аКно ў свет № 51 / 1281 за 2016-12-17
З паўночнымі рысамі
У Нацыянальным акадэмічным Вялікім тэатры оперы і балета Беларусі ІІІ Мінскі міжнародны Калядны конкурс вакалістаў, які сабраў 120 удзельнікаў з 16-ці краін, плаўна “перайшоў” у VII Мінскі міжнародны Калядны оперны форум. Але сёлета склалася ўражанне, што форум пачаўся даўно! Толькі ён не “спрасаваны” ў звыклы штодзённы графік, а “размеркаваны”, расцягнуты на некалькі тыдняў. Такое адчуванне ўзнікла не толькі з-за ўдзелу сусветна вядомых салістаў Калудзі Калудава і Ганны Дзітры (Балгарыя) у оперы “Паяцы” 8 снежня: усё ж падобныя запрашэнні практыкуюцца ў тэатры здаўна. Яшчэ больш спрыяў фестывальнай атмасферы нядаўні прыезд Дзяржаўнага тэатра оперы і балета Рэспублікі Саха (Якутыя) — не толькі з гала-канцэртам, але і са спектаклем “Князь Ігар”. Што ж да конкурсу, дык масток да яго перакінулі яго ранейшыя пераможцы — Надзея Паўлава (Расія) і Міхаіл Малафій (Украіна), запрошаныя саліраваць у нядаўняй “Травіяце”. Што ні кажыце, а “ўверцюра” да конкурсу і форуму атрымалася моцная!
Далей
|
Што адбылося з культурай і з кім яна сябруе?
Цім Уільямс — эксперт з 20-гадовым досведам у менеджменце культурных праектаў у 45 краінах свету. Таксама спадар Уільямс працаваў рэдактарам Сусветнай службы “Бі-бі-сі”, дзе распрацоўваў дакументальныя, адукацыйныя і забаўляльныя праграмы для краін постсавецкай прасторы. Сёння ён — пасол адмысловай праграмы Еўрасаюза “Культура і крэатыўнасць”, распрацаванай для краін Усходняга партнёрства, у тым ліку Беларусі. “Культура можа стаць рухавіком эканамічнага развіцця кожнай краіны”, — так гучыць асноўны пасыл гэтай ініцыятывы, скіраванай на супрацоўніцтва і стымуляванне новых ідэй дзяржаўных арганізацый, прыватнага сектара і грамадскіх аб’яднанняў, а таксама іх інтэграцыі ў міжнародную супольнасць.
Далей
|
Сваё гледзішча ў зменлівым краявідзе
Абедзве пляцоўкі Нацыянальнага цэнтра сучаснага маствацтва зараз задзейнічаны пад экспазіцыі, якія даюць пэўнае ўяўленне пра сучасны стан і тэндэнцыі заходняй культуры. На вуліцы Някрасава аўстрыйская выстава “Changing Views” (што можна перакласці і як “Зменлівыя краявіды”, і як “Пункт гледжання”, а ў рускамоўнай версіі — “Угол зрения”), на праспекце Незалежнасці — “Art Capital: з Францыі ў Беларусь”.
Далей
| |
№ 49 / 1299 за 2016-12-03
Над чым пасмяяўся б камедыёграф?
Фестываль аўстрыйскага кіно, які ўпершыню адбыўся ў мінскім кінатэатры “Перамога” з 23 па 27 лістапада ў рамках Аўстрыйскага культурнага сезону ў Рэспубліцы Беларусь, распачынала трагікамедыя “Індыя”. Улюбёная карціна аўстрыйскай публікі, якую па папулярнасці там можна параўнаць з “Іроніяй лёсу…” ці “Іван Васільевіч змяняе прафесію” на постсавецкай прасторы, распавядае дзіўную гісторыю знаёмства і сяброўства двух інспектараў прыдарожнага сэрвісу. “Я не ведаю чаму гэты фільм так выбухнуў, але яго паглядзеў кожны жыхар маёй краіны. Людзі бралі ў мяне аўтографы, акцёры пераследавалі на вуліцы, а я — студэнт кінашколы… Насамрэч, проста нейкі жах там дзеяўся”, — рэжысёр стужкі Паўль Харатар, які асабіста прыехаў у Мінск прадставіць фільм, падкрэслівае, што “Індыя” была яго дэбютнай стужкай. Тым не менш, яна “сарвала банк” глядацкай любові, вылічыць якую, як вядома, немагчыма. Вось менавіта пра тое — ці існуюць пэўныя правілы добрай камедыі, ці бывае камедыйнае кіно паліткарэктным і якія рысы характару аўстрыйцаў рэжысёр “Індыі”, што сталася класікай, высмяяў бы — аглядальнік “К” пагутарыла з Паўлем ХАРАТАРАМ напярэдадні беларускай прэм’еры нашумелага фільма. Інтэрв’ю атрымалася дасціпным і даволі непрадказальным — менавіта такім і падаўся мне аўстрыйскі камедыёграф.
Далей
|
№ 48 / 1288 за 2016-11-26
Пленэрны досвед
У сёлетнім верасні ў славацкім горадзе Сніна прайшоў чарговы ХХІІІ Міжнародны фестываль выяўленчага мастацтва. На гэтае мерапрыемства прыехалі 30 мастакоў з 18 краін. Арганізатар — вядомы славацкі мастак і галерыст Андрэй Смолак. Дзякуючы яго арганізатарскаму таленту такі мастацкі фестываль праходзіць не першы год на высокім узроўні.
Далей
|
Беларусы на фоне экзотыкі
У мінскім Музеі гісторыі тэатральнай і музычнай культуры да 10 снежня экспануецца выстава факсімільных фотаздымкаў мяжы ХІХ і ХХ стагоддзяў “Сям’я ў культуры народаў Еўразіі. ХХ стагоддзе” са збору Расійскага этнаграфічнага музея. Праект вылучае канцэпцыя: дакладна вядомая ступень роднасці між сабой выяўленых на здымках людзей. Можна пабачыць фота з розных куткоў былых Расійскай і Кітайскай імперый. Некалькі фота паходзяць з тэрыторыі Беларусі і яе памежжа.
Далей
|
№ 47 / 1277 за 2016-11-19
“Эсперанта” сучаснага мастацтва
Былы дырэктар легендарнага берлінскага арт-цэнтра “Тахелес” Марцін РАЙТЭР, выстава якога цяпер працуе ў Нацыянальным цэнтры сучасных мастацтваў, выглядае на сапраўднага гуру старой добрай контркультуры. Гэта той мастак, які ўсё яшчэ хоча змяніць свет да лепшага — і перакананы, што ведае, як гэта трэба рабіць. Аднак агонь у яго вачах спалучаецца з рахманасцю ды інтэлігентнасцю. Зрэшты, я вырашыў пагутарыць з ім не пра яго погляды на развіццё чалавецтва, але найперш пра беларускую прыроду, творчыя ідэі і саму выставу. І, вядома, пра той знакаміты шасціпавярховік у цэнтры Берліна, які цяпер стаіць спусцелым, прайграўшы бітву за выжыванне ў прагматычным свеце. Без сумневу, ён ужо ўвайшоў у гісторыю не толькі нямецкага, але таксама і беларускага мастацтва. Нехта падлічыў, што ў сукупнасці яго наведала “з творчым візітам” не менш за дзве сотні айчынных аўтараў.
Далей
|
№ 46 / 1276 за 2016-11-12
Ад васковых валікаў да сучасных інвентароў
Апошнім кастрычніцкім тыднем давялося ўзяць удзел у Школе маладых фалькларыстаў Расійскага інстытута гісторыі мастацтваў Акадэміі навук. Правёўшы ў Санкт-Пецярбургу амаль тыдзень, шчыра здзіўлялася вялікаму інтарэсу да Беларусі ў расійскіх навуковых колах. Ён з’явіўся яшчэ ў ХІХ стагоддзі і да сённяшняга дня не губляецца.
Далей
|
Прад’яўлены як штодзённасць
Чарговы раз дзіўлюся неправінцыйнасці несталічнага літоўскага Каўнаса, вернасці простых рашэнняў. І, як заўсёды, напагатове прывід дыялогу з Мінскам, з Беларуссю: а як у нас, ці ёсць сувязі, што можа быць карысным для нашай культурнай практыкі. Увесь час у думках ёсць гэтая пераклічка...
Далей
|
Назад
|
Цікавосткі: варта прачытаць! Гісторыя і лёсы: культура Беларусі ад мінулага да сучаснасці
|