Post factum
Утульная Еўропа і загадкавы Усход
Вікторыя Каваленчыкава стала адной з удзельніц выставы «Свет жанчын», якая адбылася ў Нацыянальным мастацкім музеі Беларусі. Экспазіцыя была прысвечана маладосці, жаноцкасці і прыгажосці. Творчасць В.Каваленчыкавай у асноўным прадстаўлялі яе апошнія работы.
Далей
|
Гульні ўсе ўзросты падуладны…
У залах Музея сучаснага выяўленчага мастацтва ўлетку прайшла выстава «Арт-лялькі» -- сумесны праект 11 мастакоў, у якім гэтая дзіцячая забаўка была прадстаўлена досыць нечакана. «Гульня», якую меркавалі весці экспанаты выставы, мела не побытавы, а быццёвы характар: гэта жывапіс, аб’екты, скульптура, інсталяцыя, відэа-арт, коміксы, «fachion»-фатаграфія і нават манументальнае мастацтва.
Далей
|
Паэт і муза
Радыётэатр заўсёды карыстаўся папулярнасцю ў самых шырокіх колах насельніцтва. Гаворка пра асаблівую форму творчасці, дзе мастацкае слова набывае максімальна выразны і глыбокі сэнс. Тут усё, як на далоні -- і культура сцэнічнай мовы, і вартасці літаратурнай першаасновы. Словам, ніяк не схавацца за нейкімі сцэнаграфічнымі альбо пластычнымі навацыямі. З гэтай прычыны кожная прэм’ера ў радыётэатры -- падзея выключна адметная і выклікае розгалас не толькі ў мастацтвазнаўцаў.
Далей
|
У пошуках самасці
Зірнеш на беларускі тэатральны рэпертуар апошніх сезонаў -- і міжволі думаеш, што дзяржаўныя тэатры і прыватныя антрэпрызы цалкам памяняліся ролямі і месцам у грамадстве. Дзяржаўныя і нацыянальныя з галавою кінуліся ў пошукі забаўляльнага мастацтва: маўляў, сучасны глядач прыходзіць у тэатр, каб забыцца на свае будзённыя клопаты, весела правесці час і выйсці з незатлумленай галавой.
Далей
|
Талент + грошы = ?
У музычным жыцці краіны адбыліся дзве цікавыя падзеі, спалучаныя імем аднаго кампазітара -- Уладзіміра Кандрусевіча.
Далей
|
Шчымлівыя аповеды пра Заслаўе
Заслаўе -- адзін з найстарэйшых гарадоў Беларусі -- прыцягнула ўвагу фотамастака Валерыя Вядрэнкі. Гісторыя горада, яго сённяшні дзень і, як ні парадаксальна, тыповасць знайшлі сваё адлюстраванне ў серыі фотаздымкаў, дзе аб’яднаны і сінтэзаваны пачуцці, думкі, уражанні аўтара. Серыя, якая з поспехам была прадэманстравана ў Гісторыка-культурным запаведніку «Заслаўе», разнастайная па тэматыцы, па эмацыянальнай і псіхалагічнай напружанасці, багатая па колеры.
Далей
|
Нябесная «Аіда»
Ці пашчасціла вам калі адчуць прастору сцэны як жывую? Падчас рэпетыцый ці, можа, спектакляў? Гэта рэдка каму ўдаецца. Але ёсць час, нейкі дзіўны «час сцэны» -- у прамежку паміж ранішняй рэпетыцыяй і вячэрнім спектаклем, -- калі музыканты, схаваўшы інструменты ў футаралы, ціха гамонячы, развітваюцца да вечара; калі дырыжор, закрыўшы партытуру і лёгка саскочыўшы з подыума, раздае апошнія заўвагі салістам; калі ўсе неяк хутка знікаюць.
Гэты час -- час таямніцы і глыбіні, нябачнага ўмельства і высокай прысутнасці. Яшчэ яго называюць Часам стварэння.
Строгая чарада крэслаў і пультаў. Прыхінутыя да сцяны маленькія галовы грувасткіх кантрабасаў. Выгінастыя бакі літаўраў. Перакуленая валторна. Нотныя партыі. Партытура на дырыжорскім узвышэнні. Партытура Джузэпе Вердзі. Опера «Аіда».
Далей
|
Фольк, брэйк і новы танец
Беларускі універсітэт культуры і мастацтваў правёў чарговы фестываль «Арт-мажор». Сярод шматлікіх фестывальных імпрэз вялікі поспех, як заўсёды, мелі канцэрты кафедры харэаграфіі, якая сёлета прадставіла дзве аншлагавыя праграмы: вечар сучаснай харэаграфіі «Новы танец» і святочны канцэрт, прымеркаваны да 30-годдзя кафедры.
Далей
|
Ніці злучаюць...
У залах Полацкай мастацкай галерэі распачаўся міжнародны праект мастацкага тэкстылю «Беларусь -- Літва». Падобныя выставы рэдка ўбачыш у залах нашых галерэй, часцей мы сустракаемся з экспазіцыямі народнага і самадзейнага мастацтва. Але чалавеку, які працуе творча, важна бачыць свае работы ў розных экспазіцыях, а асабліва -- на міжнародных біенале і конкурсах. Бо пытанне пра тое, як выглядае беларускае мастацтва ў міжнародным кантэксце, хвалюе не толькі мастацтвазнаўцаў, але і саміх мастакоў.
Далей
| |
Назад
|
|