Выстава «Новы час», якая адбылася ў Рэспубліканскай мастацкай галерэі «Палац мастацтва» ў ліпені 2008 года, шырока прадставіла творчасць выпускнікоў мастацкага факультэта 2002—2007 гадоў. Арганізатарамі выступілі Міністэрства культуры,
Беларуская дзяржаўная акадэмія мастацтваў, Беларускі саюз мастакоў. Экспазіцыю склалі сто трыццаць работ шасцідзесяці аўтараў.
За вядомым мастацкім тэрмінам «жанр» (ад франц. «genre» — род, від) паўстае больш як пяцісотгадовая гісторыя еўрапейскага жывапісу, графікі, скульптуры. У нашым сучасным разуменні жанрамі называюцца ўнутраныя падраздзяленні пэўных відаў мастацтва, якія адрозніваюцца адно ад аднаго па тэмах, аб’ектах і формах адлюстравання. Жанры спрыяюць больш глыбокаму пранікненню ў свет аб’ектыўнай
матэрыяльнай рэчаіснасці, дапамагаюць выпрацаваць неабходныя для гэтага выразныя сродкі.
Сотні эскізаў, тысячы дотыкаў пэндзлем або разцом, выпрабаванне ідэй «на трываласць» і пошукі галоўнага... Адоранасць, спалучаная з прафесійным майстэрствам, закладзеным настаўнікамі за гады вучобы, можа дапамагчы маладому мастаку пераадолець цяжкасці, амаль непазбежныя ў пачатку самастойнага шляху, захаваць натхненне і настойлівасць.
З рэдакцыйнага «круглага стала»
Найбольш складаная для вызначэння ўласцівасць фатаграфіі — гэта яе мастацкасць. што такое вобраз у дачыненні да здымка? Гэта не толькі знешнія артэфакты, адлюстраваныя ў ім. Дакладнасць перадачы падзей даўно ўжо стала неаддзельнай ад эстэтычнага, эмацыйнага боку твора. І менавіта такая якасць робіць святлапіс унікальным відам творчасці.
«Кіно вышэй за мастацтва, кінематограф — гэта не жыццё і ніяк не можа існаваць як “адлюстраванне жыцця”. Гэта асобная форма быцця, паміж Богам і чалавекам...»
Так фармулюе ўласны творчы маніфест расійскі рэжысёр Аляксандр Сакураў, госць Мінскага міжнароднага кінафестывалю «Лістапад», які праходзіў з 15 па 22 лістапада.
Дакументальны конкурс на Мінскім міжнародным кінафестывалі праводзіўся другі год запар. На жаль, сярод шматлікіх падзей «Лістапада» неігравыя паказы амаль згубіліся. СМІ ў сваіх рэпартажах асноўнае месца аддавалі ігравому конкурсу ў кінатэатры «Кастрычнік», а дакументальныя сеансы ў невялічкай, на паўсотні чалавек, падземнай зале «Цэнтр-відэа» зноў засталіся па-за ўвагай.