Кавалак мора
Цытрынавая кофтачка ладна абцягвае цела, чорная спадніца-пачак. Прыгожая бландынка то іграе на бліскучым аранжавым барабане, то маўкліва размотвае цэлафан, прыхоплены з сабой: сюды-туды — і так не падабаецца, і гэтак… «Я так марыла жыць каля мора», — скажа яна, калі, нарэшце, кіне «гуляцца».
Далей