншаземцаў. Згодна з Указам Прэзідэнта Беларусі ад 9 студзеня бягучага года № 8 “Аб усталяванні бязвізавага парадку ўезду і выезду замежных грамадзян”, на тэрыторыі краіны змогуць знаходзіцца без віз тыя замежнікі, якія прыехалі да нас праз пункт пропуску “Нацыянальны аэрапорт Мінск” на тэрмін не большы за пяць сутак. Такім ільготным становішчам могуць скарыстацца грамадзяне 80 краін. Дакумент, да слова, уступіць у дзеянне літаральна праз некалькі тыдняў. Але што з таго займеюць установы сферы культуры і ці гатовы яны да прыёму замежных гасцей?

Бюджэтны рубель, як вядома, даволі часта сёння падмацоўваецца пазабюджэтным, а таксама — грантавым рублём, і гэтую аксіёму, відаць, ведаюць цяпер ва ўсіх аддзелах і ўстановах культуры Беларусі. Праўда, мінулы год ў плане праектнай дзейнасці быў, можна сказаць, пераходным, бо адны праграмы з Еўрапейскім Саюзам і Арганізацыяй Аб’яднаных Нацый ужо паспяхова завяршыліся, а наступныя толькі пачынаюцца. Таму на пачатку 2017-га многія культработнікі краіны або падаюць, або ўжо падалі на гэтыя новыя грантавыя праграмы свае заяўкі, а цяпер чакаюць на іх станоўчых ці адмоўных адказаў.

У Беразіно прайшоў юбілейны Х Абласны фестываль народных тэатраў “Бярэзінская рампа”. Атмасфера свята, гасціннасць гаспадароў, безліч намінацый і прызоў, цудоўная арганізацыя, шыкоўная “трыумфальная арка” ў выглядзе адметнага тэатралізаванага адкрыцця і бліскучага гасцявога спектакля закрыцця — усё гэта памножылася на праблемы развіцця аматарскіх калектываў. Што ж маем у выніку — а галоўнае, на перспектыву?

24 лістапада ў справе Асмалоўкі замест кропкі быў пастаўлены чарговы пытальнік. На пасяджэнні Рэспубліканскай навукова-метадычнай рады па пытаннях гісторыка-культурнай спадчыны разглядалася прапанова грамадскай арганізацыі “Гісторыка” аб наданні гэтым двум мінскім кварталам статусу помніка. Пасля непрацяглай дыскусіі яе адправілі на дапрацоўку.