Мы былі першымі...
Незабыўны 1945-ы. 9 мая. Шпіталь, у якім служаць мае маці і цётка, знаходзіцца ў дрымучым слонімскім лесе. Яркі сонечны дзень ззяе падснежнікамі і пралескамі. Параненыя, медперсанал, усе, хто лечыцца і працуе ў шпіталі, высыпаюць з баракаў. Смех, слёзы, абдымкі, песні, салют! Перамога! Надышоў доўгачаканы мір.
Далей