Вяртаючыся да надрукаванага № 27 / 1310 за 2017-07-08
Праблема не толькі ў танга…
У газеце “Культура” я найперш з задавальненнем чытаю матэрыялы Алены Ляшкевіч. Яны адрозніваюцца глыбінным разуменнем беларускай народнай культуры ў розных яе праявах — ад каранёвых формаў да сучасных інтэрпрэтацый. Спадарыня Алена смела выказвае свой погляд на “набалелае”, дае слушныя прапановы, ставіць пытанні чытачу са спадзяваннем на адваротную сувязь, прымушае яго паразважаць над прачытаным. Гэта тычыцца і артыкулу “Залік як канцэрт. Чаму студэнты не таньчаць беларускае танга” (”К”, № 24). У ім гаворка ішла і аб маёй працы, за што аўтарцы вялікі дзякуй. З нагоды апублікаванага палічыў патрэбным выказаць свае думкі.
Далей
|
№ 8 / 1291 за 2017-02-25
Яшчэ крыху пра сучасны аспект клубных устаноў
Пазнаёміўшыся з дакладам дырэктара Магілёўскага абласнога метадычнага цэнтра народнай творчасці і культурна-асветнай работы Алега Хмялькова на выніковай калегіі Міністэрства культуры краіны, хачу падзяліцца ўласнымі думкамі. Тэмай даклада Алега Фёдаравіча, дарэчы, члена рэдакцыйнага савета “К”, стала “Народная творчасць у сучасным аспекце дзейнасці клубных устаноў”.
Далей
|
№ 52-53 / 1282-1283 за 2016-12-24
Іншы погляд на Агінскага-3
Я вельмі рад, што мая кніга “1813” выклікала жывое абмеркаванне на старонках газеты “Культура” (№№ 49 — 50). Асабіста я бачу, што непрыняцце кнігі “1813” выклікана ў большасці выпадкаў неразуменнем сутнасці літаратурнага жанру, у якім напісана аповесць. У гэтым тэксце пастараюся патлумачыць мастацкія асаблівасці твора і раскажу, чаму менавіта Міхал Клеафас Агінскі стаў яго галоўным героем.
Далей
|
№ 51 / 1281 за 2016-12-17
Пра піяр і бясплатны дзень
Як пісала некалькі тыдняў таму “К” у № 47, з сярэдзіны лістапада да канца снежня па пятніцах у чатыры сталічныя ўстановы культуры можна трапіць абсалютна бясплатна, дзякуючы акцыі “Мастацтва захоўваць”, якую абвясціў у гонар свайго юбілею адзін з беларускіх банкаў. Праўда, цяпер такіх сталічных устаноў ужо не чатыры, а тры.
Далей
|
№ 50 / 1280 за 2016-12-10
Каб набыць“што-небудзь беларускае”…
“К” пісала ў нумары 45 за 2015 год пра нацыянальныя матывы на шпалерах беларускай вытворчасці. Тады давялося з сумам канстатаваць, што нацыянальных матываў на прадукцыі гомельскай і мінскай шпалерных фабрык не адшукаць. За год сітуацыя трошкі палепшылася, пра што з радасцю інфармуем. У 2016-м абедзве фабрыкі выпусцілі шпалеры з выявамі беларускіх замкаў на фоне карты краіны. Будзем спадзявацца, што ўзнятая на старонках газеты тэма сталася заўважанай.
Далей
|
Іншы погляд на Агінскага-2
Мабыць, усім вядомае выслоўе, што пераможцаў не судзяць, што важны толькі вынік, а ўжо сродкі дасягнення мэты — справа другасная. Ёсць, аднак, і нязгодныя з гэтай тэзай. Яны мяркуюць, што высакародная мэта можа быць спляжана, скампраметавана, калі сродкі ёй не адпавядаюць. Папулярызацыя здабыткаў нацыянальнай гісторыі, пашырэнне культурнай прасторы, безумоўна, годная справа. Але прысвечаная асобе знакамітага Міхала Клеафаса Агінскага кніга “1813” Уладзіміра Садоўскага справакавала дыскусію пра этычныя межы творцы. Прынамсі, пра гэта інтэрв’ю з навуковым супрацоўнікам Музея-сядзібы Агінскага ў Залессі Таццянай КЛЯШЧОНАК.
Далей
|
№ 49 / 1299 за 2016-12-03
Кнігі з топ-10 — бясплатна
22 лістапада адбылася сустрэча супрацоўнікаў газеты “Культура” і часопіса “Мастацтва” з дзіцячымі бібліятэкарамі сталіцы. Што яна дала? Супрацоўнікі СМІ атрымалі жаданую крытыку, бібліятэкары выказалі свае праблемы, з надзеяй узняць іх на старонках газеты і тым самым прыцягнуць улады і грамадства да вырашэння апошніх. Але я павяду гаворку з гэтай нагоды пра тэмы, якія ўзнімаліся: пра прэстыж прафесіі, платныя паслугі і ролю рэкламы ў бібліятэчнай справе.
Далей
|
№ 6 / 1236 за 2016-02-06
“Летапіс” застаецца. А далей?
Сітуацыя вырашылася проста. Тое пытанне, якое з пачатку новага года не давала спакою кінематаграфічнай супольнасці і грамадству — ці скасуюць вядомы кінабрэнд краіны, студыю “Летапіс”, у сувязі з глабальнай аптымізацыяй “Беларусьфільма”? — атрымала, нарэшце, афіцыйны адказ. “28 студзеня міністр культуры Рэспублікі Беларусь Барыс Святлоў сустрэўся з калектывам студыі дакументальнага кіно”, — паведаміла “К” Міністэрства культуры краіны. “Адбылася дзелавая, канструктыўная размова аб далейшым развіцці студыі і беларускага кіно ў цэлым…” І вось яно, доўгачаканае: “На пытанне пра чуткі, якія датычацца закрыцця студыі “Летапіс”, Барыс Святлоў адказаў, што Міністэрства ніколі не займалася разбурэннем культурных брэндаў, а ўсімі сіламі імкнулася іх захаваць, як бы складана гэта ні было”.
Далей
|
№ 30 / 1208 за 2015-07-25
Ізноў пра аснову...
У якасці адказу на меркаванне скульптара Канстанціна Селіханава "Аснова — тая ж, але...", апублікаванага ў "К" № 24, Беларуская дзяржаўная акадэмія мастацтваў накіравала ў рэдакцыю нашай газеты службовыя запіскі дэкана мастацкага факультэта ўстановы Аляксандра Прохарава і загадчыка кафедры скульптуры Уладзіміра Слабодчыкава. Дзякуем вядучай мастацкай ВНУ краіны за ўвагу да публікацый "К" і прапануем пазнаёміцца з выказваннямі названых прадстаўнікоў як творчага цэху, так і прафесарска-выкладчыцкага складу Акадэміі. Таксама будзем рады працягу дыскусіі, датычнага стану мастацкай адукацыі, якая цягам летніх месяцаў перыядычна ўзнікае на старонках газеты.
Далей
|
Назад
|
Цікавосткі: варта прачытаць! Гісторыя і лёсы: культура Беларусі ад мінулага да сучаснасці
|