Тэма № 33 / 1367 за 2018-08-18
Другое жыццё радыёспектакляў
Радыёспектакль — найвышэйшы пілатаж, сукупнасць усіх навыкаў і лепшых прафесійных якасцяў радыйшчыкаў. На жаль, на мяжы тысячагоддзяў айчынная традыцыя гэтага жанру на Беларускім радыё амаль перарвалася. І ўсё ж, знайшліся тыя, хто не мог дапусціць, каб унікальны досвед нацыянальнай культуры знік. Пасля зацішша на пачатку нулявых радыёспектаклі пачалі ўзнікаць у эфірнай прасторы. І вось ужо канал “Культура” зладзіў конкурс сучаснай п’есы “Беларускі радыётэатр у ХХІ стагоддзі”, які дорыць надзею на вяртанне на былыя пазіцыі ў эфіры адмысловага прадукту вышэйшага гатунку.
Далей
|
№ 32 / 1367 за 2018-08-11
Воля да кіно
Кінагурманам Беларусі дакладна знаёмае імя чалавека, які (або, нехта ўдакладніць, якая) ужо чацвёрты год ладзіць кінафестываль “Паўночнае ззянне”. Не так даўно да яе асноўнай дзейнасці праграмнай дырэктаркі дадалася яшчэ адна, вельмі важная — прадзюсіраванне. У 2016 годзе яна стварыла ўласную прадакшн-кампанію Volia Films і цяпер актыўна працуе на гэтай глебе. Пра тое, якія вынікі можа мець паспяховы пітчынг і як выжываць у стрэсавых умовах, Воля ЧАЙКОЎСКАЯ распавядае “К”.
Далей
|
№ 31 / 1366 за 2018-08-04
За операй-seria — опера-buffa
Фестывальныя вынікі — справа тонкая. Звесці дэбет з крэдытам — замала. Бо акрамя фінансавага складніку ёсць мастацкі, які звычайна адгукаецца значна пазней. Не наўпрост, а паступова, праз не заўсёды заўважныя праявы ў чалавечых душах. Дык якім застанецца ў гісторыі “Славянскі базар у Віцебску-2018”?
Далей
|
Ці народзіцца ісціна ў спрэчках?
Даўгачаканая рэстаўрацыя Старога замка ў Гродне ідзе поўным ходам, але адначасова з ёю не сціхаюць і спрэчкі —прычым ужо не толькі ў коле прафесійных рэстаўратараў і ахоўнікаў спадчыны. Да іх заўзята падключыліся і многія простыя грамадзяне, занепакоеныя лёсам колішняй каралеўскай і вялікакняскай рэзідэнцыі. Пра рознасць падыходаў да рэстаўрацыі вельмі значнага для нашай культуры помніка засведчыў і круглы стол па гэтай тэме, праведзены ў Гродне 24 ліпеня.
Далей
|
№ 30 / 1365 за 2018-07-28
Ліставанне Лос-Анджэлес — Мінск
Апошнія навіны пра фільм “Крышталь” і “Оскар” спарадзілі шмат чутак і пытанняў. “К” адшукала на іх адказы. Так, фільм Дар’і Жук сапраўды сёлета вылучаны ад нашай краіны на знакамітую прэмію. Так, гэта не першы выпадак у гісторыі беларускага кіно. І сапраўды, вылучаць стужкі можа толькі оскараўскі камітэт, які ў нас насамрэч існуе, і не першы год. Але пра ўсё па парадку.
Далей
|
№ 28 / 1363 за 2018-07-14
Каб не развучыліся летуценіць
Ці можа стаць трансгранічны турызм панацэяй для маленькіх музеяў, размешчаных па абодва бакі беларуска-украінскай мяжы? Пра гэта вялася гутарка падчас буйнога музейнага форуму, які прайшоў у Чарнігаве ў рамках праекту “Дняпроўскі паром” (гл. “К” № 19 за 2018).
Далей
|
№ 27 / 1362 за 2018-07-07
“Абарона — гэта перш за ўсё свята”
Фармальна абарона дыпломных работ — падзея лакальная, узроўню толькі пэўнай навучальнай установы. Але абсалютна зразумела, што менавіта гэты экзамен выяўляе канкурэнтназдольнасць выпускнікоў, патэнцыял ВНУ і важкасць яе слова ў развіцці ўсёй галіны. Таму афіша з раскладам абаронаў дыпломных работ на мастацкім факультэце Беларускай дзяржаўнай акадэміі мастацтваў была размешчаная пры ўваходзе ў яе ўнутраны дворык, дзе яе маглі пабачыць усе мінакі — і, калі ў іх узнікла цікаўнасць, зазірнуць. Па традыцыі, такія творчыя экзамены ператварыліся ў мастацкія выставы.
Далей
|
Кардыяграма дзіцячай душы
Арт-студыя WOSTRAU Нацыянальнага цэнтра мастацкай творчасці дзяцей і моладзі ў Мінску добра вядомая не аднаму пакаленню гараджан. На першыя творчыя заняткі яна запрасіла дзяцей у 1993 годзе, прыняўшы адукацыйную эстафету ад выяўленчай студыі Мінскага палаца піянераў і школьнікаў, заснаванай яшчэ ў канцы 1930-х гадоў легендарным Сяргеем Катковым. Адпаведна, сёлета “Востраву” — 25 гадоў. На думку яго стваральніка, мастацтвазнаўцы Юрыя ІВАНОВА, слова “юбілей” цяжка выкарыстоўваць у дачыненні да дзіцячай творчасці. Затое, гэта выдатная нагода пагаварыць пра ролю малявання ў жыцці дзяцей і дарослых.
Далей
|
№ 23 / 1358 за 2018-06-09
Усе ў “горад-сад”
Сёння 60-годдзе святкуе Наваполацк — горад, што ўвайшоў у гісторыю перадусім як той, які даў краіне першы айчынны бензін (1963) і поліэтылен (1968). Але па-за ўвагай чамусьці застаецца яшчэ адна адметнасць нафтаграда — у першых пакаленняў яго жыхароў яшчэ і атрымалася стварыць горад, дзе людзі хочуць і могуць жыць у атачэнні прыгажосці. Калі паліклініка, то са скульптурамі на фасадзе.
Калі кінатэатр, то абавязкова з роспісам унутры. Нават калі звычайныя дамы, то няхай з мазаікамі на пад’ездах — рознымі і ва ўсім мікрараёне. Мастацтва на кожным кроку. Хто бачыў у Наваполацку такі “горад-сад” і чаму без належнай увагі ён рызыкуе згубіць свой непаўторны твар, дазналася “К”, наведаўшы сёлетнюю культурную сталіцу Беларусі.
Далей
|
·
1 .. 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15
Назад
|
Цікавосткі: варта прачытаць! Гісторыя і лёсы: культура Беларусі ад мінулага да сучаснасці
|