Тэма нумара. Тэатр без межаў
Уладзімір РЫЛАТКА: "Месца ў тэатральным сусвеце"
Кожны фестываль павінен быць з’явай -- як у мастацтве, так і ў грамадскім жыцці. Кожны мастацкі форум павінен быць даступным шырокім колам грамадства, шырока асвятляцца ў СМІ, найперш тэлебачаннем. Каштоўнасць фестывалю ўзрастае, калі на яго прыязджаюць творчыя сілы з розных краін. Гэта дае спажыву для роздуму і спрыяе развіццю культуры ўвогуле. І беларускай, у прыватнасці...
Далей
|
Валерый РАЕЎСКІ: "Шырока расчыняем дзверы"
Мы, дзеячы беларускага тэатра, часцей за ўсё чэзнем у адсутнасці зносін адно з адным. Таму і мэта Міжнароднага тэатральнага фестывалю «Панарама» -- адзіная. Прынамсі, ягоныя арганізатары ўсё робяць для таго, каб у нас была магчымасць і сябе паказаць, і на ўсё лепшае ў тых, хто прыехаў да нас, паглядзець.
Далей
|
Віктар БАБАРЫКА: "Дэфіцыт суперажывання"
Наш банк -- генеральны партнёр «Панарамы». Што папярэднічала гэтаму рашэнню? Канкрэтызацыя банкаўскай місіі. Яшчэ колькі гадоў таму мы, нацэленыя на работу з недзяржаўным сектарам эканомікі, прыйшлі да высновы: Белгазпрамбанк павінен садзейнічаць фармаванню ў рэспубліцы сярэдняга класа. Таму турбуемся не толькі пра эканамічны складнік. Адчуваем да ўсяго і нашу невымерную сацыяльную адказнасць перад грамадствам. Маю на ўвазе і дабрачынныя праграмы, і дапамогу ў развіцці культуры і мастацтва.
Далей
|
Вадзім ДАПКЮНАС: " Фестываль -- не толькі свята"
Фестываль -- гэта заўжды адказны і нялёгкі клопат. Галоўная задача арганізатараў -- задаволіць шматлікія і разнастайныя густы прыхільнікаў тэатра.
За звыклымі словамі «ідзе напружаная праца» -- вялікі пласт планамернай творчай, арганізацыйнай, вытворча-пастановачнай, інфармацыйна-рэдактарскай і адміністрацыйнай работы.
Далей
|
Анжэла Крашэўская: "Лішніх квіткоў няма"
Летась, калі ішоў «Фестываль фестываляў» і тэлебачанне здымала спектаклі, якія прывёз Дзмітрый Уласаў, -- заканамерным прагучала пытанне ад тэлевізійшчыкаў: «А на “Панараму” вы забыліся?» Безумоўна, не! Менавіта яна засталася ў памяці аматараў і прафесіяналаў сцэны, здолела стаць у пэўнай ступені знакавай падзеяй. Натуральна і тое, што прага зрабіць Мінск фестывальным горадам не знікала ў нас ніколі. І шлях да ажыццяўлення мары бачыцца адзіны -- годна правесці трэцюю «Панараму», каб надаць наступным тэатральным фэстам статус перыядычнага міжнароднага мерапрыемства самага высокага ўзроўню і па форме, і па змесце…
Далей
|
Аляксей Дудараў: "Жывое мастацтва"
Тэатр пачаўся тады, калі ў людзей з’явіліся абрады, рытуалы, звычаі…
Элементы тэатра прысутнічаюць ва ўсіх сферах нашага існавання. Часам яны робяцца настолькі арганічнымі і неабходнымі, што прымаюцца намі як само жыццё, яго глыбінная сутнасць, без якой няма адчування гэтага жыцця альбо яно спрошчанае і няпоўнае. Менавіта таму тэатр вечны, тэатр неўміручы, тэатр, як і сам чалавек, бясконцы і да канца неспазнавальны.
Далей
|
Рычард Смольскі: "Рухавік творчага развіцця"
Даўно пераканаўся, што тэатральныя дзеячы -- людзі не толькі станоўчай духоўнай ментальнасці, але яшчэ і даволі вынаходлівыя, якія з любой складанай сітуацыі заўсёды знойдуць выйсце. Сведчаннем таму -- шматвяковая гісторыя айчыннага тэатра, у тым ліку і гісторыя сучасная.
Далей
|
Віктар КУРАШ: "Пад знакам духоўнай еднасці"
Тэатр, сапраўды, не мае межаў. І гэта хутчэй не прасторавая адметнасць, а пазнака духоўнай еднасці служыцеляў і прыхільнікаў сцэны ва ўсіх кутках свету. Тэатр, на маю думку, павінен апярэджваць час, творча пераасэнсоўваць яго, пераствараць і насычаць дабрынёй.
Далей
| Назад
|
|