Культура - Погляд з XXI стагоддзя

Наведайце таксама старонкi:

Штотыднёвая грамадска-асветнiцкая газета
Выдаецца з кастрычнiка 1991 года

Вайсковыя могілкі ў Мінску вось ужо каторы тыдзень з’яўляюцца прычынай і месцам канфлікту. Камунальныя службы працягваюць свае працы па, як яны лічаць, добраўпарадкаванні некропаля, замяняючы старыя арыгінальныя надмагіллі на стандартныя пліты. А грамадскія актывісты — і, зрэшты, многія простыя мінчукі — бяруць слова “добраўпарадкаванне” ў двукоссі і перакананыя, што яго было б дарэчы замяніць на іншае — руйнаванне. А таму спрабуюць уратаваць хаця б тое, што яшчэ магчыма. Пабываўшы на цвінтары, ты разумееш, што гэтае месца мае выключную ролю не толькі ў гісторыі Мінска. Яно вельмі шчыльна знітавана і з асабістымі гісторыямі многіх яго жыхароў. Толькі вось ці ўлічылі гэта тыя, хто вырашыў навесці тут прыгажосць?

Галоўная / Погляд з XXI стагоддзя

Погляд з XXI стагоддзя

№ 9 / 1292 за 2017-03-04

"Перабудова" ды кабіна Неферціці

1988 год, Парыжскі аўтасалон. Сенсацыяй стала распрацоўка беларускіх дызайнераў — аўтацягнік МАЗ-2000 пад гордым імем “Перабудова” (падзеі ж адбываліся ў разгар перабудовы, якая тады натхняла савецкіх людзей). Аўтамабіль жа і сапраўды быў незвычайным.

Далей

№ 8 / 1291 за 2017-02-25

Лабараторыя народнага мастака Івана Міско

22 лютага споўнілася 85 гадоў народнаму мастаку Беларусі Івану Міско. Пра гісторыю стварэння яго знакамітых работ распавядзе кніга, якую паэт Фёдар Баравы зараз піша пра Івана Якімавіча. Літаратар прапанаваў “К” пазнаёміць чытачоў з адным з яе раздзелаў, прысвечаным стварэнню Міско помніка рускаму пісьменніку Сяргею Аксакаву. Названы фрагмент мы прыводзім з некаторымі скарачэннямі.

Далей

№ 52-53 / 1282-1283 за 2016-12-24

Клічаўскія тайны

Дзякуючы паланісту Алегу Палянскаму мне ў рукі трапілі вытрымкі з рамана Фларыяна Чарнышэвіча “Надберазінцы”. Твор напісаны па-польску, малавядомы ў Беларусі, ні на беларускую, ні на рускую мовы не перакладаўся. Аднак дзеянне рамана пачынаецца ў Бабруйскім павеце (частка, што цяпер уваходзіць у склад Клічаўскага раёна) 1910-х гадоў. Тэкст уражвае дакладнасцю апісанняў, рэгіянальнымі беларускімі слоўцамі ў польскай транскрыпцыі. Аўтабіяграфічны раман, напісаны па дзіцячых і юнацкіх успамінах аўтара, з’яўляецца каштоўнай крыніцай па этнаграфіі і гісторыі сённяшняга Клічаўскага раёна. Прапаную вытрымкі з “Надберазінцаў” ва ўласным перакладзе з польскага выдання 2014 года.

Далей

Ратаванне скарбаў

Намаганнямі беларускіх навукоўцаў падчас спецыяльных экспедыцый 1990-х гадоў удалося сабраць і захаваць шматлікія помнікі этнаграфіі, узоры дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва забруджанага пасля чарнобыльскай катастрофы рэгіёна. Усё гэта аформілася ў адмысловы фонд пры аддзеле старажытнабеларускай культуры Цэнтра даследаванняў беларускай культуры, мовы і літаратуры Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі. Сёлета з "К" сваімі ўспамінамі пра экспедыцыі ў тыя мясціны падзяліўся адзін з іх кіраўнікоў Міхаіл Філістовіч (у "К" № 18). Цяпер жа, напрыканцы года, калі мы прыгадвалі 30-годдзе чарнобыльскай бяды, яшчэ адзін багаты на факты матэрыял. Засяродзімся ў ім менавіта на згадках пра самі экспедыцыі.

Далей

№ 50 / 1280 за 2016-12-10

Адзінаццаць гадоў, якія змянілі ўсё

У гэтыя снежаньскія дні ёсць добрая нагода ўзгадаць тых, хто стаяў ля вытокаў сучаснага фондавага збору Нацыянальнага гістарычнага музея Рэспублікі Беларусь. 60 гадоў таму, 15 снежня 1956 года, выйшла распараджэнне Савета Міністраў БССР аб Арганізацыйнай групе па стварэнні Дзяржаўнага музея БССР. Дзеля таго, каб зразумець сутнасць і значэнне гэтай падзеі, неабходна ўзгадаць папярэдні, вельмі складаны этап станаўлення Нацыянальнага гістарычнага музея.

Далей

№ 49 / 1299 за 2016-12-03

Міцкевіч - Рэйтан - Касцюшка

“Зямля наваградская! Край мой родны! / Славутага пяра Трамбецкага ты годны! […] / Адсюль Міндоўг — на поўнач — нёс грамы праз далі, / Моц рымскіх сэрцаў тут Рэйтаны гартавалі…” Гэтыя радкі недакладнага перакладу першай і недапісанай паэмы Адама Міцкевіча “Бульба” ўсё ж у дакладнасці перадаюць яго любоў да роднай наваградскай зямлі, глыбокую пашану не толькі да першага ўладара Вялікага Княства Літоўскага, але і да Тадэвуша Рэйтана, знакамітага пасла на сойм 1773 — 1775 гадоў — у наш час забытага на Бацькаўшчыне героя, чыё імя ўсё ж вяртаецца з нябыту.

Далей

№ 48 / 1288 за 2016-11-26

Імправізацыя даўжынёй у тысячагоддзе

Валерый Дайнэка стаў з украінскай даследчыцай фальклору, філолагам, PhD Анжэлай Гергель сааўтарам кнігі “Тыя, хто ажыўляюць міфы”. Цяпер гатовая і другая кніга (абедзве выйшлі ў Кіеве і, лічы, недаступныя нашаму чытачу) з удзелам заслужанага артыста Рэспублікі Беларусь, вакаліста ансамбля “Беларускія песняры”. “К” пагартала старонкі выдання і даведалася, чаму зробленыя Дайнэкам падчас працы ў ансамблі “Песняры” аранжыроўкі ён лічыць хутчэй самастойнымі творамі, як размяжоўвае народную музыку і сучасную пры звароце да фальклору, а таксама пра тое, чым сэр Род Сцюарт датычны да знакамітай “А дзе была вуціца”. Перад вамі — вытрымкі з выдання.

Далей

№ 46 / 1276 за 2016-11-12