Тактыка культурнага развіцця № 12 / 1190 за 2015-03-21
Узяць у палон... абітурыента
Уважлівы чытач, напэўна, памятае нашы публікацыі пра адмысловыя творчыя праекты, што нараджаюцца апошнім часам у сценах Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта культуры і мастацтваў. Карысным падаецца тое, што праектнай дзейнасцю займаюцца самі студэнты. Што называецца, тэорыю пераўтвараюць ў практыку. Нават назву для агульных творчых намаганняў прыдумалі адмысловую: “Канструктар”. БДУКіМ працягвае канструяваць крэатыў і сёлета. Яскравы таму доказ — Дзень адкрытых дзвярэй універсітэта, што прайшоў 16 сакавіка.
Далей
|
№ 11 / 1189 за 2015-03-14
Запілім вініл ды запоўнім вакуум
У юнацтве ўзяў у старэйшага сябра кружэлку югаслаўскага ансамбля “АВС” з неймавернымі па прыгажосці і лёгкасці, як мне тады падавалася, інструменталкамі. Калі вяртаў, абурэнню таварыша не было мяжы: “Да ты мне ўвесь вініл запіліў!” І мой грэх быў неаспрэчным, бо карыстаўся не дарагой вяртушкай, а звычайнай тады лямпавай радыёлай. Так што гэта я “забіў” плыту… Мой сябра зарабляў за савецкім часам фарцой, а афіцыйна і для душы быў ды-джэем. Праўда, тады гэта называлася “вядучы танцавальных вечароў”. І па сёння карыстаемся з ім слэнгам, агульным для фарцоўшчыкаў і меламанаў. А мае абдзеленыя савецкасцю сыны не жадаюць бачыць розніцу паміж “лонгплэем” і “альбомам”. У кожнага — сваё юнацтва.
Далей
|
№ 9 / 1187 за 2015-02-28
Намінацыя з падтэкстам
Ёсць шэраг раёнаў, пра стан культуры якіх мне ці не забаронена часта пісаць. Пазіцыя кіраўніцтва газеты заразумелая: ці ж можна зацыклівацца толькі на тых, хто пастаянна зоркі з неба хапае! Маўляў, на Беларусі іншых рэгіёнаў дастаткова, пра творчыя дасягненні якіх на старонках “К” гады ў рады можна даведацца. Цудоўна гэта ўсведамляю. Але час ад часу, калі душа збузавана ад таго, што бачу ды чую ледзь не штодня, хочацца купіць білет туды, дзе праца на культурнай ніве прыносіць яе “сейбітам” творчае задавальненне і дзе абавязкова сустрэнешся з новым, цікавым ды арыгінальным.
Далей
|
№ 8 / 1186 за 2015-02-21
Дык вось, пра бібліобус...
У Бярозаўскай ЦБС падводзяць вынікі леташняй дзейнасці. Загадчык аддзела бібліятэчнага маркетынгу ЦРБ Ала Драган асабліва адзначае бібліятэкара бібліобуса Таццяну Кулініч. Паказчыкі 2013 года па дзейнасці “кнігаперасоўкі” аказаліся значна перавыкананымі. Усё як у тым выслоўі: хтосьці гуляе пад дажджом, а хтосьці пад ім мокне. Інакш кажучы, для бібліятэкараў Бярозаўшчыны атрыманне задавальнення ад працы — праява прафесійнай годнасці.
Далей
|
№ 5 / 1183 за 2015-01-31
Караткевіч у... аўтобусе
Загадчык Музея Уладзіміра Караткевіча Аршанскага музейнага комплексу гісторыі і культуры Аршаншчыны Ліна Гатоўская паведаміла “К”, што яе ўстанова прапанавала свой варыянт буккросінгу. Дадатковы стымул для нязмушанага чытання і яшчэ адна нечаканая фарба ў яркі партрэт музея.
Далей
|
Як зацікавіць музеем?
Ні для каго не сакрэт, што пераважную частку аўдыторыі многіх айчынных музеяў складаюць школьнікі. Не сакрэт і тое, што часцей за ўсё яны прыходзяць не з бацькамі, а з настаўнікамі, хоцькі-няхоцькі выконваючы тым самым вучэбна-выхаваўчы план.
Далей
|
№ 4 / 1182 за 2015-01-24
Будынку вярнулі атмасферу
Два гады таму ў Барысаве адкрылася сядзіба Івана Каладзеева, прамыслоўцы і гісторыка XIX стагоддзя. Цягам многіх гадоў гэты будынак не ўспрымаўся як гістарычны ці культурны аб’ект, змяшчаў медыцынскую ўстанову, а ў апошні час увогуле стаяў забіты. І вось барысаўчанін Уладзімір Слесараў разам з паплечнікамі праявіў цікавасць да былога маёнтка і здолеў аднавіць яго. Будынку вярнулі не толькі знешні выгляд, інтэр’еры, часткова — калекцыю Каладзеева, але і ўтульную атмасферу гасціннага дома.
Далей
|
№ 3 / 1181 за 2015-01-17
Гэта мы, беларусы!
Работнік культуры — я проста перакананы! — павінен быць амбіцыйным. Горда ўзнятая галава — доказ таго, што яе шчаслівы ўладальнік ведае сабе цану. А вымяраецца яна прыдуманымі творчымі ідэямі, якія пасля рэалізацыі становяцца брэндамі горада, раёна, вобласці, краіны. Пра адну такую ідэю (пакуль толькі ідэю) і хацелася б сёння распавесці.
Далей
|
№ 2 / 1180 за 2015-01-10
У школы — 12 філіялаў!
Год таму традыцыйны каляндар “К” быў складзены з работ падлеткаў, што вучацца ў лепшых ДШМ краіны. Дзіцячую школу выяўленчых мастацтваў Крычава прадстаўляў, у тым ліку, і малюнак Жэні Бачковай “Першы снег”. Можна было канстатаваць: такіх таленавітых на Беларусі шмат.
Далей
|
Назад
|
Цікавосткі: варта прачытаць! Гісторыя і лёсы: культура Беларусі ад мінулага да сучаснасці
|