Яўстах Піевіч Тышкевіч сёння прадстаўлены ў энцыклапедычных выданнях як “гісторык, археолаг, этнограф, краязнаўца”. Адтуль можна даведацца, што ён прыклаў намаганні да ўзбагачэння археалагічнымі артэфактамі “прыватнага музея” ў Лагойску, а таксама з’яўляўся фактычным стваральнікам Віленскага музея старажытнасцяў. Тым не менш, музейная дзейнасць графа Тышкевіча ўяўляе маладаследаваны бок яго біяграфіі. Асабліва гэта тычыцца фармавання разумення музея і музейнай дзейнасці, "уваходжання" ў прафесію.

Улетку 1942 года, калі фашысцкія полчышчы рваліся да Сталінграда, а савецкія войскі вялі кровапралітныя абарончыя баі, у Маскве Цэнтральны Камітэт КП(б)Б прымае рашэнне аб стварэнні Камісіі па гісторыі Айчыннай вайны для збору, сістэматызацыі, захоўвання і прапаганды дакументаў па гісторыі вайны. Узначаліў Камісію сакратар ЦК КП(б)Б Цімафей Гарбуноў. У склад яе ўвайшлі гісторык Іван Краўчанка, намеснік начальніка Беларускага штаба партызанскага руху Іван Крупеня, пісьменнік Міхась Лынькоў, сакратар ЦК КП(б)Б Уладзімір Малін, сакратар ЦК ЛКСМБ Сяргей Прытыцкі, начальнік упраўлення культпрасветустаноў СНК БССР Еўдакія Уралава. Непасрэдную работу па зборы матэрыялаў вялі навуковыя супрацоўнікі пад кіраўніцтвам адказнага сакратара Камісіі Васіля Стальнова, у далейшым першага дырэктара Беларускага дзяржаўнага музея гісторыі Вялікай Айчыннай вайны.