Post factum Лістапад 2008г.
Стойкія салдацікі ў музыцы і ў рэальнасці
«Стойкі алавяны салдацік».
Музычны спектакль для дзяцей
паводле Ханса Крысціяна Андэрсена.
Кампазітар Марына Марозава.
Дырыжор Марына Траццякова.
Музычны кіраўнік пастаноўкі Аляксей Шут.
Музычная капэла «Санорус».
Далей
|
Ігар Лучанок. Выбранае
«Жытнёвы звон».
Нацыянальны акадэмічны народны аркестр Рэспублікі Беларусь імя Іосіфа Жыновіча.
Дырыжор Аляксандр Крамко.
Аўтар праекта і вядучая Вольга Брылон.
Беларуская дзяржаўная філармонія.
Далей
|
Фантом мюзікла
«Рускі фантом».
Мюзікл у дзвюх дзеях
па матывах рамана Аляксея Талстога «Гіпербалоід інжынера Гарына».
Музыка Ігара Левіна (Расія).
Лібрэта Васіля Пучаглазава (Расія).
Музычная і літаратурна-сцэнічная рэдакцыя Аляксея Ісаева.
Рэжысёр-пастаноўшчык, музычны кіраўнік пастаноўкі, аўтар сцэнаграфіі Аляксей Ісаеў.
Балетмайстар-пастаноўшчык Галі Абайдулаў (Расія).
Мастак па касцюмах Таццяна Каралёва (Расія).
Хормайстар-пастаноўшчык Святлана Пятрова.
Беларускі дзяржаўны музычны тэатр.
Далей
|
Зона даверу
«Фокусная адлегласць».
Рэжысёры Андрэй Куціла, Раман Рамашка.
Аператар Андрэй Куціла.
Беларуская дзяржаўная акадэмія мастацтваў, відэастудыя «SVS» Беларускага дзяржаўнага універсітэта.
2008 год.
Далей
|
Кастрычнік 2008г.
Віцебск, Мінск, Малевіч і іншыя…
Мастацкае спаборніцтва двух беларускіх гарадоў — Мінска і Віцебска, хай сабе і ўмоўнае, існуе. Вядомасць асобных нашых нявіцебскіх творцаў справы не мяняе: для мастацкага свету Беларусь — гэта перад усім Віцебск. Для сусветнай славы яму дастаткова было імені Марка Шагала, але лёс адарыў горад больш шчодра. Якое сузор’е: Лісіцкі, Цадкін, Малевіч!
Далей
|
Канферанс гувернанткі
Жанчына, якая не ведае, ні хто яна, ні адкуль, ні колькі ёй гадоў, і пры гэтым вылучаецца досыць відавочнай андрагіннасцю — Яе Вялікасць Экзістэнцыйная Самота…
Далей
|
Травень 2008г.
Рытмы паўночнага ззяння
Напрыканцы казкі Андэрсена «Снежная каралева» Кай і Герда сустракаюцца ў месцы, якое, па апісанні вялікага датчаніна, нагадвае бязмежныя далечыні касмічнай прасторы: «Сотні вялізных асветленых паўночным ззяннем залаў цягнуліся адна за адной […] Як холадна, як пустэльна было ў гэтых белых ярка-зіхоткіх палацах!» Але кожны чалавек сам па сабе і ёсць Сусвет, які змяняецца ў залежнасці ад індывідуальных пачуццяў і ўчынкаў.
Далей
|
Пластыка цнатлівая і куртуазная
Дзве персанальныя выставы скульптуры i графiкi Андрэя Асташова былі наладжаны ў Нацыянальным мастацкім музеі Рэспублікі Беларусь і яго філіяле ў Магілёве -- Музеі Бялыніцкага-Бірулі. Яны выклікалі надзвычайную цікавасць у спецыялістаў і аматараў, атрымалі значны грамадскі рэзананс. Людзі розных узростаў амаль няспыннай плынню ішлі «на Асташова». Такая глядацкая актыўнасць (яна ўражвала нават бывалых музейных супрацоўнікаў), на жаль, з’яўляецца даволі рэдкай з’явай на вернісажах сучасных беларускіх мастакоў.
Далей
|
Эксперымент, эксклюзіў, экстрым
Назва «Арт-жыжаль» найлепш адпавядае характару пленэру па кераміцы на адкрытым паветры. Жыжаль, Жыжа -- персанаж беларускай міфалогіі: бог агню, а ў прыватнасці -- агню ў кавальскім і ганчарным горне. Паводле язычніцкіх павер’яў, каваль і ганчар ствараюць свае вырабы дзякуючы таямнічым сувязям з Жыжалем, валоданню адмысловымі сакрэтамі працы з агнём. Жыжаль патрабуе да сябе паважлівага, пачцівага стаўлення, не церпіць знявагі і можа быць помслівым, нядобразычлівым і крывадушным. У стасунках жа з майстрам агонь -- не сапернік, а сябра ў творчасці і памочнік.
Далей
| |
·
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 .. 14
Назад
|
|