Тэндэнцыі сферы № 18 / 1144 за 2014-05-03
Навошта бібліятэка, або Каму падабаецца кніжны пыл?
Мне. Ён нагадвае пра юнацкія першаадкрыцці літаратурных скарбаў. На шостым дзясятку гадоў я маю права на настальгію і маю права на выбар. Таму выбіраю папяровую кнігу. Ведаю, што ў камп’ютар можна запампаваць ці не дзвесце тысяч тамоў, але ледзь не штотыднёва хаджу ў бібліятэку: пакорпацца ў кніжках прыемней, чым гадзінамі слепнуць ля манітора...
Далей
|
Чым здзівіць скансен?
Напрыканцы красавіка ў рэдакцыю “К” патэлефанаваў новы дырэктар Беларускага дзяржаўнага музея народнай архітэктуры і побыту Эдуард БАГДАНОВІЧ і паведаміў, што яго ўстанова шмат зрабіла для таго, каб пад час Чэмпіянату свету па хакеі замежныя госці, неабыякавыя да этнічнага мастацтва, змаглі наведаць гэтую ўстанову і здзівіцца. Натуральна, рэдакцыя не магла не выкарыстаць тэлефанаванне як нагоду для далейшага невялічкага інтэрв’ю.
Далей
|
№ 17 / 1143 за 2014-04-26
Злабадзённыя “чорныя капальнікі”
“Круглы стол” “Праблемы заканадаўчага забеспячэння аховы археалагічнай спадчыны і шляхі іх вырашэння”, ініцыяваны Пастаяннай камісіяй Палаты прадстаўнікоў Нацыянальнага сходу краіны па адукацыі, культуры і навуцы, быў амаль цалкам прысвечаны адной тэме — “чорным капальнікам”. Гэта зусім не азначае, што ў дадзенай сферы няма іншых праблем. Проста, выбрана была самая злабадзённая. Сёння ніхто ўжо не можа недаацэньваць ні маштабы “бяскрыўднага хобі”, ні тую пагрозу, якую яно ўяўляе для гістарычнай спадчыны.
Далей
|
№ 16 / 1142 за 2014-04-19
А дзе тое “наперад”?
Куды ісці? Натуральна, наперад. Ды толькі вось дзе яно, тое “наперад”? Бліжэйшая перспектыва, падавалася б, акрэслена Дзяржпраграмай “Культура Беларусі”. Але пры “наяўнасці адсутнасці” належнага фінансавання канкрэтных адказаў на пытанне “А што будзе заўтра?” не дае і яна. Не, што рабіць работнікі культуры ведаюць добра: адраджаць, захоўваць, прапагандаваць ды прымнажаць… Балазе мэты і задачы ў нас застаюцца непахіснымі. Змяняюцца хіба сродкі іх дасягнення ды вырашэння. Тэндэнцыі — гэта, папросту кажучы, кірункі развіцця і звязаныя з гэтым заканамернасці. Не бяруся браць на сябе абавязкі эксперта па адсочванні названых заканамернасцей. Адзіная мая перавага — журналісцкая: шмат бачыў і магу параўноўваць. Кожнае маё суб’ектыўнае меркаванне можа і павінен аспрэчыць любы ахвотны і неабыякавы чытач. І гэта абавязкова стане падставай для чарговай публікацыі. Але не будзем забягаць наперад. Рушыць тут варта паступова і з развагай…
Далей
|
№ 15 / 1141 за 2014-04-12
У “карпарацыі фанатаў” намі месца ўжо занята?
Спартыўнае балельшчыцтва мае сваю традыцыю, этыку, культуру. І як працэс мусіць быць арганізавана. Вось, скажам, сёння ў Беларусі масавая вытворчасць ды продаж спартыўнай атрыбутыкі, а таксама імпарт апошняй — справа звычайная і, мяркуючы па колькасці рэкламы ў Сеціве, досыць прыбытковая. Прынамсі, да такой высновы прыходзіш, праглядаючы спіс прапаноў. З нагоды блізкага ўжо Чэмпіянату свету па хакеі мы даследавалі, што ж са спартыўнай атрыбутыкі сёння даступна беларускім балельшчыкам. Засмучаць можа хіба тая акалічнасць, што замежныя спартыўныя брэнды ў нашай краіне больш папулярныя, чым айчынныя...
Далей
|
№ 13 / 1139 за 2014-03-29
Нядолі жырандолі на... сметніцы
Сцісла пра важнае: нам неабходна тэрмінова знайсці, упарадкаваць і закансерваваць прадметы інтэр’ера савецкай эпохі. А цяпер больш падрабязна. Рэчы абазначанага мной часу маюць сакавіты, ёмісты, пазнавальны каларыт. Маштаб, матэрыялы, прапорцыі, характар прадметаў — усё асаблівае. Гэта, безумоўна, стыль і прадмет гонару для нас, уладальнікаў узораў названага кірунку. Але сёння ў Мінску, ды, напэўна, і ў іншых гарадах Беларусі, такія артэфакты, часцей за ўсё, захаваліся выпадкова: мода на еўрарамонт ужо змяніла ці зніштожыла большасць прадметаў не такой і далёкай ад нас эпохі. Тыя рэдкія фрагменты, якія да гэтага часу з намі, жывыя толькі па адной прычыне: няма грошай на нармальны рамонт памяшкання, дзе яны знаходзяцца...
Далей
|
№ 12 / 1138 за 2014-03-22
Каб прабіцца — рабіць за 2,5 еўра або задарма
На беларускім рынку выраз “дызайнерскія свяцільні” асацыюецца сёння з замежнымі брэндамі, а зусім не з айчыннымі аўтарамі. Апошнім наўрад ці калі наканавана канкурыраваць з масавай прадукцыяй “Ikea”, але ж асобнай паліцы ў краме іх вырабы ўсё ж заслугоўваюць.
Далей
|
№ 10 / 1136 за 2014-03-08
Такая вось калізія…
Адчуванне лёгкага здзіўлення не пакiдала мяне яшчэ дзень-два пасля заканчэння мерапрыемства, якое прайшло ў сталіцы 1 — 2 сакавіка. У тыя выхадныя Малая зала Палаца Рэспублікі прымала ўдзельнікаў і гасцей VI Міжнароднай музычнай канвенцыі “Colisium”. Беларускі бок упершыню стаў партнёрам форуму, што стартаваў у 2007-м у Санкт-Пецярбургу і да гэтага года праводзіўся толькі ў суседняй дзяржаве. У 2014-м ён, апроч Мінска, ужо адбыўся ў горадзе на Няве і яшчэ павінен прайсці ў Кіеве, Алматы і Маскве. Уласна, прэтэнзій па арганізацыі свята прафесіяналаў ад музычнай індустрыі асабіста ў мяне няма: усё было на належным узроўні. А вось атмасфера, у якой яно праходзіла, у чымсьці адпавядала надвор'ю за сценамі будынка: пераходны перыяд...
Далей
|
№ 8 / 1134 за 2014-02-22
Сваё ж не гучыць і ў рынгтонах...
80-годдзе Беларускага саюза кампазітараў сталася адной з самых значных падзей нашай нацыянальнай культуры апошняга часу. Афіцыйная ўрачыстасць прыпала на снежань, але канцэртныя прэзентацыі старых і новых твораў, прымеркаваныя да юбілею, ішлі цягам некалькіх месяцаў і, можна сказаць, працягваюцца дагэтуль. Святкаванне ў той ці іншай ступені закранула практычна ўсе творчыя калектывы краіны. Некаторыя рыхтавалі асобныя праграмы, іншыя, уключаючы ў свае выступленні беларускую музыку, пазначалі на афішах: маўляў, “да 80-годдзя”. Якой жа паўсталі на гэтых паказах айчынная класіка і сучаснасць?
Далей
|
Назад
|
Цікавосткі: варта прачытаць! Гісторыя і лёсы: культура Беларусі ад мінулага да сучаснасці
|